Globaal genomen worden iets meer dan de helft van de PET-onderzoeken aangerekend met een alternatieve code buiten indicatie en niet met de officiële code (binnen indicatie). Het aantal onderzoeken neemt jaar na jaar toe. Dat schrijft de Specialisten in haar editie van vandaag dinsdag.
Het rapport van de Dienst Geneeskundige Evaluatie en controle (DGEC) legt uit dat PET-onderzoeken in ons land onder verschillende nomenclatuurcodes aangerekend worden. De twee belangrijkste codes zijn het “officiële” nummer en de “alternatieve” code. Het alternatieve codenummer, aldus nog de DGEC-enquête, rekenen de ziekenhuizen aan voor verschillende onderzoeken. Uiteraard voor PET-scanners die buiten de officiële indicaties vallen maar ook voor onderzoeken uitgevoerd met niet-erkende toestellen. Naast tal van andere nucleaire (niet- PET)onderzoeken.
Tussen 42.000 en 44.780
Precies omdat vaak gebruik wordt gemaakt van niet-officiële codenummers, is het voor het riziv onmogelijk het aantal jaarlijkse PET-onderzoeken exact in kaart te brengen. “Het door de dienst geschatte aantal onderzoeken varieert tussen 42.000 en 44.780 prestaties,” zo noteert het DGEC-rapport. Opmerkelijk is wel dat er naar schatting 20.620 prestaties worden aangerekend via de alternatieve code en slechts 19.378 via de officiële code –dus binnen indicatie. Met andere woorden: de centra rekenen globaal genomen meer Pet-onderzoeken aan via de alternatieve dan via de officiële code. Ter vergelijking, het rapport van het federale Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg stelde voor 2004 vast dat men voor 13.500 scans nomenclatuurcodes aanrekende.
Voorts geeft het DGEC-onderzoek mee dat circa tweeduizend tests onder een andere ‘atypische’ code werden aangerekend. Bovendien rekenen ziekenhuizen het radio-isotoop FDG –dat in grote hoeveelheden opgenomen wordt door bepaalde types van kanker- en ontstekingscellen- onder verschillende codenummers aan. Dat varieert van het ene hospitaal ten opzichte van het andere en schommelt naargelang het onderzoek al dan niet werd uitgevoerd met een erkende PET-scanner.
Hoe dan ook stijgt het aantal prestaties dat met een PET-scanner wordt uitgevoerd. Een onderzoek kost de ziekteverzekering gemiddeld 477,68 euro. Dat bedrag varieert echter tussen 318,87 en 718,68 euro. Die grote verschillen verklaart de DGEC voor een deel “door de grote verscheidenheid bij het aanrekenen van het gebruikte FDG-isotoop en de combinatie met CT-onderzoeken.” In totaal betaalde het riziv in 2008 voor PET-scanonderzoeken tussen 19,025 miljoen en 20,302 miljoen euro terug. Dat is volgens de DGEC een onderschatting. Er wordt in dat bedrag immers geen rekening gehouden met supplementen, eventuele consultatiehonoraria en dagforfaits, dixit de Specialisten.
Overcapaciteit?
Hoewel het KCE-onderzoek ondertussen al enkele jaren oud is, blijven een aantal van de kernboodschappen toch wel overeind. Al in 2005 stelde men bijvoorbeeld vast dat er veel PET-scanners staan in België. “Dit kan niet gerechtvaardigd of verklaard worden op basis van alleen maar klinisch-wetenschappelijke evidentie of demografische kenmerken,” zo stelde het KCE.
Met andere woorden: er is een overcapaciteit. Het rapport: “Voor de diagnose/behandeling van patiënten met indicaties waarvoor er evidentie is dat PET kan bijdragen tot een lagere mortaliteit volstaan drie PET-scanners.” als men ook rekening houdt met de huidige (dus in 2005) prevalentie van indicaties waar PET slechts nut heeft op het vlak van diagnostische accuraatheid dan volstaan tien PET-scanners. Het KCE-rapport voegt er wel aan toe dat ontwikkelingen in diagnostische technologieën kunnen vooruitlopen op ontwikkelingen in behandeling. Het is dus mogelijk dat de klinische doeltreffendheid en kosten-effectiviteit van PET slechts duidelijk wordt op langere termijn. Maar noteert het rapport, “het in stand houden of creëren van overcapaciteit ten behoeve van een potentieel voordeel in de toekomst is erg kostelijk. Het is bovendien niet erg nuttig gegeven de voortdurende technologische vernieuwingen op dit terrein.”
Tussen 42.000 en 44.780
Precies omdat vaak gebruik wordt gemaakt van niet-officiële codenummers, is het voor het riziv onmogelijk het aantal jaarlijkse PET-onderzoeken exact in kaart te brengen. “Het door de dienst geschatte aantal onderzoeken varieert tussen 42.000 en 44.780 prestaties,” zo noteert het DGEC-rapport. Opmerkelijk is wel dat er naar schatting 20.620 prestaties worden aangerekend via de alternatieve code en slechts 19.378 via de officiële code –dus binnen indicatie. Met andere woorden: de centra rekenen globaal genomen meer Pet-onderzoeken aan via de alternatieve dan via de officiële code. Ter vergelijking, het rapport van het federale Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg stelde voor 2004 vast dat men voor 13.500 scans nomenclatuurcodes aanrekende.
Voorts geeft het DGEC-onderzoek mee dat circa tweeduizend tests onder een andere ‘atypische’ code werden aangerekend. Bovendien rekenen ziekenhuizen het radio-isotoop FDG –dat in grote hoeveelheden opgenomen wordt door bepaalde types van kanker- en ontstekingscellen- onder verschillende codenummers aan. Dat varieert van het ene hospitaal ten opzichte van het andere en schommelt naargelang het onderzoek al dan niet werd uitgevoerd met een erkende PET-scanner.
Hoe dan ook stijgt het aantal prestaties dat met een PET-scanner wordt uitgevoerd. Een onderzoek kost de ziekteverzekering gemiddeld 477,68 euro. Dat bedrag varieert echter tussen 318,87 en 718,68 euro. Die grote verschillen verklaart de DGEC voor een deel “door de grote verscheidenheid bij het aanrekenen van het gebruikte FDG-isotoop en de combinatie met CT-onderzoeken.” In totaal betaalde het riziv in 2008 voor PET-scanonderzoeken tussen 19,025 miljoen en 20,302 miljoen euro terug. Dat is volgens de DGEC een onderschatting. Er wordt in dat bedrag immers geen rekening gehouden met supplementen, eventuele consultatiehonoraria en dagforfaits, dixit de Specialisten.
Overcapaciteit?
Hoewel het KCE-onderzoek ondertussen al enkele jaren oud is, blijven een aantal van de kernboodschappen toch wel overeind. Al in 2005 stelde men bijvoorbeeld vast dat er veel PET-scanners staan in België. “Dit kan niet gerechtvaardigd of verklaard worden op basis van alleen maar klinisch-wetenschappelijke evidentie of demografische kenmerken,” zo stelde het KCE.
Met andere woorden: er is een overcapaciteit. Het rapport: “Voor de diagnose/behandeling van patiënten met indicaties waarvoor er evidentie is dat PET kan bijdragen tot een lagere mortaliteit volstaan drie PET-scanners.” als men ook rekening houdt met de huidige (dus in 2005) prevalentie van indicaties waar PET slechts nut heeft op het vlak van diagnostische accuraatheid dan volstaan tien PET-scanners. Het KCE-rapport voegt er wel aan toe dat ontwikkelingen in diagnostische technologieën kunnen vooruitlopen op ontwikkelingen in behandeling. Het is dus mogelijk dat de klinische doeltreffendheid en kosten-effectiviteit van PET slechts duidelijk wordt op langere termijn. Maar noteert het rapport, “het in stand houden of creëren van overcapaciteit ten behoeve van een potentieel voordeel in de toekomst is erg kostelijk. Het is bovendien niet erg nuttig gegeven de voortdurende technologische vernieuwingen op dit terrein.”
