Slechthorenden gaan sneller cognitief achteruit dan leeftijdsgenoten met een goed gehoor. Dit concluderen Frank Lin e.a. op basis van een prospectieve observationele studie die in JAMA Internal Medicine verschijnt.
Lin en de zijnen volgden bijna tweeduizend ouderen die bij aanvang van de studie cognitief nog goed functioneerden (een score van 80 of meer op de Modified Mini-Mental State Examination, oftewel 3MS, waarbij de maximale score 100 is). De gemiddelde leeftijd was 77 jaar. Gedurende de zes jaar daarop werd zowel de 3MS als een non-verbale test (DSS) meerdere malen afgenomen.
De slechthorenden hadden in die zes jaar een kwart meer kans om een cognitieve stoornis te ontwikkelen en ze gingen harder achteruit dan de mensen met normaal gehoor. Gebruikmaken van hoortoestellen verlaagde de kans op cognitief slechter functioneren niet significant.
Een causaal verband is hiermee niet bewezen, maar dat die er is, daar gaan de onderzoekers wel van uit. Hun hypothese: een slecht gehoor kan leiden tot sociale isolatie, dat weer slecht is voor de cognitie. Ook zou het een kwestie van verdringing kunnen zijn: het brein is meer bezig met horen dan met andere hersenfuncties.
De slechthorenden hadden in die zes jaar een kwart meer kans om een cognitieve stoornis te ontwikkelen en ze gingen harder achteruit dan de mensen met normaal gehoor. Gebruikmaken van hoortoestellen verlaagde de kans op cognitief slechter functioneren niet significant.
Een causaal verband is hiermee niet bewezen, maar dat die er is, daar gaan de onderzoekers wel van uit. Hun hypothese: een slecht gehoor kan leiden tot sociale isolatie, dat weer slecht is voor de cognitie. Ook zou het een kwestie van verdringing kunnen zijn: het brein is meer bezig met horen dan met andere hersenfuncties.
