In UZ Brussel worden sinds 2009 eicellen ingebankt (cryopreservatie van eicellen). Dr. Dominic Stoop van het Centrum voor Reproductieve Geneeskunde (CRG) van het UZ Brussel heeft een analyse gemaakt in een follow-up onderzoek. De studie toont aan dat vele van de vrouwen die eicellen inbankten, geloven dat ze deze nooit zullen gebruiken, ook al ervaren ze het inbanken nog altijd als positief. De meerderheid van de vrouwen die hun eicellen (niet) hebben ingebankt, hadden dat liever op een jongere leeftijd al gedaan.
Deze studie werd door dr. Dominic Stoop voorgesteld op het jaarlijks congres van ESHRE (European Society of Human Reproduction and Embryology). De studie bestond uit een follow-up onderzoek bij 152 vrouwen die tussen 2009 en 2011 overwogen hun eicellen in te banken. Hun gemiddelde leeftijd was 37 jaar. Ze werden ondervraagd over hun relatiestatus en ‘reproductieve’ status, hun houding tegenover eicelbanking en hun toekomstige voortplantingsplannen. Van de ondervraagde vrouwen werden er 86 minstens één cyclus behandeld waarbij eicellen werden verzameld en ingebankt. De andere vrouwen lieten geen eicellen inbanken (51%) of probeerden eicelstimulatie maar stopten ermee vanwege het magere resultaat (3%).
Bijna alle vrouwen zouden opnieuw hun eicellen laten inbanken
De resultaten toonden aan dat van diegenen die eicellen lieten inbanken, 29% overtuigd waren dat ze die eicellen nooit nodig zouden hebben. Echter, bijna alle vrouwen (95%) zouden hun eicellen opnieuw inbanken, maar bij voorkeur op een jongere leeftijd (76%). Bij de vrouwen die effectief eicellen hebben ingebankt, zei bijna iedereen dat ze dit zouden aanbevelen aan anderen.
Weinig verschil op vlak van relaties en reproductief potentieel
De studie toonde ook aan dat de vrouwen die eicellen hadden ingebankt een hogere leeftijd voor het moederschap aanvaardden dan zij die dat niet hadden gedaan (43,8 jaar en 42, 5 jaar) en ze wilden allen graag nog een baby. Echter, op vlak van relaties en reproductief potentieel bleek er minder verschil te zijn tussen zij die eicellen hadden ingebankt en zij die dat niet hadden gedaan. Sinds hun bezoek aan het fertiliteitcentrum hadden ze even vaak stabiele relaties (50%), hebben er evenveel geprobeerd zwanger raken (ongeveer 35%) en werden er evenveel vrouwen geconfronteerd met onvruchtbaarheid (7%).
Psychologische geruststelling
De onderzoekers komen daarom tot de vaststelling dat het invriezen van eicellen om de vruchtbaarheid te behouden vooral een belangrijke psychologische geruststelling is voor diegenen die kiezen voor de techniek, ook bij hen die minder intentie hadden hun eicellen te gebruiken.
Dr. Dominic Stoop: “Onze resultaten tonen aan dat de meeste vrouwen die eicellen hebben laten invriezen er geen spijt van hadden maar gewoon wensten dat ze het op een jongere leeftijd hadden gedaan. En op zich heeft dit zin, want hoe jonger de eicellen, hoe beter de kans op een zwangerschap. Idealiter gebeurt de eicel pick-up bij jonge 30-ers, als de kwaliteit van de eicellen nog goed is en er nog veel per cyclus kunnen geoogst worden. Vrouwelijke 20-ers hebben nog een relatief lange vruchtbare periode voor zich met een grote kans dat ze nooit ingebankte eicellen zullen nodig hebben.”
Sinds 2009 hebben ongeveer 140 vrouwen minstens 1 eicel laten inbanken in het Centrum voor Reproductieve geneeskunde van het UZ Brussel. In totaal werden 2380 eicellen ingebankt met een gemiddelde van 17 eicellen per vrouw (van een gemiddelde uit 2 cycli elk). Tot nu toe is één vrouw terug gekomen om haar eicellen te gebruiken (met cryopreservatie op 39 jaar), maar haar embryotransfer heeft niet tot een zwangerschap geleid.
In tegenstelling tot het invriezen van spermacellen, rust op het invriezen van eicellen nog meer een taboe. De techniek om eicellen in te vriezen is ook anders dan bij spermacellen. Het vergt specifieke expertise die niet overal voorhanden is.
Bijna alle vrouwen zouden opnieuw hun eicellen laten inbanken
De resultaten toonden aan dat van diegenen die eicellen lieten inbanken, 29% overtuigd waren dat ze die eicellen nooit nodig zouden hebben. Echter, bijna alle vrouwen (95%) zouden hun eicellen opnieuw inbanken, maar bij voorkeur op een jongere leeftijd (76%). Bij de vrouwen die effectief eicellen hebben ingebankt, zei bijna iedereen dat ze dit zouden aanbevelen aan anderen.
Weinig verschil op vlak van relaties en reproductief potentieel
De studie toonde ook aan dat de vrouwen die eicellen hadden ingebankt een hogere leeftijd voor het moederschap aanvaardden dan zij die dat niet hadden gedaan (43,8 jaar en 42, 5 jaar) en ze wilden allen graag nog een baby. Echter, op vlak van relaties en reproductief potentieel bleek er minder verschil te zijn tussen zij die eicellen hadden ingebankt en zij die dat niet hadden gedaan. Sinds hun bezoek aan het fertiliteitcentrum hadden ze even vaak stabiele relaties (50%), hebben er evenveel geprobeerd zwanger raken (ongeveer 35%) en werden er evenveel vrouwen geconfronteerd met onvruchtbaarheid (7%).
Psychologische geruststelling
De onderzoekers komen daarom tot de vaststelling dat het invriezen van eicellen om de vruchtbaarheid te behouden vooral een belangrijke psychologische geruststelling is voor diegenen die kiezen voor de techniek, ook bij hen die minder intentie hadden hun eicellen te gebruiken.
Dr. Dominic Stoop: “Onze resultaten tonen aan dat de meeste vrouwen die eicellen hebben laten invriezen er geen spijt van hadden maar gewoon wensten dat ze het op een jongere leeftijd hadden gedaan. En op zich heeft dit zin, want hoe jonger de eicellen, hoe beter de kans op een zwangerschap. Idealiter gebeurt de eicel pick-up bij jonge 30-ers, als de kwaliteit van de eicellen nog goed is en er nog veel per cyclus kunnen geoogst worden. Vrouwelijke 20-ers hebben nog een relatief lange vruchtbare periode voor zich met een grote kans dat ze nooit ingebankte eicellen zullen nodig hebben.”
Sinds 2009 hebben ongeveer 140 vrouwen minstens 1 eicel laten inbanken in het Centrum voor Reproductieve geneeskunde van het UZ Brussel. In totaal werden 2380 eicellen ingebankt met een gemiddelde van 17 eicellen per vrouw (van een gemiddelde uit 2 cycli elk). Tot nu toe is één vrouw terug gekomen om haar eicellen te gebruiken (met cryopreservatie op 39 jaar), maar haar embryotransfer heeft niet tot een zwangerschap geleid.
In tegenstelling tot het invriezen van spermacellen, rust op het invriezen van eicellen nog meer een taboe. De techniek om eicellen in te vriezen is ook anders dan bij spermacellen. Het vergt specifieke expertise die niet overal voorhanden is.
