De Brusselse ziekenhuizen krijgen nog tot eind 2006 om de taalproblemen zelf aan te pakken. Daarna grijpt de gezondheidsinspectie in. DAT zegt de gloednieuwe gezondheidsinspecteur voor Vlaams-Brabant, Reginald Morreels, in een interview dat vandaag in het vakblad De Huisarts verschijnt.
Een mogelijke sanctie, die de gezondheidsinspectie kan opleggen, is het verbod om nog eentalig Franstalige specialisten in opleiding te laten meerijden met de mug. Om erkend te worden, moet een stagiair een vooropgesteld aantal keer met de mug uitrukken. als uiterste stap kan Morreels de licentie van een ziekenhuis intrekken. ,,Maar zover zal het allicht niet komen'', zegt Morreels.
Een maand geleden diende Dirk Devroey, bestuurslid van de VLD-Overijse en professor aan de Vrije Universiteit Brussel, een klacht in tegen het Brusselse Universitaire ziekenhuis Saint-Luc. Een patient van Devroey in Overijse kreeg bij een spoedgeval een eentalig Franse arts over de vloer.
,,De spraakverwarring die volgde, kon opgelost worden door de aanwezigheid van de huisarts'', vertelt Moreels in een reactie. De dienstdoende urgentie-arts was geen Belg, maar een Franse stagiaire.
Tegen dat ziekenhuis zouden de meeste klachten die Moreels ontvangt, ook gericht zijn. ,,als geneesheer en urgentie-arts kan het mij weinig schelen of een patient Vlaamse of Waalse lucht inademt. Ook als hij in het ziekenhuis komt'', zegt Moreels. ,,Maar als taalproblemen ertoe leiden dat een patient de verkeerde verzorging krijgt, moet ik als arts protesteren.''
Moreels benadrukt wel dat de taalproblemen nog nooit zo verstrekkende gevolgen hebben gehad. Toch vindt hij het noodzakelijk dat het urgentie-personeel van de Brusselse ziekenhuizen een basiskennis Nederlands heeft. ,,Het is niet alleen een kwestie van respect, maar in een spoedgeval is zowel de patient als zijn omgeving erg verward en dan is het toch een minimum dat iemand die zeven jaar gestudeerd heeft hem ook in zijn eigen taal kan aanspreken.''
Dat veel Brusselse ziekenhuizen buitenlandse stagiairs aannemen, vindt Moreels geen excuus. ,,Als we van onze asielzoekers eisen dat ze Nederlands leren, kan een buitenlandse stagiair toch ook één of twee weken lang een basiscursus Nederlands volgen.''
Moreels voegt er wel aan toe dat de ziekenhuizen bereid zijn om iets aan het probleem te doen.
,,Zo is bij mijn bezoek aan Saint-Luc gebleken dat het ziekenhuis samenwerkt met Vlaamse universiteiten om het Nederlands van hun personeel op peil te krijgen. Dokters kunnen, bijvoorbeeld, eerst een tijdje meedraaien in een Vlaams Universitair ziekenhuis om zo een basiskennis te verkrijgen.''
Een maand geleden diende Dirk Devroey, bestuurslid van de VLD-Overijse en professor aan de Vrije Universiteit Brussel, een klacht in tegen het Brusselse Universitaire ziekenhuis Saint-Luc. Een patient van Devroey in Overijse kreeg bij een spoedgeval een eentalig Franse arts over de vloer.
,,De spraakverwarring die volgde, kon opgelost worden door de aanwezigheid van de huisarts'', vertelt Moreels in een reactie. De dienstdoende urgentie-arts was geen Belg, maar een Franse stagiaire.
Tegen dat ziekenhuis zouden de meeste klachten die Moreels ontvangt, ook gericht zijn. ,,als geneesheer en urgentie-arts kan het mij weinig schelen of een patient Vlaamse of Waalse lucht inademt. Ook als hij in het ziekenhuis komt'', zegt Moreels. ,,Maar als taalproblemen ertoe leiden dat een patient de verkeerde verzorging krijgt, moet ik als arts protesteren.''
Moreels benadrukt wel dat de taalproblemen nog nooit zo verstrekkende gevolgen hebben gehad. Toch vindt hij het noodzakelijk dat het urgentie-personeel van de Brusselse ziekenhuizen een basiskennis Nederlands heeft. ,,Het is niet alleen een kwestie van respect, maar in een spoedgeval is zowel de patient als zijn omgeving erg verward en dan is het toch een minimum dat iemand die zeven jaar gestudeerd heeft hem ook in zijn eigen taal kan aanspreken.''
Dat veel Brusselse ziekenhuizen buitenlandse stagiairs aannemen, vindt Moreels geen excuus. ,,Als we van onze asielzoekers eisen dat ze Nederlands leren, kan een buitenlandse stagiair toch ook één of twee weken lang een basiscursus Nederlands volgen.''
Moreels voegt er wel aan toe dat de ziekenhuizen bereid zijn om iets aan het probleem te doen.
,,Zo is bij mijn bezoek aan Saint-Luc gebleken dat het ziekenhuis samenwerkt met Vlaamse universiteiten om het Nederlands van hun personeel op peil te krijgen. Dokters kunnen, bijvoorbeeld, eerst een tijdje meedraaien in een Vlaams Universitair ziekenhuis om zo een basiskennis te verkrijgen.''
