Een tweejaarlijks fundusonderzoek bij patiënten met diabetes type 2 die nog geen tekenen van retinopathie hebben, is net zo veilig als ieder jaar screenen. Deze aanpak bespaart bovendien naar schatting 25 procent van de screeningskosten. Dat blijkt uit simulatieonderzoek van de University of Exeter dat online is gepubliceerd in Diabetes Care.
De Nederlandse NHG-richtlijn adviseert jaarlijks fundusonderzoek, evenals de Britse richtlijnen van het UK’s National Institute for Clinical Excellence. Deze laatste instantie voegt wel de kanttekening toe dat het sreeningsinterval arbitrair is en dat onderzoek naar de optimale frequentie zeer gewenst is.
Langzaam
Het onderzoek is geleid door Daniel Chalk, fellow bij Applied Operational Research, Peninsula Collaboratrion for Health, Operational Research and Development. Het is de eerste studie die de effectiviteit van de screening op diabetische retinopathie onderzoekt bij patiënten waarbij deze complicatie nog niet is gediagnostiseerd. “Doorgaans ontwikkelt diabetische retinopathie zich heel langzaam, daarom wilden wij achterhalen of er voordeel te behalen is met het verminderen van de screeningsfrequentie.”
Model
Voor het onderzoek is een model ontwikkeld dat de voortgang van diabetische retinopathie bij diabetes type 2 simuleert, om de snelheid van het retinapathiegerelateerde gezichtsverlies te voorspellen. Daarvoor zijn gegevens gebruikt van de Royal Devon & Exeter NHS Foundation Trust. Met het model zijn 15-jaarsverwachtingen gemaakt om betrouwbaar verschillen tussen de jaarlijkse en tweejaarlijkse screening te kunnen aantonen.
Besparing
Het aandeel patiënten dat retinopathiegerelateerd gezichtsverlies opliep was bij beide screeningsintervallen gelijk. Daarmee concluderen de onderzoekers dat een tweejaarlijkse screening even veilig is als een jaarlijkse. De kostenbesparing wordt geschat op 25 procent van de huidige screeningskosten. Voor een ziekenhuis zoals het Royal Devon & Exeter Hospital dat 3537 patiënten screent zouden de kosten afnemen van € 2,27m naar € 1,69m.
Langzaam
Het onderzoek is geleid door Daniel Chalk, fellow bij Applied Operational Research, Peninsula Collaboratrion for Health, Operational Research and Development. Het is de eerste studie die de effectiviteit van de screening op diabetische retinopathie onderzoekt bij patiënten waarbij deze complicatie nog niet is gediagnostiseerd. “Doorgaans ontwikkelt diabetische retinopathie zich heel langzaam, daarom wilden wij achterhalen of er voordeel te behalen is met het verminderen van de screeningsfrequentie.”
Model
Voor het onderzoek is een model ontwikkeld dat de voortgang van diabetische retinopathie bij diabetes type 2 simuleert, om de snelheid van het retinapathiegerelateerde gezichtsverlies te voorspellen. Daarvoor zijn gegevens gebruikt van de Royal Devon & Exeter NHS Foundation Trust. Met het model zijn 15-jaarsverwachtingen gemaakt om betrouwbaar verschillen tussen de jaarlijkse en tweejaarlijkse screening te kunnen aantonen.
Besparing
Het aandeel patiënten dat retinopathiegerelateerd gezichtsverlies opliep was bij beide screeningsintervallen gelijk. Daarmee concluderen de onderzoekers dat een tweejaarlijkse screening even veilig is als een jaarlijkse. De kostenbesparing wordt geschat op 25 procent van de huidige screeningskosten. Voor een ziekenhuis zoals het Royal Devon & Exeter Hospital dat 3537 patiënten screent zouden de kosten afnemen van € 2,27m naar € 1,69m.
