Een kwaliteitsvolle arts-patiëntcommunicatie (APC) leidt tot betere zorg: patiënten zijn niet alleen meer tevreden, maar ook trouwer aan het afgesproken beleid, wat resulteert in minder bijkomende onderzoeken en dus lagere kosten. Huisartsen in opleiding worstelen echter wel eens met APC. In zijn proefschrift “Arts-patiëntcommunicatie in de huisartsenopleiding: onderzoek naar wetenschappelijk onderbouwd onderwijs”, pleit dokter Marc Van Nuland onder andere voor een meer studentgerichte aanpak.
Grotere therapietrouw, beter fysiologisch meetbare resultaten zoals suiker- of bloedcontrole: het zijn maar enkele van de vele gunstigeeffecten van een kwalitatieve arts-patiëntcommunicatie. Dat blijkt allemaal uit eerder onderzoek. Dokter Marc Van Nuland volgt als praktijkopleider heel wat huisartsen in opleiding op. Van Nuland stelde vast dat heel wat van hun problemen terug te brengen zijn tot een gebrekkige arts-patiëntcommunicatie en besloot daarop het onderwerp uit te spitten.
Hij deed in eerste instantie literatuuronderzoek naar interventies die de APC-kwaliteiten van huisartsen in opleiding moetenverbeteren. Daarnaast ondervroeg dokter Van Nuland huisartsen in opleiding naar hun ervaringen en verwachtingen over de APC en de bijhorendeopleiding. Hij vergeleek ook twee bestaandemeetinstrumenten die de kwaliteit van de APC evalueren en stelde tenslotte een nieuwe toets voor.
Van Nuland stelde vast dat APC-competentie van huisartsen inderdaad sterk afhangt van de context, iets wat vorig onderzoek ook al had aangetoond. “Een student die heel bekwaam is in het motiveren van patiënten, is niet noodzakelijk goed in het brengen van slecht nieuws. Studenten worden pas competentecommunicators als ze binnen verschillende domeinen competentiesopbouwen. Een ander pijnpunt is trainingsmoeheid. Wanneer studenten een methode moeten toepassen die nietovereenstemt met hun voorkeur, dan kan dat nefast zijn voor hun APC-training.”
Van Nuland pleit daarom voor een meer studentgerichte aanpak. “Er zijn heel wat argumenten om studenten zelf te laten bepalen hoe en waarover rond APC gewerkt wordt. Studenten zijn duidelijk vragende partij om vaker feedback te krijgen over hun APC in deopleidingspraktijken. Verder kan je er best voor zorgen dat APC makkelijker op de agenda gezet wordt. Studenten moeten ook de nodige middelen hebben om rond APC te kunnen werken. Het is ook een goed idee om de praktijkopleiders daar zo veel mogelijk bij te betrekken. “
Het evalueren van de APC is een complexe onderneming. Van Nuland vergeleek twee bestaande meetinstrumenten en ontwikkelde een nieuwe toets met tien verschillende communicatiecasussen. De resultaten van deze toets laten toe om zwakker presterende studenten op te sporen en hen een extra ondersteuning te bieden tijdens de verdere opleiding.
Hij deed in eerste instantie literatuuronderzoek naar interventies die de APC-kwaliteiten van huisartsen in opleiding moetenverbeteren. Daarnaast ondervroeg dokter Van Nuland huisartsen in opleiding naar hun ervaringen en verwachtingen over de APC en de bijhorendeopleiding. Hij vergeleek ook twee bestaandemeetinstrumenten die de kwaliteit van de APC evalueren en stelde tenslotte een nieuwe toets voor.
Van Nuland stelde vast dat APC-competentie van huisartsen inderdaad sterk afhangt van de context, iets wat vorig onderzoek ook al had aangetoond. “Een student die heel bekwaam is in het motiveren van patiënten, is niet noodzakelijk goed in het brengen van slecht nieuws. Studenten worden pas competentecommunicators als ze binnen verschillende domeinen competentiesopbouwen. Een ander pijnpunt is trainingsmoeheid. Wanneer studenten een methode moeten toepassen die nietovereenstemt met hun voorkeur, dan kan dat nefast zijn voor hun APC-training.”
Van Nuland pleit daarom voor een meer studentgerichte aanpak. “Er zijn heel wat argumenten om studenten zelf te laten bepalen hoe en waarover rond APC gewerkt wordt. Studenten zijn duidelijk vragende partij om vaker feedback te krijgen over hun APC in deopleidingspraktijken. Verder kan je er best voor zorgen dat APC makkelijker op de agenda gezet wordt. Studenten moeten ook de nodige middelen hebben om rond APC te kunnen werken. Het is ook een goed idee om de praktijkopleiders daar zo veel mogelijk bij te betrekken. “
Het evalueren van de APC is een complexe onderneming. Van Nuland vergeleek twee bestaande meetinstrumenten en ontwikkelde een nieuwe toets met tien verschillende communicatiecasussen. De resultaten van deze toets laten toe om zwakker presterende studenten op te sporen en hen een extra ondersteuning te bieden tijdens de verdere opleiding.
