De CM presenteerde vandaag de jaarlijkse studie over de kost van een ziekenhuisopname. Het VVI is tevreden dat de ziekenhuisfactuur voor opnames in meerpersoonskamers stabiliseert. Het Verbond signaleert echter dat er factoren zijn in de ziekenhuisfactuur waar de ziekenhuisdirecties geen greep op hebben.
De kost van een ziekenhuisopname in een meerpersoonskamer is tussen 2006 en 2007 stabiel gebleven, de prijs van eenpersoonskamer is met negen procent gestegen. Dat was de boodschap van de Christelijke mutualiteit (CM) tijdens een persconferentie op 4 december.
Het Verbond van Verzorgingsinstellingen (VVI) groepeert een veertigtal Vlaamse privaat-christelijke algemene ziekenhuizen. Zo’n 50 000 medewerkers en artsen zetten zich in die ziekenhuizen elke dag in om kwaliteitsvolle, toegankelijke en betaalbare gezondheidszorg te leveren.
Voor het Verbond is de toegankelijkheid en betaalbaarheid van gezondheidszorg een belangrijk thema. Mensen moeten de zorg kunnen krijgen die ze nodig hebben. De CM-studie gebeurt voor het vierde jaar op rij, en net zoals vorig jaar stabiliseert de ziekenhuisfactuur. Dit is een goed teken.
Een aantal ziekenhuizen hebben bijsturingen gedaan om de kosten voor de patiënt draagbaarder te maken. Bovendien worden chronische zieken en financieel kwetsbare patiënten beter door de overheid beschermd. Een derde positief punt is de betere terugbetaling van medische materialen.
Helaas hebben ziekenhuisdirecties geen greep op alle factoren van de ziekenhuisfactuur. Er bestaat op vandaag een snelle medisch-technische evolutie. Dit leidt tot betere geneeskunde en snellere revalidatie. De middelen die hiervoor door de overheid ter beschikking worden gesteld, zijn onvoldoende om de kosten te dragen. Dat betekent dat sommige kosten aan de patiënt moeten worden aangerekend.
Een tweede element waar de ziekenhuizen geen greep op hebben, zijn de ereloonsupplementen die door artsen worden aangerekend. In het verleden hebben akkoorden tussen overheid en artsen de praktijk van ereloonsupplementen tot stand gebracht, buiten de ziekenhuizen om. Het zijn de mutualiteiten die in het riziv akkoorden afsluiten met de artsen over honoraria en supplementen. De ziekenhuizen zijn al lang vragende partij om hierbij betrokken te worden, zodat ze in staat worden gesteld een sociaal toegankelijke prijszetting voor de patiënt af te dwingen.
Het Verbond van Verzorgingsinstellingen (VVI) groepeert een veertigtal Vlaamse privaat-christelijke algemene ziekenhuizen. Zo’n 50 000 medewerkers en artsen zetten zich in die ziekenhuizen elke dag in om kwaliteitsvolle, toegankelijke en betaalbare gezondheidszorg te leveren.
Voor het Verbond is de toegankelijkheid en betaalbaarheid van gezondheidszorg een belangrijk thema. Mensen moeten de zorg kunnen krijgen die ze nodig hebben. De CM-studie gebeurt voor het vierde jaar op rij, en net zoals vorig jaar stabiliseert de ziekenhuisfactuur. Dit is een goed teken.
Een aantal ziekenhuizen hebben bijsturingen gedaan om de kosten voor de patiënt draagbaarder te maken. Bovendien worden chronische zieken en financieel kwetsbare patiënten beter door de overheid beschermd. Een derde positief punt is de betere terugbetaling van medische materialen.
Helaas hebben ziekenhuisdirecties geen greep op alle factoren van de ziekenhuisfactuur. Er bestaat op vandaag een snelle medisch-technische evolutie. Dit leidt tot betere geneeskunde en snellere revalidatie. De middelen die hiervoor door de overheid ter beschikking worden gesteld, zijn onvoldoende om de kosten te dragen. Dat betekent dat sommige kosten aan de patiënt moeten worden aangerekend.
Een tweede element waar de ziekenhuizen geen greep op hebben, zijn de ereloonsupplementen die door artsen worden aangerekend. In het verleden hebben akkoorden tussen overheid en artsen de praktijk van ereloonsupplementen tot stand gebracht, buiten de ziekenhuizen om. Het zijn de mutualiteiten die in het riziv akkoorden afsluiten met de artsen over honoraria en supplementen. De ziekenhuizen zijn al lang vragende partij om hierbij betrokken te worden, zodat ze in staat worden gesteld een sociaal toegankelijke prijszetting voor de patiënt af te dwingen.
