Eerste onderhuidse defibrillator ingeplant bij patiënt met verhoogd risico op levensbedreigende hartritmestoornissen

Enkele dagen geleden werd bij een hartpatiënt in het Universitair Ziekenhuis in Gent voor het eerst in België een onderhuidse of subcutane defibrillator (S-ICD) geplaatst, in samenwerking met de firma Boston Scientific. De man, die na een uitgebreid hartinfarct een sterk verminderde hartfunctie heeft, liep een substantieel risico op een plotse dood door fatale hartritmestoornissen.
De ingreep werd uitgevoerd door dr. Liesbeth Timmers, hartspecialist en dr. Guy Vandenplas, hartchirurg en duurde slechts een uur, onder algemene verdoving. De patiënt stelt het prima. De dienst cardiologie in het UZ Gent verwacht bij ongeveer 30% van de patiënten die een ICD nodig hebben, een onderhuidse defibrillator te kunnen plaatsen.

PLOTSE DOOD
Een implanteerbare cardioverter-defibrillator of ICD wordt geplaatst bij mensen die een verhoogd risico hebben op plotse dood door levensbedreigende hartritmestoornissen. als zo een ritmestoornis niet binnen enkele minuten behandeld wordt, overlijdt de patiënt. Een ICD kan deze stoornissen opsporen en behandelen door een elektrische shock af te geven en het normale hartritme te herstellen.

complicaties VERMIJDEN
Tot vandaag wordt bij de implantatie van een ICD een elektrode tot in het hart geplaatst via de grote ader onder het sleutelbeen. Deze elektrode wordt dan verbonden met de ICD-batterij die onderhuids geplaatst wordt, net onder het sleutelbeen. Het plaatsen van deze elektrode via de ader kan echter gepaard gaan met complicaties zoals een klaplong, infecties en een beschadiging van de ader of de hartwand. Ook op langere termijn kunnen er na het plaatsen nog problemen optreden met de elektrode, zoals verplaatsing of beschadiging en laattijdige infecties.

VEILIG EN EFFECTIEF
Daarom kwam in 2010 de subcutane ICD of S-ICD op de markt. Er wordt dan geen elektrode in het hart geplaatst, maar onderhuids naast het borstbeen aan de buitenkant van de ribben. Daardoor worden de bovenstaande complicaties vermeden. Bovendien kan men een elektrode gebruiken die steviger is en minder onderhevig is aan slijtage op lange termijn. De elektrode zelf heeft een diameter van 3 millimeter. De S-ICD heeft bewezen even effectief te zijn als de klassieke ICD in het opsporen en behandelen van levensbedreigende ritmestoornissen. Dit toestel wordt bovendien ingeplant zonder het gebruik van x-stralen, die wél bij een klassieke ICD nodig zijn.

NOG GEEN TERUGBETALING
In België is er vandaag nog geen terugbetaling voor dit nieuwe systeem. Er lopen gesprekken met het riziv om dat op korte termijn te regelen. Bij terugbetaling zal het remgeld voor een S-ICD vergelijkbaar zijn met dat van een ICD.
20 nov 2013 14u01
Bron: UZ Gent
zie ook rubriek