Hoewel de meeste zorginstellingen tegenwoordig een protocol voor vallen hebben, is het aantal valpartijen in zorginstellingen in 2011 opnieuw gestegen ten opzichte van voorgaand jaar. Ook de incidentie van valgerelateerde letsels is zorgwekkend. Valpreventieve maatregelen worden nog te weinig toegepast. Dat blijkt uit de Landelijke Prevalentiemeting Zorgproblemen (LPZ) van de Universiteit van Maastricht. Hierin wordt ieder jaar gemeten wat de prestaties van zorgorganisaties zijn met betrekking tot verschillende zorgproblemen. Aan de meting van april 2011 deden ruim 300 instellingen mee.
Algemene ziekenhuizen
Uit de meting blijkt dat mensen vaker vallen in algemene ziekenhuizen, hier komt ook meer valgerelateerd letsel dan in de andere sectoren. Behalve fysieke gevolgen zijn er ook psychische en sociale gevolgen van vallen. Drie op de vijf vallers heeft valangst, vooral in algemene ziekenhuizen. Opvallend is dat bij de niet-vallers bijna een vierde ook valangst heeft.
Valpreventieve maatregelen
Primaire valpreventieve maatregelen (de maatregelen voor niet-vallers bijvoorbeeld in de vorm van medicatie, oefentherapie en hulpmiddelen) worden nog steeds veel te weinig toegepast, zo blijkt uit de meting. Secundaire valpreventieve maatregelen voor de vallers (eveneens medicatie, oefentherapie, hulpmiddelen, alarmering etc.) worden meer toegepast, maar maatregelen als hoofdbescherming, heupbescherming en botversterking (tertiaire valpreventie) worden voor de groep vallers weinig gebruikt.
Valpreventie op agenda
De Maastrichtse onderzoekers van de LPZ vinden het belangrijk dat valpreventie in alle zorgsectoren op de agenda blijft staan en ingebed moet worden in een valpreventief beleid. Zij schrijven: ‘Primaire, secundaire en tertiaire valpreventie moet zorgvuldig gebeuren en het afdoen van een valpartij bij een kwetsbare oudere als een ‘ongelukje’ betekent miskenning van een belangrijk en alarmerend symptoom.’
Vrijheidsbeperkende maatregelen
Wat betreft vrijheidsbeperkende maatregelen zijn de cijfers vergelijkbaar met 2010. Deze maatregelen worden toegepast bij een op de vijf patiënten. De meest genoemde reden voor vrijheidsbeperking is valpreventie. Dit moet volgens de echter met humanere alternatieven bereikt moeten kunnen worden. Zorginstellingen wordt aanbevolen hier beleid voor te ontwikkelen.
Prevalentiemeting
De Prevalentiemeting wordt sinds 1998 jaarlijks gedaan in deelnemende ziekenhuizen, instellingen in de chronische zorg en thuiszorgorganisaties. Oorspronkelijk is de meting bedoeld om feedback en handvatten voor verbetering te geven, inmiddels staat de LPZ vooral bekend als prestatie-indicator.
Uit de meting blijkt dat mensen vaker vallen in algemene ziekenhuizen, hier komt ook meer valgerelateerd letsel dan in de andere sectoren. Behalve fysieke gevolgen zijn er ook psychische en sociale gevolgen van vallen. Drie op de vijf vallers heeft valangst, vooral in algemene ziekenhuizen. Opvallend is dat bij de niet-vallers bijna een vierde ook valangst heeft.
Valpreventieve maatregelen
Primaire valpreventieve maatregelen (de maatregelen voor niet-vallers bijvoorbeeld in de vorm van medicatie, oefentherapie en hulpmiddelen) worden nog steeds veel te weinig toegepast, zo blijkt uit de meting. Secundaire valpreventieve maatregelen voor de vallers (eveneens medicatie, oefentherapie, hulpmiddelen, alarmering etc.) worden meer toegepast, maar maatregelen als hoofdbescherming, heupbescherming en botversterking (tertiaire valpreventie) worden voor de groep vallers weinig gebruikt.
Valpreventie op agenda
De Maastrichtse onderzoekers van de LPZ vinden het belangrijk dat valpreventie in alle zorgsectoren op de agenda blijft staan en ingebed moet worden in een valpreventief beleid. Zij schrijven: ‘Primaire, secundaire en tertiaire valpreventie moet zorgvuldig gebeuren en het afdoen van een valpartij bij een kwetsbare oudere als een ‘ongelukje’ betekent miskenning van een belangrijk en alarmerend symptoom.’
Vrijheidsbeperkende maatregelen
Wat betreft vrijheidsbeperkende maatregelen zijn de cijfers vergelijkbaar met 2010. Deze maatregelen worden toegepast bij een op de vijf patiënten. De meest genoemde reden voor vrijheidsbeperking is valpreventie. Dit moet volgens de echter met humanere alternatieven bereikt moeten kunnen worden. Zorginstellingen wordt aanbevolen hier beleid voor te ontwikkelen.
Prevalentiemeting
De Prevalentiemeting wordt sinds 1998 jaarlijks gedaan in deelnemende ziekenhuizen, instellingen in de chronische zorg en thuiszorgorganisaties. Oorspronkelijk is de meting bedoeld om feedback en handvatten voor verbetering te geven, inmiddels staat de LPZ vooral bekend als prestatie-indicator.
