Voorafgaand aan een symposium in het UZ Leuven maakte de Vlaamse Federatie voor Palliatieve Zorg een aantal cijfers bekend. In Vlaanderen wordt één op twee niet-plotse overlijdens begeleid met ondersteuning van gespecialiseerde palliatieve zorg. Zo werden in 2011 bijna 39.000 begeleidingen gerealiseerd.
Volgens de Federatie palliatieve Zorg Vlaanderen is op enkele decennia tijd in de Vlaamse palliatieve zorg een indrukwekkend parcours afgelegd. “De structuur van de georganiseerde palliatieve zorg staat als een huis en de aangeboden zorg bereikt een alsmaar groter doelpubliek. De multidisciplinaire totaalzorg die palliatieve zorg biedt, is algemeen aanvaard en geïmplementeerd binnen de gezondheidszorg, en meer en meer zieken en hun naasten doen er een beroep op.”
Één op de twee niet-plotse overlijdens wordt in Vlaanderen begeleid met ondersteuning van gespecialiseerde palliatieve zorg. Zo werden in 2011 39.000 begeleidingen gerealiseerd in de thuiszorg, ziekenhuizen (door palliatieve supportteams en op de palliatieve eenheden) en in de woonzorgcentra.
Maar de toegenomen complexiteit van de zorg, de verbreding van het doelpubliek (ook niet-kanker, kinderen, psychiatrische patiënten, mensen met een beperking), het vroegtijdiger inzetten van palliatieve zorg, de veroudering van de bevolking en de arbeidsintensieve werking met de juiste planning van medisch begeleid sterven en euthanasie vragen een specifieke opleiding voor de betrokken palliatieve hulpverleners en zijn oorzaak van een sterk toenemende werklast voor de palliatieve teams. hogescholen en universiteiten zouden, nog steeds volgens de Federatie, hun opleidingen moeten aanpassen aan deze verandering in de zorg. En de financiering van de palliatieve zorg volstaat al lang niet meer om de reële kosten te dekken en aan de huidige nood te voldoen. Een substantiële verhoging van het budget voor palliatieve zorg is onafwendbaar en dringend noodzakelijk.
Één op de twee niet-plotse overlijdens wordt in Vlaanderen begeleid met ondersteuning van gespecialiseerde palliatieve zorg. Zo werden in 2011 39.000 begeleidingen gerealiseerd in de thuiszorg, ziekenhuizen (door palliatieve supportteams en op de palliatieve eenheden) en in de woonzorgcentra.
Maar de toegenomen complexiteit van de zorg, de verbreding van het doelpubliek (ook niet-kanker, kinderen, psychiatrische patiënten, mensen met een beperking), het vroegtijdiger inzetten van palliatieve zorg, de veroudering van de bevolking en de arbeidsintensieve werking met de juiste planning van medisch begeleid sterven en euthanasie vragen een specifieke opleiding voor de betrokken palliatieve hulpverleners en zijn oorzaak van een sterk toenemende werklast voor de palliatieve teams. hogescholen en universiteiten zouden, nog steeds volgens de Federatie, hun opleidingen moeten aanpassen aan deze verandering in de zorg. En de financiering van de palliatieve zorg volstaat al lang niet meer om de reële kosten te dekken en aan de huidige nood te voldoen. Een substantiële verhoging van het budget voor palliatieve zorg is onafwendbaar en dringend noodzakelijk.
