Er is een wet op komst over medisch begeleiding voortplanting - of het geheel van nieuwe technieken zoals kunstmatige bevruchting en in-vitro fertilisatie. In de Senaat schaart de paarse meerderheid zich achter een gemeenschappelijk wetsvoorstel, dat binnenkort behandeld wordt in de commissie-Sociale Zaken.
Jaarlijks worden in ons land een 2.000 baby's via medisch begeleide voortplanting (mbv) geboren. Dit is goed voor jaarlijks zevenduizend ingrepen, door erkende fertiliteitcentra. Die stellen hun eigen regels op. Iedereen is het erover eens dat zich in ons land geen ontsporing voordoen, zoals vrouwen die na hun zestigste nog een baby baren. Toch is er nood aan een wettelijke omkadering. Ook de centra zelf zijn daar vragende partij voor.
De fertiliteitcentra behouden een grote autonomie . Ze moeten natuurlijk binnen de grenzen van de wet blijven, maar behouden het recht om behandelingen geval per geval te beoordelen en te weigeren. De centra hebben wel een informatieplicht ten opzichte van de betrokkenen.
Het voorstel voert een leeftijdsgrens in voor vrouwen die een beroep willen doen op mbv. Ze moeten meerderjarig zijn en maximum 45 op het moment van de aanvraag. De behandeling moet plaatsvinden als ze niet ouders zijn dan 47.
Voor mannen is er geen leeftijdsgrens. De centra waken hier toch over en dit zou een discriminatie kunnen inhouden ten opzichte van vrouwen die een oudere man als partner hebben.
Bij het begin van een behandeling sluiten de partners een overeenkomst af. Daarin staat wat er met overtallige embryo's (aangemaakt, maar niet gebruikt) gebeurt in geval van scheiding, onbekwaamheid of overlijden. Post mortem inseminatie (na overlijden van de man) is toegelaten, maar er moet een periode van zes maanden tussen het overlijden en de behandeling zitten.
Ook wat met de overblijvende embryo's moet gebeuren, wordt vastgelegd in de overeenkomst. Ze kunnen bewaard worden voor een later ouderschap, vernietigd worden, gedoneerd worden of aan de wetenschap afgestaan.
Embryo's mogen niet geselecteerd worden ( pre-implementatie diagnostiek ) op bepaalde kenmerken, zoals het geslacht, tenzij om medische redenen of omdat de kinderen die er uit voortkomen later een broer of zus kunnen helpen (designer baby's) .
Bij de donatie van gameten (zaad- of eicellen) wordt de anonimiteit behouden.
De fertiliteitcentra behouden een grote autonomie . Ze moeten natuurlijk binnen de grenzen van de wet blijven, maar behouden het recht om behandelingen geval per geval te beoordelen en te weigeren. De centra hebben wel een informatieplicht ten opzichte van de betrokkenen.
Het voorstel voert een leeftijdsgrens in voor vrouwen die een beroep willen doen op mbv. Ze moeten meerderjarig zijn en maximum 45 op het moment van de aanvraag. De behandeling moet plaatsvinden als ze niet ouders zijn dan 47.
Voor mannen is er geen leeftijdsgrens. De centra waken hier toch over en dit zou een discriminatie kunnen inhouden ten opzichte van vrouwen die een oudere man als partner hebben.
Bij het begin van een behandeling sluiten de partners een overeenkomst af. Daarin staat wat er met overtallige embryo's (aangemaakt, maar niet gebruikt) gebeurt in geval van scheiding, onbekwaamheid of overlijden. Post mortem inseminatie (na overlijden van de man) is toegelaten, maar er moet een periode van zes maanden tussen het overlijden en de behandeling zitten.
Ook wat met de overblijvende embryo's moet gebeuren, wordt vastgelegd in de overeenkomst. Ze kunnen bewaard worden voor een later ouderschap, vernietigd worden, gedoneerd worden of aan de wetenschap afgestaan.
Embryo's mogen niet geselecteerd worden ( pre-implementatie diagnostiek ) op bepaalde kenmerken, zoals het geslacht, tenzij om medische redenen of omdat de kinderen die er uit voortkomen later een broer of zus kunnen helpen (designer baby's) .
Bij de donatie van gameten (zaad- of eicellen) wordt de anonimiteit behouden.
