Atos Worldline, een bedrijf gespecialiseerd in elektronisch betalingsverkeer, waarschuwt de Belgische ziekenhuissector voor een nieuw type kredietkaartfraude. Afgelopen zomer werd geprobeerd om vanuit het buitenland één ziekenhuis in ons land op te lichten. Het gaat om hoge bedragen die men goedgelovige hospitalen tracht afhandig te maken.
Martine Hemmerijckx, fraudemanager bij Atos Worldline in de Specialisten:: "We hebben inderdaad een waarschuwing uitgestuurd. Het is onze plicht de ziekenhuizen te sensibiliseren voor deze problematiek. Voor ons land is dit nieuw, het is de eerste maal dat we hiermee geconfronteerd worden. Het is daarom ook essentieel dat de ziekenhuizen zich hiervan bewust zijn."
Een primeur voor ons land maar internationaal is de modus operandi van de oplichters wel bekend. Volgens Hemmerijckx werden in het buitenland zo al ziekenhuizen opgelicht. En aangezien de frauduleuze transacties waarvan ziekenhuizen het slachtoffer kunnen worden, plaatshebben zonder dat de kredietkaart fysiek aanwezig is, heeft het ziekenhuis geen betaalgarantie in geval van betwisting, stelt de Specialisten. Het gaat immers over (buitenlandse) transacties die gebeuren via telefoon of mail. Dergelijke transacties van op afstand zijn minder beveiligd dan wanneer een kredietkaart face tot face gebruikt wordt. In dat geval beschikken beide partijen immers over het kaartnummer, de pincode enzoverder.
Modus operandi
Hoe gaan de ziekenhuisfraudeurs te werk? Een onbekende, buitenlandse 'patiënt' contacteert in eerste instantie het ziekenhuis via telefoon of mail. De 'patiënt' vertelt een mooi ingekleed verhaal en vraagt of men hem een offerte voor een medische ingreep plus verblijf kan bezorgen. Bijkomende vraag is of hij de factuur met zijn kredietkaart kan betalen. Indien op dit laatste een positief antwoord volgt dan vraagt de 'patiënt' een bijkomende service. Martine Hemmerijckx zegt het in de Specialisten zo: "De fraudeur meldt het ziekenhuis dat hij een lokale agent heeft aangesteld. Deze is zogenaamd belast met de organisatie van zijn reis en de reis van zijn familieleden. Want hij deelt mee dat hij zijn hele gezin laat overkomen. De agent is aangesteld om het verblijf te regelen. Hij dient dus in de nabijheid van het ziekenhuis een appartement of een ander logies te zoeken."
Vervolgens vraagt de fraudeur het ziekenhuis om zijn (buitenlandse) kredietkaart te debiteren voor het bedrag van de interventie en het bedrag dat de lokale agent nodig heeft. Zodra het geld op de ziekenhuisrekening staat, kan het gedeelte bestemd voor de lokale agent worden doorgestort. Hemmerijckx: "Tot die rekening heeft de fraudeur toegang. Hij haalt het geld er snel af en verdwijnt met de noorderzon."
Hoge bedragen
Tot op het moment dat de transactie plaatsheeft, weet de kaarteigenaar en zijn bank nog van niets. Hemmerijckx in de Specialisten: "Doorgaans heeft de fraudeur het kredietkaartnummer immers 'ergens' - meestal op internet - gevonden. Fysiek is de kaart nog steeds in het bezit van de eigenaar. Ze is ook niet geblokkeerd bij de bank die dus gemachtigd is de transacties goed te keuren."
De waarschuwing die Atos Worldline uitstuurt naar de ziekenhuizen stelt ook dat "gezien de hoge bedragen waarover het gaat, de patiënt vaak meerdere kredietkaartnummers aanbiedt om de totale som te kunnen betalen." Wat een hoog bedrag is wenst Martine Hemmerijckx niet te preciseren. Ook de naam van het Belgische ziekenhuis blijft een goed bewaard geheim en al evenmin wil Hemmerijckx toelichten of de fraude gelukt is.
Onbekendheid
Intussen kunnen kaarthouders de frauduleuze transacties - het volledige bedrag inclusief het deel doorgestort naar de zogenaamde agent - betwisten. Hemmerijckx: "volgens de Belgische wet op Electronic Funds Transfers (EFT) gaat het om minder beveiligde transacties op afstand. In die gevallen heeft het ziekenhuis geen betaalgarantie bij betwisting." Het bedrag voorzien voor de ingreep en het ziekenhuisverblijf kan worden teruggestort aan de kaarthouder. Dat is echter niet het geval voor het aan de zogenaamde agent doorgestuurde bedrag. Dat dient het hospitaal dus uit eigen zak op te hoesten.
Dat dit type fraude precies de ziekenhuizen treft, wordt verklaard door de relatieve onbekendheid van de sector met dit soort illegale praktijken, aldus de Specialisten. Martine Hemmerijckx: "De Belgische ziekenhuizen zijn hiervoor totaal niet gevoelig. Ze werden er immers nog nooit mee geconfronteerd. De oplichters kleden het verhaal ook mooi in. Dat verklaart waarom men bereid is bedragen door te storten."
Een primeur voor ons land maar internationaal is de modus operandi van de oplichters wel bekend. Volgens Hemmerijckx werden in het buitenland zo al ziekenhuizen opgelicht. En aangezien de frauduleuze transacties waarvan ziekenhuizen het slachtoffer kunnen worden, plaatshebben zonder dat de kredietkaart fysiek aanwezig is, heeft het ziekenhuis geen betaalgarantie in geval van betwisting, stelt de Specialisten. Het gaat immers over (buitenlandse) transacties die gebeuren via telefoon of mail. Dergelijke transacties van op afstand zijn minder beveiligd dan wanneer een kredietkaart face tot face gebruikt wordt. In dat geval beschikken beide partijen immers over het kaartnummer, de pincode enzoverder.
Modus operandi
Hoe gaan de ziekenhuisfraudeurs te werk? Een onbekende, buitenlandse 'patiënt' contacteert in eerste instantie het ziekenhuis via telefoon of mail. De 'patiënt' vertelt een mooi ingekleed verhaal en vraagt of men hem een offerte voor een medische ingreep plus verblijf kan bezorgen. Bijkomende vraag is of hij de factuur met zijn kredietkaart kan betalen. Indien op dit laatste een positief antwoord volgt dan vraagt de 'patiënt' een bijkomende service. Martine Hemmerijckx zegt het in de Specialisten zo: "De fraudeur meldt het ziekenhuis dat hij een lokale agent heeft aangesteld. Deze is zogenaamd belast met de organisatie van zijn reis en de reis van zijn familieleden. Want hij deelt mee dat hij zijn hele gezin laat overkomen. De agent is aangesteld om het verblijf te regelen. Hij dient dus in de nabijheid van het ziekenhuis een appartement of een ander logies te zoeken."
Vervolgens vraagt de fraudeur het ziekenhuis om zijn (buitenlandse) kredietkaart te debiteren voor het bedrag van de interventie en het bedrag dat de lokale agent nodig heeft. Zodra het geld op de ziekenhuisrekening staat, kan het gedeelte bestemd voor de lokale agent worden doorgestort. Hemmerijckx: "Tot die rekening heeft de fraudeur toegang. Hij haalt het geld er snel af en verdwijnt met de noorderzon."
Hoge bedragen
Tot op het moment dat de transactie plaatsheeft, weet de kaarteigenaar en zijn bank nog van niets. Hemmerijckx in de Specialisten: "Doorgaans heeft de fraudeur het kredietkaartnummer immers 'ergens' - meestal op internet - gevonden. Fysiek is de kaart nog steeds in het bezit van de eigenaar. Ze is ook niet geblokkeerd bij de bank die dus gemachtigd is de transacties goed te keuren."
De waarschuwing die Atos Worldline uitstuurt naar de ziekenhuizen stelt ook dat "gezien de hoge bedragen waarover het gaat, de patiënt vaak meerdere kredietkaartnummers aanbiedt om de totale som te kunnen betalen." Wat een hoog bedrag is wenst Martine Hemmerijckx niet te preciseren. Ook de naam van het Belgische ziekenhuis blijft een goed bewaard geheim en al evenmin wil Hemmerijckx toelichten of de fraude gelukt is.
Onbekendheid
Intussen kunnen kaarthouders de frauduleuze transacties - het volledige bedrag inclusief het deel doorgestort naar de zogenaamde agent - betwisten. Hemmerijckx: "volgens de Belgische wet op Electronic Funds Transfers (EFT) gaat het om minder beveiligde transacties op afstand. In die gevallen heeft het ziekenhuis geen betaalgarantie bij betwisting." Het bedrag voorzien voor de ingreep en het ziekenhuisverblijf kan worden teruggestort aan de kaarthouder. Dat is echter niet het geval voor het aan de zogenaamde agent doorgestuurde bedrag. Dat dient het hospitaal dus uit eigen zak op te hoesten.
Dat dit type fraude precies de ziekenhuizen treft, wordt verklaard door de relatieve onbekendheid van de sector met dit soort illegale praktijken, aldus de Specialisten. Martine Hemmerijckx: "De Belgische ziekenhuizen zijn hiervoor totaal niet gevoelig. Ze werden er immers nog nooit mee geconfronteerd. De oplichters kleden het verhaal ook mooi in. Dat verklaart waarom men bereid is bedragen door te storten."
