Een groot deel van het almaar verwarder wordende kluwen van artsenorganisaties, roept de artsen op hun honoraria op 1 juli eenzijdig te indexeren - lees: te verhogen met 1 à 1,5 procent. Dat komt doorgaans neer op een kwart tot een halve euro. Dat is wat de patiënt voelt van een enorm gevecht dat plaatsheeft achter de schermen van de ziekteverzekering.
Onder meer de twee klassieke artsenvakbonden, bvas en het Kartel (asgb) roepen de artsen op tot die eenzijdige indexering. Daarnaast doen ook veel andere organisaties, het Syndicaat van de Vlaamse Huisartsen bijvoorbeeld, dat, maar ook de talrijke nieuwe organisaties uit de artsenwereld.
Heel sterk vereenvoudigd, komt het verhaal hierop neer. Een vorig akkoord dat de twee officiële artsenvakbonden sloten met de regering en de ziekenfondsen, voorzag in een indexering van de honoraria eind vorig jaar.
De overheid koppelde die indexering aan een gewenste ,,trendbreuk'' in het voorschrijfgedrag van de artsen voor antibiotica en bloeddrukmiddelen. Ze kreeg dat niet tijdig gemeten, en stelde meting en indexering uit tot midden dit jaar. De helft van het voorziene budget kon ze zo inpikken. Sinds kort kan ze wel meten of de ,,trendbreuk'' bereikt is. Maar het resultaat is kantje boordje. Volgens de enen is de trendbreuk bereikt, volgens de anderen nét niet.
Maar heel relevant is dat niet meer, want intussen heeft de overheid een bijkomende voorwaarde opgelegd: het honorariabudget mocht niet overschreden zijn. En ook dat is kantje boordje. Volgens haar is het budget overschreden. Volgens de artsen is het niet overschreden, of zó licht dat het niet ernstig is daarover te struikelen.
De overheid blijft de indexering weigeren. De vakbonden hebben haar in gebreke gesteld en gaan dit uitvechten voor de rechtbank. De artsenorganisaties roepen hun leden op hun honoraria intussen eenzijdig te indexeren en dus iets meer aan te rekenen aan de patiënt. (Sommige organisaties sluiten bepaalde honoraria, bijvoorbeeld die voor huisartsenraadplegingen en -huisbezoeken, uit; andere organisaties doen dat niet.)
Minister van Sociale Zaken, Rudy Demotte (PS), zei gisteren in het parlement dat hij ,,zal optreden''. Maar veel controlemiddelen heeft hij niet. De ziekenfondsen wel. Maar die zijn nog niet van plan ,,een heksenjacht te ontketenen''. Ze gaan de zaak ,,rustig bekijken''. Ze denken dat ,,het zo'n vaart niet zal lopen''.
Heel sterk vereenvoudigd, komt het verhaal hierop neer. Een vorig akkoord dat de twee officiële artsenvakbonden sloten met de regering en de ziekenfondsen, voorzag in een indexering van de honoraria eind vorig jaar.
De overheid koppelde die indexering aan een gewenste ,,trendbreuk'' in het voorschrijfgedrag van de artsen voor antibiotica en bloeddrukmiddelen. Ze kreeg dat niet tijdig gemeten, en stelde meting en indexering uit tot midden dit jaar. De helft van het voorziene budget kon ze zo inpikken. Sinds kort kan ze wel meten of de ,,trendbreuk'' bereikt is. Maar het resultaat is kantje boordje. Volgens de enen is de trendbreuk bereikt, volgens de anderen nét niet.
Maar heel relevant is dat niet meer, want intussen heeft de overheid een bijkomende voorwaarde opgelegd: het honorariabudget mocht niet overschreden zijn. En ook dat is kantje boordje. Volgens haar is het budget overschreden. Volgens de artsen is het niet overschreden, of zó licht dat het niet ernstig is daarover te struikelen.
De overheid blijft de indexering weigeren. De vakbonden hebben haar in gebreke gesteld en gaan dit uitvechten voor de rechtbank. De artsenorganisaties roepen hun leden op hun honoraria intussen eenzijdig te indexeren en dus iets meer aan te rekenen aan de patiënt. (Sommige organisaties sluiten bepaalde honoraria, bijvoorbeeld die voor huisartsenraadplegingen en -huisbezoeken, uit; andere organisaties doen dat niet.)
Minister van Sociale Zaken, Rudy Demotte (PS), zei gisteren in het parlement dat hij ,,zal optreden''. Maar veel controlemiddelen heeft hij niet. De ziekenfondsen wel. Maar die zijn nog niet van plan ,,een heksenjacht te ontketenen''. Ze gaan de zaak ,,rustig bekijken''. Ze denken dat ,,het zo'n vaart niet zal lopen''.
