Volgens het Vlaams Patiëntenplatform zijn de ombudsdiensten die in ziekenhuizen patiëntenklachten behandelen, niet onafhankelijk. Door de wet op de patiëntenrechten heeft zowat ieder ziekenhuis intussen een ombudsdienst opgericht. Die moet klachten van patiënten opvangen en behandelen.
De term ombudsdienst suggereert echter dat die mensen onafhankelijk kunnen werken, maar dit is niet zo, zegt het Vlaams patiëntenplatform. De ombudsdiensten bestaan uit personeelsleden die aangesteld en betaald worden door de baas van dat ziekenhuis en dus afhankelijk zijn van hem; bovendien hebben ze doorgaans nog een andere job in dat ziekenhuis en moeten ze hun eigen gedrag en dat van hun collega's beoordelen.
Voor wie niet bij die ombudsdienst terecht kan of wil, is er een federale ombudsdienst in het verre Brussel, in het ministerie van Volksgezondheid. Maar die functie is al maanden vacant (omdat ze onderbetaald wordt).
In de psychiatrische ziekenhuizen wordt gewerkt met externe bemiddelaars, maar die zijn ook afhankelijk van de directies.
Het Vlaams Patiëntenplatform, dat 80 patiëntenorganisaties overkoepelt, vindt dat men de patiëntenrechten niet ernstig neemt.
Er moet in ieder ziekenhuis een onafhankelijke ombudsdienst komen, vindt het platform. De medewerkers ervan mogen die functie niet cumuleren met andere functies in gezondheidsinstellingen. Ze zouden best werknemer zijn van de federale ombudsdienst.
Het patiëntenplatform meldt nog een bijkomende complicatie. Een aantal materies in ziekenhuizen vallen niet onder de federale wetgeving maar onder de Vlaamse overheid. In beginsel kan een federale regelgeving daarover niets zeggen en vallen die materies dus niet onder de bevoegdheid van de betrokken ombudsdiensten.
Spirit onderschreef gisteren al de eisenbundel van het patiëntenplatform.
Het is het zoveelste probleem met ombudsdiensten. Eigenlijk gaat het om een gewone klachtendienst zoals veel bedrijven en openbare diensten die hebben. Politici en andere bestuurders horen liever de term ombudsdienst, maar zijn zelden bereid daarvan de consequenties inzake onafhankelijkheid te aanvaarden.
Voor wie niet bij die ombudsdienst terecht kan of wil, is er een federale ombudsdienst in het verre Brussel, in het ministerie van Volksgezondheid. Maar die functie is al maanden vacant (omdat ze onderbetaald wordt).
In de psychiatrische ziekenhuizen wordt gewerkt met externe bemiddelaars, maar die zijn ook afhankelijk van de directies.
Het Vlaams Patiëntenplatform, dat 80 patiëntenorganisaties overkoepelt, vindt dat men de patiëntenrechten niet ernstig neemt.
Er moet in ieder ziekenhuis een onafhankelijke ombudsdienst komen, vindt het platform. De medewerkers ervan mogen die functie niet cumuleren met andere functies in gezondheidsinstellingen. Ze zouden best werknemer zijn van de federale ombudsdienst.
Het patiëntenplatform meldt nog een bijkomende complicatie. Een aantal materies in ziekenhuizen vallen niet onder de federale wetgeving maar onder de Vlaamse overheid. In beginsel kan een federale regelgeving daarover niets zeggen en vallen die materies dus niet onder de bevoegdheid van de betrokken ombudsdiensten.
Spirit onderschreef gisteren al de eisenbundel van het patiëntenplatform.
Het is het zoveelste probleem met ombudsdiensten. Eigenlijk gaat het om een gewone klachtendienst zoals veel bedrijven en openbare diensten die hebben. Politici en andere bestuurders horen liever de term ombudsdienst, maar zijn zelden bereid daarvan de consequenties inzake onafhankelijkheid te aanvaarden.
