De prijs van een pak geneesmiddelen daalt fors in juli. Maar verbruik en totale kosten blijven stijgen. Prijsdalingen voor geneesmiddelen zijn al een tijdje merkbaar. Midden dit jaar komt er een stroomversnelling. Een hele reeks medicamenten wordt dan plots fors goedkoper, zo beschrijft de ziekteverzekering (Riziv) in een recent document.
Omdat de patiënten maar een beperkt deel daarvan zelf betalen, voelen zij dit nauwelijks.
Voor sommige producten is de prijsdaling echter zeer fors en zullen de patiënten de daling zelf ook stevig voelen.
De maagzuurremmer Zantac bijvoorbeeld gaat van 20,66 euro naar 9,33 euro voor bepaalde verpakkingen. Het antibioticum Zoroxin daalt van 14,45 naar 7,22 euro voor bepaalde versies. De bloeddrukverlager Aldomet zakt van 11,13 naar 6,68 euro, en Novatec, ook een bloeddrukverlager van dezelfde firma, MSD, zakt voor één verpakking zelfs van 20,88 tot 4,18 euro, één vijfde van de oude prijs.
De verklaring voor die prijsdalingen situeert zich in grote mate bij de overheid. Die drukt al jaren op de prijzen via tal van ingrepen: verplichte prijsdalingen voor oudere geneesmiddelen, de invoering van referentieprijzen, plafonds voor de grote verpakkingen.
Belangrijker nog is dat de concurrentie met de generieke geneesmiddelen aanwakkerde: dat zijn goedkope kopies die concurrenten op de markt mogen brengen na de vervaldag van het patent.
De overheid dreigt ook met ,,kiwi-aanbestedingen'' voor bepaalde geneesmiddelen waarna ze alleen nog het goedkoopste merk zou terugbetalen. Farmabedrijven anticiperen hierop met ,,preventieve prijsdalingen''.
Het einde van deze aanpak is nog niet bereikt. ,,als we van tien veelgebruikte soorten geneesmiddelen alleen het goedkoopste merk zouden terugbetalen, bespaart de ziekteverzekering in één klap 57 miljoen euro; voor de patiënten zou dit ook nog eens 20 miljoen euro opleveren.'' Dat meldde de federale minister van Volksgezondheid, Rudy Demotte (PS), onlangs aan kamerlid Greta D'Hondt (CD&V). Het oppositielid had de opbrengst veel lager ingeschat.
Maar er zijn niet alleen prijsdalingen, zo blijkt uit een andere studie, van het riziv en van Farmanet. Die leert dat de prijsdalingen al een tijd bezig zijn, maar tenietgedaan werden door nieuwe geneesmiddelen die flink duurder zijn dan hun voorgangers. Er is ook een verschuiving te merken in het verbruik, van goedkopere (oudere) naar duurdere (jongere) geneesmiddelen.
De totale uitgaven van de ziekteverzekering voor geneesmiddelen zijn daardoor de afgelopen jaren blijven stijgen: van 1,3 miljard euro in 1997 naar 2,2 miljard euro in 2004: een stijging met 65 procent.
Die stijging is voor bijna twee derde te wijten aan de stijging van het geneesmiddelenverbruik. In 1997 slikten we 2,424 miljard dosissen (DDD); in 2004 3,532 miljard, dit is een stijging met 45 procent.
Hoewel dat verbruik veel hoger ligt dan in een aantal buurlanden, is nog maar met mate geprobeerd dit te doen dalen. Er werd alleen campagne gevoerd voor een matiger gebruik van antibiotica en antidepressiva.
Voor sommige producten is de prijsdaling echter zeer fors en zullen de patiënten de daling zelf ook stevig voelen.
De maagzuurremmer Zantac bijvoorbeeld gaat van 20,66 euro naar 9,33 euro voor bepaalde verpakkingen. Het antibioticum Zoroxin daalt van 14,45 naar 7,22 euro voor bepaalde versies. De bloeddrukverlager Aldomet zakt van 11,13 naar 6,68 euro, en Novatec, ook een bloeddrukverlager van dezelfde firma, MSD, zakt voor één verpakking zelfs van 20,88 tot 4,18 euro, één vijfde van de oude prijs.
De verklaring voor die prijsdalingen situeert zich in grote mate bij de overheid. Die drukt al jaren op de prijzen via tal van ingrepen: verplichte prijsdalingen voor oudere geneesmiddelen, de invoering van referentieprijzen, plafonds voor de grote verpakkingen.
Belangrijker nog is dat de concurrentie met de generieke geneesmiddelen aanwakkerde: dat zijn goedkope kopies die concurrenten op de markt mogen brengen na de vervaldag van het patent.
De overheid dreigt ook met ,,kiwi-aanbestedingen'' voor bepaalde geneesmiddelen waarna ze alleen nog het goedkoopste merk zou terugbetalen. Farmabedrijven anticiperen hierop met ,,preventieve prijsdalingen''.
Het einde van deze aanpak is nog niet bereikt. ,,als we van tien veelgebruikte soorten geneesmiddelen alleen het goedkoopste merk zouden terugbetalen, bespaart de ziekteverzekering in één klap 57 miljoen euro; voor de patiënten zou dit ook nog eens 20 miljoen euro opleveren.'' Dat meldde de federale minister van Volksgezondheid, Rudy Demotte (PS), onlangs aan kamerlid Greta D'Hondt (CD&V). Het oppositielid had de opbrengst veel lager ingeschat.
Maar er zijn niet alleen prijsdalingen, zo blijkt uit een andere studie, van het riziv en van Farmanet. Die leert dat de prijsdalingen al een tijd bezig zijn, maar tenietgedaan werden door nieuwe geneesmiddelen die flink duurder zijn dan hun voorgangers. Er is ook een verschuiving te merken in het verbruik, van goedkopere (oudere) naar duurdere (jongere) geneesmiddelen.
De totale uitgaven van de ziekteverzekering voor geneesmiddelen zijn daardoor de afgelopen jaren blijven stijgen: van 1,3 miljard euro in 1997 naar 2,2 miljard euro in 2004: een stijging met 65 procent.
Die stijging is voor bijna twee derde te wijten aan de stijging van het geneesmiddelenverbruik. In 1997 slikten we 2,424 miljard dosissen (DDD); in 2004 3,532 miljard, dit is een stijging met 45 procent.
Hoewel dat verbruik veel hoger ligt dan in een aantal buurlanden, is nog maar met mate geprobeerd dit te doen dalen. Er werd alleen campagne gevoerd voor een matiger gebruik van antibiotica en antidepressiva.
