De feiten speelden zich af in april-mei 1995. Een Genkenaar die tijdens een voetbalmatch een kwetsuur opliep, overleed op 28 mei 1995 in het Sint-Jansziekenhuis in Genk aan de gevolgen van een trombose. De weduwe van de man daagde daarop zowel de huisarts als de behandelende geneesheer- specialist voor de rechter.
Een college van gerechtsdeskundigen kwam tot de bevinding dat de huisarts een medische fout maakte en hij, gezien de frequentie van de huisbezoeken, een zwelling of verkleuring in de kuit van de patiënt had moeten opmerken. Dat zijn de symptomen voor een diepe, veneuze trombose.
Aan de behandelende geneesheer-specialist kon nog volgens de rechter geen medische fout verweten worden aangezien de patiënt op het ogenblik van zijn behandeling geen symptomen van een trombose vertoonde en hij geen melding had gemaakt van klachten.
De rechter erkende dat de uitspraak ,,het zelfbeeld, de reputatie en de verdere professionele carrière'' van de huisarts kon beïnvloeden, maar wees erop dat dit geen invloed kon hebben op de uiteindelijke besluitvorming van de rechtbank.
,,Ook een geneesheer kan zich vergissen, maar wanneer de vergissing een onrechtmatige daad inhoudt, dient te pleger ervan veroordeeld te worden tot herstel'', luidde het vonnis.
De huisarts werd veroordeeld tot een schadevergoeding aan de weduwe en de kinderen van het slachtoffer van bijna 400.000 euro.
Aan de behandelende geneesheer-specialist kon nog volgens de rechter geen medische fout verweten worden aangezien de patiënt op het ogenblik van zijn behandeling geen symptomen van een trombose vertoonde en hij geen melding had gemaakt van klachten.
De rechter erkende dat de uitspraak ,,het zelfbeeld, de reputatie en de verdere professionele carrière'' van de huisarts kon beïnvloeden, maar wees erop dat dit geen invloed kon hebben op de uiteindelijke besluitvorming van de rechtbank.
,,Ook een geneesheer kan zich vergissen, maar wanneer de vergissing een onrechtmatige daad inhoudt, dient te pleger ervan veroordeeld te worden tot herstel'', luidde het vonnis.
De huisarts werd veroordeeld tot een schadevergoeding aan de weduwe en de kinderen van het slachtoffer van bijna 400.000 euro.
