Verpleegkundigen, paramedici en hulpverleners zijn het minst gevoelig voor verslaving aan werk. Daarentegen is het oppassen geblazen voor managers en hogere professionals. Zij zijn het meest gevoelig voor verslaving aan werk. Dit blijkt uit nieuw onderzoek onder 9.000 werkende Nederlanders. Het is uitgevoerd onder leiding van Wilmar Schaufeli, hoogleraar Arbeids- en organisatiepsychologie aan de Universiteit Utrecht en senior adviseur bij 365/Zin. Zijn onderzoek laat zien wie nu precies de workaholics in Nederland zijn.
Sector bepalend
Workaholisme is een onweerstaanbare innerlijke drang om overmatig hard te werken’. Schaufeli’s onderzoek toont aan dat zo’n werkverslaving niet leeftijdsgebonden is. En het komt net zoveel voor onder mannen als vrouwen en loonwerkers en zzp-ers. Wat wel uitmaakt is de sector of het beroep waarin je werkzaam bent.
Workaholisme is het hoogst in de landbouw, bouw, communicatie, consultancy en in de handel en het laagst in de dienstverlening, wetshandhaving, medische- en sociale sector en bij overheidsdiensten. Qua beroep scoren managers en hogere professionals het hoogst op workaholisme. Verpleegkundigen, paramedici en hulpverleners scoren het laagst.
Obsessie
Onderzoeksleider Schaufeli laat aan P&O Actueel weten dat workaholics niet werken omdat zij zoveel plezier hebben in het werk, maar omdat zij het gevoel hebben dat ze dit ‘moeten’ en omdat het niet genoeg is. Ook werken ze tot laat, denken ze obsessief veel aan hun werk en doen ze veel meer dan er door de werkgever wordt verwacht.
Dat lijkt misschien gunstig voor een werkgever. Maar volgens Schaufeli raken werkverslaafden op de lange termijn uitgeput en krijgen een burnout. En wanneer mensen extreem veel werken, is het nog maar de vraag in hoeverre de productiviteit stijgt. Ze verzanden in details die veel beter door iemand anders uitgevoerd hadden kunnen worden.
Klachten
Workaholisme heeft ook een positief effect: namelijk dat mensen sneller carrière maken en meer geld verdienen. Maar daar blijft het ook bij. Want de negatieve effecten zijn niet mals: slecht slapen, hoofdpijn, buikpijn, schouderpijn, vervreemding, gezinsproblemen, relatieproblemen enz.
Heb jij het vermoeden dat een collega of werknemer van je werkverslaafd is? Lees dan het artikel: 10 manieren om een workaholic te herkennen.
Workaholisme is een onweerstaanbare innerlijke drang om overmatig hard te werken’. Schaufeli’s onderzoek toont aan dat zo’n werkverslaving niet leeftijdsgebonden is. En het komt net zoveel voor onder mannen als vrouwen en loonwerkers en zzp-ers. Wat wel uitmaakt is de sector of het beroep waarin je werkzaam bent.
Workaholisme is het hoogst in de landbouw, bouw, communicatie, consultancy en in de handel en het laagst in de dienstverlening, wetshandhaving, medische- en sociale sector en bij overheidsdiensten. Qua beroep scoren managers en hogere professionals het hoogst op workaholisme. Verpleegkundigen, paramedici en hulpverleners scoren het laagst.
Obsessie
Onderzoeksleider Schaufeli laat aan P&O Actueel weten dat workaholics niet werken omdat zij zoveel plezier hebben in het werk, maar omdat zij het gevoel hebben dat ze dit ‘moeten’ en omdat het niet genoeg is. Ook werken ze tot laat, denken ze obsessief veel aan hun werk en doen ze veel meer dan er door de werkgever wordt verwacht.
Dat lijkt misschien gunstig voor een werkgever. Maar volgens Schaufeli raken werkverslaafden op de lange termijn uitgeput en krijgen een burnout. En wanneer mensen extreem veel werken, is het nog maar de vraag in hoeverre de productiviteit stijgt. Ze verzanden in details die veel beter door iemand anders uitgevoerd hadden kunnen worden.
Klachten
Workaholisme heeft ook een positief effect: namelijk dat mensen sneller carrière maken en meer geld verdienen. Maar daar blijft het ook bij. Want de negatieve effecten zijn niet mals: slecht slapen, hoofdpijn, buikpijn, schouderpijn, vervreemding, gezinsproblemen, relatieproblemen enz.
Heb jij het vermoeden dat een collega of werknemer van je werkverslaafd is? Lees dan het artikel: 10 manieren om een workaholic te herkennen.
