Het Oostendse abortuscentrum CEVO en vijf medewerkers zijn gisteren vrijgesproken van overtredingen van de abortuswet. Het was de eerste keer dat een zaak over abortus voor de rechtbank kwam sinds de Belgische abortuswet in 1990 van kracht werd.
De Centrale Coördinatie van Nederlandstalige abortusCentra (CCNAC) is tevreden met de vrijspraak van het CEVO. De organisatie noemt het een ,,belangrijk precedent dat justitie oordeelde dat de hulpverleners handelden in de geest van de wet''.
België hanteert een gedoogbeleid ten aanzien van abortus, en dit onder strikte voorwaarden. ,,artsen en medewerkers van de abortuscentra letten er doorgaans nauwgezet op dat ze binnen die voorwaarden blijven'', zegt dokter Marc Cosyns, die lid is van de Evaluatiecommissie abortus.
Het heeft Cosyns verbaasd dat de vrouwenbeweging, die in 2005 zijn honderdste verjaardag vierde, niet voor het recht op abortus is opgekomen. ,,Het thema leeft blijkbaar niet meer. Dit in tegenstelling tot euthanasie, dat wel uit het strafrecht is gehaald. Abortus is nog altijd geen recht van vrouwen.''
En zolang dat niet het geval is, zullen er zich problemen in het grensgebied van de strafwet blijven voordoen, schat Cosyns. Getuige de zaak van het Oostendse CEVO. ,,Ik vind persoonlijk dat de bedenktijd nuttig kan zijn, maar dat men die niet bij wet moet verplichten. Dat werkt alleen meer culpabiliserend.''
Cosyns is wel verheugd over het oordeel van de Brugse rechtbank: ,,De vrijspraak is onverwacht aangezien de discussie vooral draaide om een opschorting van straf. Dit lijkt op een signaal dat hulpverleners niet gevangen zitten in een strikt juridisch keurslijf. Vrouwen die net buiten de wet vallen, moeten ook hulp kunnen krijgen.''
Katia Van De Velde van het Centrum voor Geboorteregeling en Seksuele opvoeding (CGSO) denkt er ook zo over. ,,Dit is een overwinning voor de professionele abortushulpverlening'', zegt zij. ,,De vrijspraak is een teken dat Vlaanderen ervan doordrongen is dat preventieve hulpverlening en abortus hand in hand gaan.''
Het Centrum voor Relatievorming en Zwangerschapsproblemen (cRZ) meent dat ongepland zwangere vrouwen de tijd en ruimte moeten krijgen om een beslissing te maken over wel of niet plegen van abortus. ,,Dat is des te belangrijker voor jonge meisjes want zij lopen meer risico na een abortus last te krijgen van angstgevoelens of een depressie'', zegt Inge de Coster van het cRZ. Over de uitspraak van de rechter zegt zij: ,,Het CEVO heeft niet gehandeld naar de letter, maar naar de geest van de wet. We kunnen daar inkomen. ''
België hanteert een gedoogbeleid ten aanzien van abortus, en dit onder strikte voorwaarden. ,,artsen en medewerkers van de abortuscentra letten er doorgaans nauwgezet op dat ze binnen die voorwaarden blijven'', zegt dokter Marc Cosyns, die lid is van de Evaluatiecommissie abortus.
Het heeft Cosyns verbaasd dat de vrouwenbeweging, die in 2005 zijn honderdste verjaardag vierde, niet voor het recht op abortus is opgekomen. ,,Het thema leeft blijkbaar niet meer. Dit in tegenstelling tot euthanasie, dat wel uit het strafrecht is gehaald. Abortus is nog altijd geen recht van vrouwen.''
En zolang dat niet het geval is, zullen er zich problemen in het grensgebied van de strafwet blijven voordoen, schat Cosyns. Getuige de zaak van het Oostendse CEVO. ,,Ik vind persoonlijk dat de bedenktijd nuttig kan zijn, maar dat men die niet bij wet moet verplichten. Dat werkt alleen meer culpabiliserend.''
Cosyns is wel verheugd over het oordeel van de Brugse rechtbank: ,,De vrijspraak is onverwacht aangezien de discussie vooral draaide om een opschorting van straf. Dit lijkt op een signaal dat hulpverleners niet gevangen zitten in een strikt juridisch keurslijf. Vrouwen die net buiten de wet vallen, moeten ook hulp kunnen krijgen.''
Katia Van De Velde van het Centrum voor Geboorteregeling en Seksuele opvoeding (CGSO) denkt er ook zo over. ,,Dit is een overwinning voor de professionele abortushulpverlening'', zegt zij. ,,De vrijspraak is een teken dat Vlaanderen ervan doordrongen is dat preventieve hulpverlening en abortus hand in hand gaan.''
Het Centrum voor Relatievorming en Zwangerschapsproblemen (cRZ) meent dat ongepland zwangere vrouwen de tijd en ruimte moeten krijgen om een beslissing te maken over wel of niet plegen van abortus. ,,Dat is des te belangrijker voor jonge meisjes want zij lopen meer risico na een abortus last te krijgen van angstgevoelens of een depressie'', zegt Inge de Coster van het cRZ. Over de uitspraak van de rechter zegt zij: ,,Het CEVO heeft niet gehandeld naar de letter, maar naar de geest van de wet. We kunnen daar inkomen. ''
