Wie zich tegenwoordig op de Spoedgevallendienst van het Universitair Ziekenhuis in Gent aanmeldt, komt meteen terecht bij een triageverpleegkundige. Die beoordeelt de ernst van de klachten en symptomen, kan al de eerste zorgen toedienen en bepaalt hoe snel een patiënt onderzocht en behandeld wordt. Dit triagesysteem zorgt voor een betere doorstroming van patiënten.
KLEURCODES
De voornaamste opdracht van de Spoedgevallendienst is patiënten met levensbedreigende aandoeningen zo snel mogelijk behandelen. Het nieuwe triagesysteem in het UZ Gent geeft elke patiënt in functie van zijn urgentiegraad een kleurcode. Die code geeft een indicatie van de mogelijke wachttijd en houdt ook rekening met de beschikbaarheid van de spoedartsen en de behandelingsruimtes:
• rood voor ‘levensbedreigend’ (bv. hartstilstand, polytrauma,…); deze patiënten zijn zeer ernstig ziek of levensgevaarlijk verwond, hun behandeling kan niet wachten, zij gaan onmiddellijk door naar de behandelruimte, zonder wachttijd;
• oranje voor ‘zeer ernstig, maar niet onmiddellijk levensbedreigend’ (bv. beroerte, hartinfarct,…); deze patiënten zijn zeer ernstig ziek of hebben een ernstig letsel, zij gaan meestal onmiddellijk naar de behandelruimte, de wachttijd wordt beperkt tot 15 minuten;
• geel voor ‘ernstig, maar niet levensbedreigend’ (bv. heupfractuur, longontsteking,…); deze patiënten hebben een aandoening of letsel waarvan de behandeling even kan wachten, een medisch onderzoek volgt binnen het uur (met voorrang voor wie via een [huis]arts komt);
• groen voor ‘minder ernstig’ (bv. enkelverzwikking, kleine snijwonden,…); deze patiënten melden zich aan met problemen waarvan de behandeling langere tijd kan wachten, zij worden binnen de twee uur onderzocht (met voorrang voor wie via een [huis]arts komt).
In de periode mei-augustus 2012 behandelde de Spoedgevallendienst bijna 9850 patiënten. 1% kreeg de kleurcode rood, 13,5% oranje, 38,2% geel en 47,3% groen. Meer dan een kwart van hen werd in de fasttrackzone behandeld en mocht na gemiddeld 121 minuten weer naar huis.
DIENSTREORGANISATIE
Het triagesysteem op basis van de klinische beoordeling van volwassenen en kinderen waarvoor het UZ Gent koos, is een gevalideerde werkwijze die ook elders in België en Europa wordt toegepast (het ‘Manchester Triage System’ of MTS). Het heeft op de Spoedgevallendienst niet alleen voor de patiënten een opmerkelijke impact, ook de werkwijze voor medewerkers en de infrastructuur werd onder handen genomen: "We voerden nieuwe werkprocedures in en verdeelden de dienst in specifieke zorgzones: de triagezone, een kritieke en een acute zorgzone en een observatiezone. Voor de minder ernstige aandoeningen is er bovendien een fasttrackzone voor snelle diagnose en ambulante verzorging. Al onze medewerkers kregen een triageopleiding. We pasten ook onze bestaffing aan. Zo wordt er in elke shift getrieerd, ook ’s nachts, en wordt elke zorgzone gerund door een verpleegkundig en medisch verantwoordelijke", zegt dr. Lemoyne.
In de nieuwe fasttrackzone komen alle minder dringende gevallen terecht. "Iedereen die zich bij ons aanmeldt, heeft recht op een adequate behandeling, hoe klein het letsel of probleem ook lijkt. Elke aanmelding heeft immers altijd een oorzaak en het is onze taak om elke patiënt te onderzoeken en te verzorgen."
COMMUNICATIE
De communicatie met patiënten en hun begeleiders is een cruciaal element in het triagesysteem: zij krijgen alle info over de triage en hun kleurcode zowel mondeling als schriftelijk via een infoflyer. Verder is er een brochure en een digitaal infobord en posters in de wachtzaal van de Spoedgevallendienst. "Vroeger waren patiënten en hun begeleiders vaak misnoegd, omdat ze onvoldoende geïnformeerd waren en geen zicht hadden op de wachttijden. Die klachten horen we vandaag nog nauwelijks", zegt spoedarts dr. Sabine Lemoyne.
De voornaamste opdracht van de Spoedgevallendienst is patiënten met levensbedreigende aandoeningen zo snel mogelijk behandelen. Het nieuwe triagesysteem in het UZ Gent geeft elke patiënt in functie van zijn urgentiegraad een kleurcode. Die code geeft een indicatie van de mogelijke wachttijd en houdt ook rekening met de beschikbaarheid van de spoedartsen en de behandelingsruimtes:
• rood voor ‘levensbedreigend’ (bv. hartstilstand, polytrauma,…); deze patiënten zijn zeer ernstig ziek of levensgevaarlijk verwond, hun behandeling kan niet wachten, zij gaan onmiddellijk door naar de behandelruimte, zonder wachttijd;
• oranje voor ‘zeer ernstig, maar niet onmiddellijk levensbedreigend’ (bv. beroerte, hartinfarct,…); deze patiënten zijn zeer ernstig ziek of hebben een ernstig letsel, zij gaan meestal onmiddellijk naar de behandelruimte, de wachttijd wordt beperkt tot 15 minuten;
• geel voor ‘ernstig, maar niet levensbedreigend’ (bv. heupfractuur, longontsteking,…); deze patiënten hebben een aandoening of letsel waarvan de behandeling even kan wachten, een medisch onderzoek volgt binnen het uur (met voorrang voor wie via een [huis]arts komt);
• groen voor ‘minder ernstig’ (bv. enkelverzwikking, kleine snijwonden,…); deze patiënten melden zich aan met problemen waarvan de behandeling langere tijd kan wachten, zij worden binnen de twee uur onderzocht (met voorrang voor wie via een [huis]arts komt).
In de periode mei-augustus 2012 behandelde de Spoedgevallendienst bijna 9850 patiënten. 1% kreeg de kleurcode rood, 13,5% oranje, 38,2% geel en 47,3% groen. Meer dan een kwart van hen werd in de fasttrackzone behandeld en mocht na gemiddeld 121 minuten weer naar huis.
DIENSTREORGANISATIE
Het triagesysteem op basis van de klinische beoordeling van volwassenen en kinderen waarvoor het UZ Gent koos, is een gevalideerde werkwijze die ook elders in België en Europa wordt toegepast (het ‘Manchester Triage System’ of MTS). Het heeft op de Spoedgevallendienst niet alleen voor de patiënten een opmerkelijke impact, ook de werkwijze voor medewerkers en de infrastructuur werd onder handen genomen: "We voerden nieuwe werkprocedures in en verdeelden de dienst in specifieke zorgzones: de triagezone, een kritieke en een acute zorgzone en een observatiezone. Voor de minder ernstige aandoeningen is er bovendien een fasttrackzone voor snelle diagnose en ambulante verzorging. Al onze medewerkers kregen een triageopleiding. We pasten ook onze bestaffing aan. Zo wordt er in elke shift getrieerd, ook ’s nachts, en wordt elke zorgzone gerund door een verpleegkundig en medisch verantwoordelijke", zegt dr. Lemoyne.
In de nieuwe fasttrackzone komen alle minder dringende gevallen terecht. "Iedereen die zich bij ons aanmeldt, heeft recht op een adequate behandeling, hoe klein het letsel of probleem ook lijkt. Elke aanmelding heeft immers altijd een oorzaak en het is onze taak om elke patiënt te onderzoeken en te verzorgen."
COMMUNICATIE
De communicatie met patiënten en hun begeleiders is een cruciaal element in het triagesysteem: zij krijgen alle info over de triage en hun kleurcode zowel mondeling als schriftelijk via een infoflyer. Verder is er een brochure en een digitaal infobord en posters in de wachtzaal van de Spoedgevallendienst. "Vroeger waren patiënten en hun begeleiders vaak misnoegd, omdat ze onvoldoende geïnformeerd waren en geen zicht hadden op de wachttijden. Die klachten horen we vandaag nog nauwelijks", zegt spoedarts dr. Sabine Lemoyne.
