De stijgende vervrouwelijking van het artsenkorps lijkt gelinkt aan de groeiende tendens om in associaties samen te werken.
VIER op de vijf gynaecologen denken dat de alleenwerkende vrouwenarts in de toekomst terrein zal verliezen. 85 procent vindt dat werken in een associatie zelfs aangemoedigd moet worden. Vooral bij gynaecologen jonger dan 50 is de associatie in trek. Dat blijkt uit een enquête van de Vlaamse Vereniging voor Obstetrie en gynaecologie (VVOG) bij haar leden.
Eerder kwamen ook al berichten dat de vrouwen oprukken in de geneeskunde. Zo is drie kwart van de jonge, Vlaamse gynaecologen (min 35 jaar) een vrouw. (DS 25 april) Dat is een verdubbeling in zeven jaar tijd. In 1999 was dit nog maar vier op de tien. Vaak wordt daarbij de link gelegd naar de tendens om in associaties samen te werken. Met de vervrouwelijking zou het denken over de manier van werken veranderd zijn.
,,Over het aantal associaties bestaan geen exacte cijfers'', zegt dokter Geert Debruyne, voorzitter van het VVOG. ,,Het plaatje is niet zo eenvoudig: sommigen werken in een associatie in het ziekenhuis, maar niet wat de consultaties betreft, enzovoort. Er zijn verschillende mogelijkheden.''
,,Maar er is geen discussie over'', aldus Debruyne. ,,Er is een enorme trend naar samenwerking. Bijna niemand die als gynaecoloog afstudeert, heeft de ambitie om solo te beginnen. Dat is ook niet meer van deze tijd. Bovendien zijn er vaak subspecialisaties binnen de associatie en worden patiënten intern naar de specialisten doorverwezen.''
Het Gynaecologisch Centrum in Gent huisvest vijf gynaecologen: drie vrouwen en twee mannen. Dokter Erik Merchiers wil het liever niet over een ,,groepspraktijk'' hebben. ,,Dat klinkt pejoratief'', zegt hij. ,,Bij ons is het nog zo dat de patiënten hun vaste arts hebben. Ik noem het dus liever een associatie, we werken in een team.''
Merchiers heeft jaren solo gewerkt voor hij bij het centrum aansloot. ,,als solo-arts kan je maar op een plaats tegelijk zijn. Nu is, én in de praktijk én in het ziekenhuis, altijd iemand van het team aanwezig. Dat biedt een meerwaarde voor de patiënt als die onverwacht toch dringend hulp nodig heeft.''
,,Het grote voordeel is dat we werken met een gemeenschappelijk elektronisch dossier'', aldus Merchiers.
,,Waar we ook zijn, hier of in het ziekenhuis, we hebben altijd allemaal toegang tot de dossiers van onze patiënten. Bovendien hanteren we ongeveer dezelfde ideeën. We hebben een gelijkaardige aanpak. Op die manier proberen we de opvang en de kwaliteit van de zorg te verzekeren.''
Naast de patiënt is ook de arts gebaat bij het teamwerk. ,,Ook privé kunnen we ons leven beter organiseren'', zegt Merchiers. ,,We zijn af en toe vrij voor studie of verlof. Het zijn zaken die we nu op voorhand kunnen plannen. We zijn beter uitgerust en een uitgeruste arts is een betere arts.''
Een ander voordeel voor de arts is dat de kosten gedeeld worden. ,,We investeren samen in een gebouw, materiaal en techniek. Elk bureau wordt daardoor ook beter benut. We bezitten bijvoorbeeld zeven dure echografie-apparaten. Die staan in de praktijk, het ziekenhuis en de polikliniek en zijn dus beter rendabel. We kunnen ook sneller moderniseren.''
Ook persoonlijk ziet Merchiers voordelen: ,,Als je solo werkt, denk je te snel en te gemakkelijk dat je de beste bent. Door samen te werken, word je geconfronteerd met andere werkwijzen. Dat stimuleert je zelfkritiek en we krijgen veel feedback van elkaar.''
,,Bovendien,'' zegt dokter Tom Coetsier, ,,kunnen we nu onze voorkeuren en interesses beter uitspelen. Ieder heeft zijn specialiteit. Dat komt de patiënt weer ten goede, die voor het hele gamma binnen dezelfde omgeving terecht kan. We verwijzen die door naar elkaar, als dat nodig blijkt.''
,,Werken in een associatie vergt wel een gewenning voor de arts'', zegt Merchiers. ,,Je leert jezelf te relativeren en toe te geven dat je collega het even goed zal doen als die het van jou moet overnemen. Je gaat als arts een engagement aan met je patiënt, maar soms moet je die band kunnen loslaten.''
,,Je volgt een zwangerschap negen maanden op. Dan heb ik het er moeilijk mee dat ik de bevalling niet zelf kan doen omdat iemand anders van dienst is'', aldus Merchiers. ,,Maar als alles goed overlegd wordt, doet dat niets af van de kwaliteit van de zorg. Het is alleen emotioneel wennen, ook voor ons.''
Van onze medewerkster Annelies Naert
Eerder kwamen ook al berichten dat de vrouwen oprukken in de geneeskunde. Zo is drie kwart van de jonge, Vlaamse gynaecologen (min 35 jaar) een vrouw. (DS 25 april) Dat is een verdubbeling in zeven jaar tijd. In 1999 was dit nog maar vier op de tien. Vaak wordt daarbij de link gelegd naar de tendens om in associaties samen te werken. Met de vervrouwelijking zou het denken over de manier van werken veranderd zijn.
,,Over het aantal associaties bestaan geen exacte cijfers'', zegt dokter Geert Debruyne, voorzitter van het VVOG. ,,Het plaatje is niet zo eenvoudig: sommigen werken in een associatie in het ziekenhuis, maar niet wat de consultaties betreft, enzovoort. Er zijn verschillende mogelijkheden.''
,,Maar er is geen discussie over'', aldus Debruyne. ,,Er is een enorme trend naar samenwerking. Bijna niemand die als gynaecoloog afstudeert, heeft de ambitie om solo te beginnen. Dat is ook niet meer van deze tijd. Bovendien zijn er vaak subspecialisaties binnen de associatie en worden patiënten intern naar de specialisten doorverwezen.''
Het Gynaecologisch Centrum in Gent huisvest vijf gynaecologen: drie vrouwen en twee mannen. Dokter Erik Merchiers wil het liever niet over een ,,groepspraktijk'' hebben. ,,Dat klinkt pejoratief'', zegt hij. ,,Bij ons is het nog zo dat de patiënten hun vaste arts hebben. Ik noem het dus liever een associatie, we werken in een team.''
Merchiers heeft jaren solo gewerkt voor hij bij het centrum aansloot. ,,als solo-arts kan je maar op een plaats tegelijk zijn. Nu is, én in de praktijk én in het ziekenhuis, altijd iemand van het team aanwezig. Dat biedt een meerwaarde voor de patiënt als die onverwacht toch dringend hulp nodig heeft.''
,,Het grote voordeel is dat we werken met een gemeenschappelijk elektronisch dossier'', aldus Merchiers.
,,Waar we ook zijn, hier of in het ziekenhuis, we hebben altijd allemaal toegang tot de dossiers van onze patiënten. Bovendien hanteren we ongeveer dezelfde ideeën. We hebben een gelijkaardige aanpak. Op die manier proberen we de opvang en de kwaliteit van de zorg te verzekeren.''
Naast de patiënt is ook de arts gebaat bij het teamwerk. ,,Ook privé kunnen we ons leven beter organiseren'', zegt Merchiers. ,,We zijn af en toe vrij voor studie of verlof. Het zijn zaken die we nu op voorhand kunnen plannen. We zijn beter uitgerust en een uitgeruste arts is een betere arts.''
Een ander voordeel voor de arts is dat de kosten gedeeld worden. ,,We investeren samen in een gebouw, materiaal en techniek. Elk bureau wordt daardoor ook beter benut. We bezitten bijvoorbeeld zeven dure echografie-apparaten. Die staan in de praktijk, het ziekenhuis en de polikliniek en zijn dus beter rendabel. We kunnen ook sneller moderniseren.''
Ook persoonlijk ziet Merchiers voordelen: ,,Als je solo werkt, denk je te snel en te gemakkelijk dat je de beste bent. Door samen te werken, word je geconfronteerd met andere werkwijzen. Dat stimuleert je zelfkritiek en we krijgen veel feedback van elkaar.''
,,Bovendien,'' zegt dokter Tom Coetsier, ,,kunnen we nu onze voorkeuren en interesses beter uitspelen. Ieder heeft zijn specialiteit. Dat komt de patiënt weer ten goede, die voor het hele gamma binnen dezelfde omgeving terecht kan. We verwijzen die door naar elkaar, als dat nodig blijkt.''
,,Werken in een associatie vergt wel een gewenning voor de arts'', zegt Merchiers. ,,Je leert jezelf te relativeren en toe te geven dat je collega het even goed zal doen als die het van jou moet overnemen. Je gaat als arts een engagement aan met je patiënt, maar soms moet je die band kunnen loslaten.''
,,Je volgt een zwangerschap negen maanden op. Dan heb ik het er moeilijk mee dat ik de bevalling niet zelf kan doen omdat iemand anders van dienst is'', aldus Merchiers. ,,Maar als alles goed overlegd wordt, doet dat niets af van de kwaliteit van de zorg. Het is alleen emotioneel wennen, ook voor ons.''
Van onze medewerkster Annelies Naert
