Het akkoord dat de Vlaamse regering, en de vakbonden en werkgeversorganisaties van de witte sector zondagavond bereikten, is goedgekeurd door de achterban van de werknemersorganisaties. De witte woede die bijna een jaar knaagde en net niet explodeerde, is daarmee voor vijf jaar van de baan.
DE onderhandelaars van de socialistische bediendenvakbond hadden het knap lastig, gisterochtend, om een ja-stem te krijgen van de achterban. Het werd maar een nipte ja. Ook bij de kleine liberale vakbond haalde 'ja' het nipt. Gisteravond viel ook bij de christelijke bediendenvakbond, die vergaderde in Elewijt, een verlossend ja, met een ruime meerderheid van 77 procent. De staking die vandaag zou beginnen, is opgeschort.
Verschillende groepen werknemers vonden de inkomensverhogingen te beperkt, en te veel gespreid in de tijd. De werknemers van de beschutte en sociale werkplaatsen begrepen niet waarom zij maar zeven ,,rimpeldagen'' krijgen (extra verlof vanaf 45 jaar), terwijl anderen 12, 24 en 36 dagen krijgen (respectievelijk op 45, 50 en 55 jaar). Het Vlaams akkoord bevat geen automatische omzetting van arbeiderscontracten in bediendencontracten. Vooral in de sector van de thuiszorg valt dit zwaar.
De werkgeversorganisaties spreken zich pas de komende dagen uit.
Het akkoord kost volgens de Vlaamse regering 190 miljoen euro, zoals zij had gezegd. De vakbonden en werkgevers hadden naar eigen zeggen meer nodig. Of de regering hen overtuigd heeft dat meer niet kon, dan wel of er via andere kanalen geld komt, was gisteravond nog niet duidelijk. Volgens de onderhandelaars gaat 50 procent van het bedrag naar eisen die op conto van de regering worden gezet (uitbreiding van de voorzieningen om de wachtlijsten weg te werken), 41 procent gaat naar de eisen van de werknemers en 9 procent naar de eisen van de werkgevers.
Concreet betekent het akkoord de creatie van zo'n 3.000 bijkomende voltijdse banen. Door het vele deeltijdse werk in de sector komen dat overeen met ongeveer 4.000 extra werknemers.
De werknemers van de sector krijgen geen dertiende maand, maar wel een flinke verhoging van hun eindejaarspremie; voor de meeste sectoren zal die voortaan 75 procent van een maandloon vertegenwoordigen.
Voor enkele kleinere deelgroepen komt er een beperkte loonsverhoging, of een betere vergoeding van het nachtwerk, of een correctere vergoeding van de verplaatsingskosten.
Voor alle werknemers wordt een aanvullend pensioen opgebouwd. Daarvoor geeft de regering de werkgevers 2,4 miljoen euro per jaar. De eerste aanvullende pensioenen worden echter pas uitgekeerd in 2010. Eerst wordt een reserve opgebouwd.
Bijna alle subsectoren krijgen de uitgebreide regeling van de ,,rimpeldagen'': extra verlofdagen voor werknemers vanaf middelbare leeftijd: 12 dagen vanaf 45 jaar, 24 dagen vanaf 50 jaar en 36 dagen vanaf 55 jaar. De werknemers van de beschutte en sociale werkplaatsen krijgen evenwel maar 7 dagen op 45 jaar en een dag erbij op 55 jaar.
De werkgevers krijgen extra geld voor ,,managementondersteuning'' en voor de verlaging van de werkdruk.
Regering, vakbonden en werkgevers spraken ook af dat een volgend akkoord geen gevolgen mag hebben voor de begroting van 2010.
Verschillende groepen werknemers vonden de inkomensverhogingen te beperkt, en te veel gespreid in de tijd. De werknemers van de beschutte en sociale werkplaatsen begrepen niet waarom zij maar zeven ,,rimpeldagen'' krijgen (extra verlof vanaf 45 jaar), terwijl anderen 12, 24 en 36 dagen krijgen (respectievelijk op 45, 50 en 55 jaar). Het Vlaams akkoord bevat geen automatische omzetting van arbeiderscontracten in bediendencontracten. Vooral in de sector van de thuiszorg valt dit zwaar.
De werkgeversorganisaties spreken zich pas de komende dagen uit.
Het akkoord kost volgens de Vlaamse regering 190 miljoen euro, zoals zij had gezegd. De vakbonden en werkgevers hadden naar eigen zeggen meer nodig. Of de regering hen overtuigd heeft dat meer niet kon, dan wel of er via andere kanalen geld komt, was gisteravond nog niet duidelijk. Volgens de onderhandelaars gaat 50 procent van het bedrag naar eisen die op conto van de regering worden gezet (uitbreiding van de voorzieningen om de wachtlijsten weg te werken), 41 procent gaat naar de eisen van de werknemers en 9 procent naar de eisen van de werkgevers.
Concreet betekent het akkoord de creatie van zo'n 3.000 bijkomende voltijdse banen. Door het vele deeltijdse werk in de sector komen dat overeen met ongeveer 4.000 extra werknemers.
De werknemers van de sector krijgen geen dertiende maand, maar wel een flinke verhoging van hun eindejaarspremie; voor de meeste sectoren zal die voortaan 75 procent van een maandloon vertegenwoordigen.
Voor enkele kleinere deelgroepen komt er een beperkte loonsverhoging, of een betere vergoeding van het nachtwerk, of een correctere vergoeding van de verplaatsingskosten.
Voor alle werknemers wordt een aanvullend pensioen opgebouwd. Daarvoor geeft de regering de werkgevers 2,4 miljoen euro per jaar. De eerste aanvullende pensioenen worden echter pas uitgekeerd in 2010. Eerst wordt een reserve opgebouwd.
Bijna alle subsectoren krijgen de uitgebreide regeling van de ,,rimpeldagen'': extra verlofdagen voor werknemers vanaf middelbare leeftijd: 12 dagen vanaf 45 jaar, 24 dagen vanaf 50 jaar en 36 dagen vanaf 55 jaar. De werknemers van de beschutte en sociale werkplaatsen krijgen evenwel maar 7 dagen op 45 jaar en een dag erbij op 55 jaar.
De werkgevers krijgen extra geld voor ,,managementondersteuning'' en voor de verlaging van de werkdruk.
Regering, vakbonden en werkgevers spraken ook af dat een volgend akkoord geen gevolgen mag hebben voor de begroting van 2010.
