Het risico op longkanker als gevolg van de luchtvervuiling in Vlaanderen is minstens 5 keer hoger dan tot nu toe gedacht. Dat zegt dr. Vincent Dufour, die hierover een doctoraat schreef aan de Gentse Universiteit. Het onderzoek was een samenwerking tussen de faculteit bioingenieur en geneeskunde en kreeg de steun van de federale overheid en de Vlaamse Milieumaatschappij.
In vergelijking met de traditionele chemische metingen bekwam Dufour met zijn "biologische" analyse van luchtstalen een risico op longkanker dat minstens vijf maal hoger lag. "Op 1 miljoen mensen die levenslang zijn blootgesteld aan de luchtvervuiling kom je met een chemische analsye tot maximaal 461 longkankerdoden. Een biologische analyse schat het risico op maximaal 2000. Voor gemiddelde vervuiling is het verschil tussen beide analsyeresultaten nog groter: 48 tegenover 657".
Terwijl een chemische analyse een beperkt aantal kankerverwekkende stoffen meet, wordt bij een biologische analyse een volledig luchtstaal op zijn kankerverwekkend vermogen gemeten. Zijn er veel bacteriën die in het staal aangroeien, dan bevat het staal veel kankerverwekkende stoffen.
Dufour pleit ervoor om naast chemische luchtmetingen, ook biologische in te voeren. "In sommige stalen die we tussen 2000 en 2002 genomen hebben, viel chemisch niets te meten, terwijl we met onze biologische analyse wel degelijk een risico konden aantonen". Dufour baseert zijn stelling op meerdere stalen die tussen 2000 en 2002 genomen zijn op 18 verschillende locaties, zowel op het platteland, in industriële zones als de steden.
Woordvoerster Mie Van den Kerchove van de Vlaamse Milieumaatschappij zegt dat er sinds kort een pilootproject loopt waarbij op 3 plaatsen stalen genomen worden door het Vlaamse instelling voor technologisch onderzoek (VITO), die biologisch onderzocht worden. "Wij wachten op die resultaten".
Nadien kan overwogen worden om biologische analyses te integreren in de VMM-metingen. Sowieso blijven chemische analyses noodzakelijk, al is het maar omdat bepaalde stoffen zoals zink, alleen zo gemeten kunnen worden.
Terwijl een chemische analyse een beperkt aantal kankerverwekkende stoffen meet, wordt bij een biologische analyse een volledig luchtstaal op zijn kankerverwekkend vermogen gemeten. Zijn er veel bacteriën die in het staal aangroeien, dan bevat het staal veel kankerverwekkende stoffen.
Dufour pleit ervoor om naast chemische luchtmetingen, ook biologische in te voeren. "In sommige stalen die we tussen 2000 en 2002 genomen hebben, viel chemisch niets te meten, terwijl we met onze biologische analyse wel degelijk een risico konden aantonen". Dufour baseert zijn stelling op meerdere stalen die tussen 2000 en 2002 genomen zijn op 18 verschillende locaties, zowel op het platteland, in industriële zones als de steden.
Woordvoerster Mie Van den Kerchove van de Vlaamse Milieumaatschappij zegt dat er sinds kort een pilootproject loopt waarbij op 3 plaatsen stalen genomen worden door het Vlaamse instelling voor technologisch onderzoek (VITO), die biologisch onderzocht worden. "Wij wachten op die resultaten".
Nadien kan overwogen worden om biologische analyses te integreren in de VMM-metingen. Sowieso blijven chemische analyses noodzakelijk, al is het maar omdat bepaalde stoffen zoals zink, alleen zo gemeten kunnen worden.
