Het aantal oproepen op de Zelfmoordlijn blijft toenemen. De 5.520 oproepen die de Zelfmoordlijn van januari tot juni 2005 beantwoordde, betekenen een stijging van 16 procent in vergelijking met de eerste jaarhelft van 2004. In vier jaar tijd is er zelfs een stijging van 72 procent vast te stellen. Om dit stijgend aantal oproepen te kunnen blijven beantwoorden en de dienstverlening verder te optimaliseren vraagt het Centrum ter preventie van Zelfmoord (CPZ) nu extra werkingsmiddelen.
De forse stijging van het aantal oproepen is te wijten aan verschillende factoren," zegt Grieke Forceville, de directrice van het Centrum ter preventie van Zelfmoord. ,,Enerzijds kan de Zelfmoordlijn op een grotere bekendheid rekenen. Anderzijds is het aantal actieve vrijwilligers toegenomen, waardoor er sporadisch een tweede telefoonlijn kan worden ingeschakeld. Er is bij de oproepers ook een grotere tevredenheid over de kwaliteit van de dienstverlening."
Het 'succes' heeft een keerzijde: het CPZ geeft te kennen aan het plafond van zijn kunnen te zitten en vraagt de Vlaamse overheid dringend meer structurele werkingsmiddelen. De vzw heeft nood aan een structurele financiering van haar stafmedewerkers en 30.000 euro per jaar om kosten voor infrastructuur en materiaal te dekken.
Het centrum benadrukt dat het een antwoord biedt op een belangrijke behoefte. Er rust immers nog steeds een erg groot taboe op zelfdoding. De helft van de mensen die naar de Zelfmoordlijn belt, heeft nog nooit met iemand over zijn zelfmoordgedachten gesproken.
Uit analyses blijkt dat zes op de tien oproepers van de Zelfmoordlijn vrouwen zijn. Er zijn opmerkelijke verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke bellers. als mannen hun zelfmoordgedachten te kennen geven aan hun omgeving, dan ervaren zij aanzienlijk minder steun dan vrouwen. Mannelijke oproepers zijn ook minder geneigd om professionele hulpverlening te zoeken en zijn vaker ontevreden over deze dienstverlening. Bovendien staan mannen ook minder open voor een doorverwijzing naar andere diensten.
Dat het aantal oproepen stijgt, betekent niet dat het aantal zelfdodingen evenredig stijgt. In Vlaanderen bedraagt het aantal zelfdodingen jaarlijks ongeveer 1.000. Binnen West-Europa heeft enkel Finland nog hogere zelfdodingscijfers dan België.
Opvallend is ook dat vrouwen meer bellen, maar mannen vaker overgaan tot suïcide: drie op de vier zijn mannen. De gemiddelde leeftijd waarop een man zelfmoord pleegt is 46 jaar, bij vrouwen is dit 50 jaar. Per dag zijn er naar schatting 45 zelfmoordpogingen.
Sinds juli is de Zelfmoordlijn ook on line bereikbaar. Op die manier wil zij vooral jongeren bereiken. Een vijfde van de sterfgevallen bij jongeren tussen 15 en 24 jaar is aan zelfdoding te wijten. Daarmee is suïcide, na verkeersongevallen, de tweede doodsoorzaak in deze leeftijdscategorie.
Uit de eerste gegevens blijkt dat de on-linehulpverlening van de Zelfmoordlijn haar doelpubliek bereikt. Vooral jonge vrouwen met zeer ernstige problemen, zoals misbruik, maken van deze dienst gebruik. Ook mensen uit Nederland vinden hun weg naar de on-linehulpverlening van de Vlaamse Zelfmoordlijn, omdat in Nederland nog geen soortgelijke on-linediensten bestaan.
Het 'succes' heeft een keerzijde: het CPZ geeft te kennen aan het plafond van zijn kunnen te zitten en vraagt de Vlaamse overheid dringend meer structurele werkingsmiddelen. De vzw heeft nood aan een structurele financiering van haar stafmedewerkers en 30.000 euro per jaar om kosten voor infrastructuur en materiaal te dekken.
Het centrum benadrukt dat het een antwoord biedt op een belangrijke behoefte. Er rust immers nog steeds een erg groot taboe op zelfdoding. De helft van de mensen die naar de Zelfmoordlijn belt, heeft nog nooit met iemand over zijn zelfmoordgedachten gesproken.
Uit analyses blijkt dat zes op de tien oproepers van de Zelfmoordlijn vrouwen zijn. Er zijn opmerkelijke verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke bellers. als mannen hun zelfmoordgedachten te kennen geven aan hun omgeving, dan ervaren zij aanzienlijk minder steun dan vrouwen. Mannelijke oproepers zijn ook minder geneigd om professionele hulpverlening te zoeken en zijn vaker ontevreden over deze dienstverlening. Bovendien staan mannen ook minder open voor een doorverwijzing naar andere diensten.
Dat het aantal oproepen stijgt, betekent niet dat het aantal zelfdodingen evenredig stijgt. In Vlaanderen bedraagt het aantal zelfdodingen jaarlijks ongeveer 1.000. Binnen West-Europa heeft enkel Finland nog hogere zelfdodingscijfers dan België.
Opvallend is ook dat vrouwen meer bellen, maar mannen vaker overgaan tot suïcide: drie op de vier zijn mannen. De gemiddelde leeftijd waarop een man zelfmoord pleegt is 46 jaar, bij vrouwen is dit 50 jaar. Per dag zijn er naar schatting 45 zelfmoordpogingen.
Sinds juli is de Zelfmoordlijn ook on line bereikbaar. Op die manier wil zij vooral jongeren bereiken. Een vijfde van de sterfgevallen bij jongeren tussen 15 en 24 jaar is aan zelfdoding te wijten. Daarmee is suïcide, na verkeersongevallen, de tweede doodsoorzaak in deze leeftijdscategorie.
Uit de eerste gegevens blijkt dat de on-linehulpverlening van de Zelfmoordlijn haar doelpubliek bereikt. Vooral jonge vrouwen met zeer ernstige problemen, zoals misbruik, maken van deze dienst gebruik. Ook mensen uit Nederland vinden hun weg naar de on-linehulpverlening van de Vlaamse Zelfmoordlijn, omdat in Nederland nog geen soortgelijke on-linediensten bestaan.
