De ziekte van Crohn kan veel beter behandeld worden als artsen direct een combinatie van afweeronderdrukkende medicijnen voorschrijven. Dat blijkt uit onderzoek waarover een team onder leiding van prof. dr. Daan Hommes (LUMC) rapporteert in The Lancet van deze week. De standaardbehandeling van de darmziekte bestaat uit ontstekingsremmende medicijnen zoals prednison, zogenoemde corticosteroïden. Afweeronderdrukkers komen pas in een later stadium in beeld. Het blijkt nu echter dat het beter is om meteen vol in te zetten met afweeronderdrukkers. In Nederland lijden naar schatting 60.000 mensen aan de ziekte van Crohn.
De onderzoekers, voornamelijk afkomstig uit Nederland en België, onderzochten 129 patiënten die recentelijk de diagnose ziekte van crohn te horen hadden gekregen. De helft daarvan begon direct met de afweeronderdrukkers infliximab en azathioprine. Van deze patiënten was 60 procent na een half jaar in remissie: de ziekteactiviteit was bij hen sterk gedaald en zij hadden geen chirurgie hoeven te ondergaan. Van de groep die de standaardbehandeling kreeg, was dit slechts bij 36 procent het geval. Het nieuwe behandelschema leidde ook tot een sterke vermindering van het aantal zweren. Deze kwamen voor bij 30 procent van de patiënten, terwijl 73 procent van de patiënten die de standaardbehandeling kreeg zweren ontwikkelde. Zweren zijn een sterke voorspeller van een ongunstige prognose.
Auto-immuunziekte
De ziekte van crohn behoort tot de inflammatoire darmziekten. Het is een auto-immuunziekte die meestal op jonge leeftijd (15-30 jaar) begint. De ontstekingen komen voor in het gehele spijsverteringskanaal, van mond tot anus. Behalve diarree, buikpijn en bloedverlies komen klachten voor als gewrichtspijn, huid- en oogontstekingen. Na verloop van tijd ontstaan vaak darmvernauwingen door littekenvorming, en fistels (verbindingen van darm naar huid). Twee op de drie patiënten moet ooit geopereerd worden; veel patiënten zijn uiteindelijk aangewezen op een stoma.
Auto-immuunziekte
De ziekte van crohn behoort tot de inflammatoire darmziekten. Het is een auto-immuunziekte die meestal op jonge leeftijd (15-30 jaar) begint. De ontstekingen komen voor in het gehele spijsverteringskanaal, van mond tot anus. Behalve diarree, buikpijn en bloedverlies komen klachten voor als gewrichtspijn, huid- en oogontstekingen. Na verloop van tijd ontstaan vaak darmvernauwingen door littekenvorming, en fistels (verbindingen van darm naar huid). Twee op de drie patiënten moet ooit geopereerd worden; veel patiënten zijn uiteindelijk aangewezen op een stoma.
