Huisarts moet oog hebben voor gokverslaving

Naar schatting één tot drie procent van de mensen die wel eens gokken, is verslaafd. Zij leven meestal in de anonimiteit. Niet alleen vertonen ze minder uiterlijke kenmerken dan drank- of drugsverslaafden, via het internet kunnen ze hun verslaving ook in alle stilte voortzetten. Nochtans zijn hun problemen even groot. Daarom vraagt de kansspelcommissie aan huisartsen om meer aandacht te besteden aan gokverslaving.
GOKVERSLAVING is in Vlaanderen een wijdverspreid fenomeen, maar staat meestal in de schaduw van drank- en drugsverslaving. Vooral de lichamelijke problemen die opduiken bij een erge gokverslaving zijn niet altijd bekend. Het gaat om hoofdpijn, angst, slaapstoornissen, stress en depressie. ,,Op het eerste gezicht lijken dat gewone klachten, maar vaak schuilt er meer achter", zegt Filip Ceulemans, hoofdredacteur van het medische tijdschrift De arts' style='color:#00896e;border-bottom:1px dotted #00896e;'>huisarts, dat vandaag een artikel aan het probleem wijdt.

Het probleem is dat huisartsen die symptomen niet snel associëren met gokverslaving. De juiste diagnose stellen is ook moeilijk doordat gokverslaafden weinig specifieke uiterlijke kenmerken vertonen. ,,Bovendien zijn zij vaak professionele leugenaars die hun probleem moeiteloos kunnen verhullen", zegt Marc Callu van de kansspelcommissie, die de belangen van de gokker behartigt.

Door het internet verdwijnt de gokverslaafde ook steeds meer in de anonimiteit. ,,Vroeger moesten gokkers naar een casino gaan. Dat was een fysieke drempel die overschreden moest worden. Nu kan iedereen in alle stilte op het internet gokken, de sociale controle is weggevallen."

Veel verstokte gokkers kampen met onoverbrugbare schulden, familiale problemen of zijn hun werk kwijt. ,,Ook de familie wordt meegezogen in die neerwaartse spiraal", zegt Callu. ,,Gokverslaving kan zelfs leiden tot crimineel gedrag. Een aangepaste behandeling of doorverwijzing is daarom noodzakelijk."

De huisarts is vaak de eerste persoon om de symptomen van gokverslaving vast te stellen. ,,artsen moeten daarin initiatief nemen", zegt Ceulemans. ,,als zij denken dat hun patiënt verslaafd is, kunnen zij met gerichte vragen de juiste diagnose stellen. Het is ook belangrijk dat de arts met de patiënt praat. Hij is daarvoor de meest geschikte persoon, omdat hij een vertrouwensrelatie heeft met de patiënt."

Volgens de kansspelcommissie besteden de huisartsen echter nog te weinig aandacht aan het probleem. Daarom krijgen zij een folder, waarin hun wordt gewezen op de gevaren van gokverslaving. Tot nu toe werden die folders enkel verspreid in cafés, speelautomatenhallen en casino's. ,,als huisartsen geconfronteerd worden met verslaafden, kunnen zij dat ook aan ons doorspelen", zegt Callu. ,,Wij kunnen dan bijvoorbeeld een verbod opleggen om een casino binnen te gaan."
26 aug 2005
meer over
zie ook rubriek