De voorbije vijf jaar zijn vijftienhonderd verplegers en artsen een baan gaan zoeken in Nederland. Dat blijkt uit cijfers van het Nederlandse ministerie van Volksgezondheid. Een rondgang van De Morgen bij diverse ziekenhuizen in de Belgisch-Nederlandse grensstreek bevestigt de witte braindrain.
Alleen al in het Academisch ziekenhuis van Maastricht werken 400 mannen en vrouwen voltijds als verplegend personeel, exclusief de 700 losse krachten en de artsen. Hun in België verworven A2-diploma blijkt niet het eerste aanwervingscriterium te zijn, wel hun competentie. De ziekenhuizen staan in voor de verdere (betaalde) opleiding. Dankzij die verdere studie bereiken veel A2-hulpverleners het statuut en het loon van een Belgische A1-verpleger.
"Wij zijn hier de partner van de dokter, niet zijn slaafje", getuigt een Belgische verpleegster. "We mogen elkaars dossiers inkijken. Het is hier veel gemoedelijker en ook niet zo hiërarchisch als in België. We mogen ook openlijker met de patiënten spreken en zelf beslissingen nemen."
In de afgelopen vier jaar vertrokken ook zeshonderd Belgische artsen naar Nederland, blijkt uit officiële cijfers. Nederland kampt met een nijpend huisartsentekort vanwege de strenge numerus clausus die daar jarenlang van kracht was in de universiteiten. België zit opgescheept met een gigantisch artsenoverschot, dat bereid is te pendelen voor de betere werkomstandigheden. De artsen werken in Nederland omdat de uurrooster strikter en de loonvoorwaarden beter zijn. Bovendien worden ze in groepartsenpraktijken opgenomen, wat de werklast drastisch verlicht.
Dokter Roels van de Belgische Vereniging van Huisartsen bevestigt: "In Nederland schrijven veel Belgen zich in in groepspraktijken, waar ze tot 50 procent meer verdienen dan hier. Dankzij dit systeem is een nine-to-five job ginds geen uitzondering meer en hebben de dokters opnieuw een privéleven."
Ook Belgische tandartsen opteren steeds vaker om zich aan te sluiten bij een groepspraktijk in Nederland. Het aanzienlijke financiële voordeel, de strikte werktijden en de atmosfeer bepalen ook bij hen de keuze om in Nederland te gaan werken.
"Wij zijn hier de partner van de dokter, niet zijn slaafje", getuigt een Belgische verpleegster. "We mogen elkaars dossiers inkijken. Het is hier veel gemoedelijker en ook niet zo hiërarchisch als in België. We mogen ook openlijker met de patiënten spreken en zelf beslissingen nemen."
In de afgelopen vier jaar vertrokken ook zeshonderd Belgische artsen naar Nederland, blijkt uit officiële cijfers. Nederland kampt met een nijpend huisartsentekort vanwege de strenge numerus clausus die daar jarenlang van kracht was in de universiteiten. België zit opgescheept met een gigantisch artsenoverschot, dat bereid is te pendelen voor de betere werkomstandigheden. De artsen werken in Nederland omdat de uurrooster strikter en de loonvoorwaarden beter zijn. Bovendien worden ze in groepartsenpraktijken opgenomen, wat de werklast drastisch verlicht.
Dokter Roels van de Belgische Vereniging van Huisartsen bevestigt: "In Nederland schrijven veel Belgen zich in in groepspraktijken, waar ze tot 50 procent meer verdienen dan hier. Dankzij dit systeem is een nine-to-five job ginds geen uitzondering meer en hebben de dokters opnieuw een privéleven."
Ook Belgische tandartsen opteren steeds vaker om zich aan te sluiten bij een groepspraktijk in Nederland. Het aanzienlijke financiële voordeel, de strikte werktijden en de atmosfeer bepalen ook bij hen de keuze om in Nederland te gaan werken.
