In België is er één arts voor 222 personen. Vijf jaar geleden was dat nog één arts per 244 Belgen. In Europa telt alleen Italië meer artsen, met één dokter per 172 inwoners. Dat staat in de Artsenkrant.
Vooral Brussel en de provincies Vlaams- en Waals-Brabant hebben veel artsen. Het Brussels Gewest spant de kroon met 63 artsen op 10.000 inwoners, Vlaanderen en Wallonië tellen respectievelijk 37 en 43 artsen per 10.000 inwoners. Het hoge cijfer voor Brussel heeft te maken met het grote aanbod ziekenhuizen en andere zorginstellingen in de hoofdstad.
Positief aan het hoge artsenaantal is dat ons land niet kampt met lange wachtlijsten voor de patiënten, zegt Mark Moens, voorzitter van de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten (bvas). Toch betekenen meer artsen niet noodzakelijk een betere verzorging. ,,als het aantal dokters een bepaald niveau bereikt, doen sommigen onvoldoende ervaring op.'' Een ander negatief gevolg is dat sommige artsen het moeilijk krijgen om financieel te overleven.
Als er meer artsen komen, stijgen ook de uitgaven in de gezondheidssector. Toch wijst het artikel in de Artsenkrant erop dat de uitgaven in de Belgische gezondheidssector niet merkelijk hoger liggen dan in de ons omringende landen.
Om de aangroei van het aantal artsen te beperken werd acht jaar geleden een numerus clausus ingevoerd voor de studenten geneeskunde. Die instroombeperking zou volgens de bvas-voorzitter vanaf dit jaar voelbaar worden. ,,Tot ongeveer 20 jaar geleden koos zowat de helft van de studenten ervoor om huisarts te worden, de anderen volgden een specialisatieopleiding'', aldus Moens. Op een bepaald moment heeft de regering opgelegd dat minstens 40 procent van de studenten huisarts moet worden, ,,maar vandaag raakt dat quotum zelfs niet meer ingevuld''. ,,Dat het beroep van huisarts minder aantrekkelijk is geworden, heeft niet alleen te maken met het dalende respect voor het werk van huisartsen, maar ook met financiële redenen.''
Positief aan het hoge artsenaantal is dat ons land niet kampt met lange wachtlijsten voor de patiënten, zegt Mark Moens, voorzitter van de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten (bvas). Toch betekenen meer artsen niet noodzakelijk een betere verzorging. ,,als het aantal dokters een bepaald niveau bereikt, doen sommigen onvoldoende ervaring op.'' Een ander negatief gevolg is dat sommige artsen het moeilijk krijgen om financieel te overleven.
Als er meer artsen komen, stijgen ook de uitgaven in de gezondheidssector. Toch wijst het artikel in de Artsenkrant erop dat de uitgaven in de Belgische gezondheidssector niet merkelijk hoger liggen dan in de ons omringende landen.
Om de aangroei van het aantal artsen te beperken werd acht jaar geleden een numerus clausus ingevoerd voor de studenten geneeskunde. Die instroombeperking zou volgens de bvas-voorzitter vanaf dit jaar voelbaar worden. ,,Tot ongeveer 20 jaar geleden koos zowat de helft van de studenten ervoor om huisarts te worden, de anderen volgden een specialisatieopleiding'', aldus Moens. Op een bepaald moment heeft de regering opgelegd dat minstens 40 procent van de studenten huisarts moet worden, ,,maar vandaag raakt dat quotum zelfs niet meer ingevuld''. ,,Dat het beroep van huisarts minder aantrekkelijk is geworden, heeft niet alleen te maken met het dalende respect voor het werk van huisartsen, maar ook met financiële redenen.''
