Huisartsen vragen nooit meer dan de tariefovereenkomsten. Ze werken nooit mee aan nep-onderzoeken die nieuwe, dure medicijnen promoten. Als ze hun patiënten gezond houden, worden ze daarvoor beloond. Drie punten uit het charter van Caroline Gennez, de interimvoorzitster van de SP.A.
Voorganger Steve Stevaert lanceerde ooit zijn vijfkamp rond gezondheidszorg. Voor zijn aftreden als SP.A-voorzitter verkondigde hij maar vier stappen: overal dezelfde prijs voor dezelfde ingreep; geneesmiddelen inkopen via openbare aanbestedingen (het zogenaamde Kiwi-model); de ,,absurde'' honoraria van specialisten terugschroeven; en de overconsumptie van geneesmiddelen in ziekenhuizen voorkomen.
Caroline Gennez mag afronden met een laatste vijfde hink-stap-sprong: een charter dat ze voorlegt aan alle huisartsen. Haar uitgangspunt: ,,Vier op vijf huisartsen is ouder dan 40 jaar. Meer dan de helft is ouder dan 50. Nochtans vormen huisartsen een onmiskenbare schakel in de gezondheidszorg.'' Om het uitsterven van de huisartsen te voorkomen, stelt ze hen een charter voor. De krachtlijnen:
Wie als huisarts prijsafspraken met de ziekenfondsen onderschrijft, houdt zich daaraan. ,,Huisartsen laten onder geen enkele vorm supplementen betalen door de patiënt.''
,,Huisartsen werken niet meer mee aan neponderzoeken.'' Want veel nieuwe en dus dure geneesmiddelen worden op de markt gebracht via ondersteunende ,,onderzoeken'' door huisartsen. ,,In de meeste gevallen zijn die onderzoeken waardeloos.''
Stok achter de deur, waarmee ook al werd gedreigd door PS-minister Rudy Demotte: veelschrijvers van dure of nodeloze medicijnen verliezen de beloning die ze verwerven via hun accreditatie, een soort van diploma van bijscholing.
Huisartsen die hun patiënten gezond houden, worden daarvoor beloond. Dit is de meest vernieuwende gedachte uit deze laatste hinkstapsprong. ,,geneeskunde is nu een vrijemarktsysteem'', legt een SP.A-denker uit. ,,Hoe meer zieken ze hebben, hoe meer ze verdienen. In een echte gezondheidszorg moeten artsen worden betaald voor patiënten die ze nooit zien omdat ze gezond zijn.''
Die gedachte wordt in het charter vertaald als: een huisarts moet minstens vier op vijf patiënten preventief vaccineren, doorlichten, voorlichten over allerlei risico's, enzovoort. Als hij dat kan bewijzen, krijgt hij/zij een betere praktijktoelage.
Nog een toelage: groepspraktijken worden beloond. De achterliggende gedachte: nu beloont de fiscus artsen die investeren in hun woning, auto, pc en andere min of meer professionele kosten, maar die beloning verhindert niet dat vooral vrouwelijke dokters niet meer voor het beroep kiezen. Wat ze misschien wel zouden doen in een groepspraktijk. Het charter: ,,De overheid investeert in de uitbouw van groepspraktijken door oudere artsen met een solopraktijk fiscaal te stimuleren om er een groepspraktijk van te maken.''
Caroline Gennez mag afronden met een laatste vijfde hink-stap-sprong: een charter dat ze voorlegt aan alle huisartsen. Haar uitgangspunt: ,,Vier op vijf huisartsen is ouder dan 40 jaar. Meer dan de helft is ouder dan 50. Nochtans vormen huisartsen een onmiskenbare schakel in de gezondheidszorg.'' Om het uitsterven van de huisartsen te voorkomen, stelt ze hen een charter voor. De krachtlijnen:
Wie als huisarts prijsafspraken met de ziekenfondsen onderschrijft, houdt zich daaraan. ,,Huisartsen laten onder geen enkele vorm supplementen betalen door de patiënt.''
,,Huisartsen werken niet meer mee aan neponderzoeken.'' Want veel nieuwe en dus dure geneesmiddelen worden op de markt gebracht via ondersteunende ,,onderzoeken'' door huisartsen. ,,In de meeste gevallen zijn die onderzoeken waardeloos.''
Stok achter de deur, waarmee ook al werd gedreigd door PS-minister Rudy Demotte: veelschrijvers van dure of nodeloze medicijnen verliezen de beloning die ze verwerven via hun accreditatie, een soort van diploma van bijscholing.
Huisartsen die hun patiënten gezond houden, worden daarvoor beloond. Dit is de meest vernieuwende gedachte uit deze laatste hinkstapsprong. ,,geneeskunde is nu een vrijemarktsysteem'', legt een SP.A-denker uit. ,,Hoe meer zieken ze hebben, hoe meer ze verdienen. In een echte gezondheidszorg moeten artsen worden betaald voor patiënten die ze nooit zien omdat ze gezond zijn.''
Die gedachte wordt in het charter vertaald als: een huisarts moet minstens vier op vijf patiënten preventief vaccineren, doorlichten, voorlichten over allerlei risico's, enzovoort. Als hij dat kan bewijzen, krijgt hij/zij een betere praktijktoelage.
Nog een toelage: groepspraktijken worden beloond. De achterliggende gedachte: nu beloont de fiscus artsen die investeren in hun woning, auto, pc en andere min of meer professionele kosten, maar die beloning verhindert niet dat vooral vrouwelijke dokters niet meer voor het beroep kiezen. Wat ze misschien wel zouden doen in een groepspraktijk. Het charter: ,,De overheid investeert in de uitbouw van groepspraktijken door oudere artsen met een solopraktijk fiscaal te stimuleren om er een groepspraktijk van te maken.''
