De uitgaven voor plastische chirurgie zijn de jongste jaren fors gestegen, blijkt uit cijfers van de ziekteverzekering. In 1994 bedroegen de uitgaven 4 miljoen euro, tien jaar later 10,7 miljoen euro. De Belgische vereniging van plastische chirurgen klaagt de overconsumptie aan. Die zou het gevolg zijn van de populaire 'ombouwprogramma's' op televisie.
De plastische chirurgen vinden dat er een overconsumptie bestaat aan chirurgie' style='color:#00896e;border-bottom:1px dotted #00896e;'>plastische chirurgie, onder meer door de valse verwachtingen die tv-programma's zoals de Wellnesskliniek en Beautiful creëren. Hun vereniging reageert tegen het beeld dat door de media wordt opgehangen alsof plastische heelkunde niets anders is dan borstvergrotingen, facelifts en neuscorrecties.
Hoeveel ingrepen er jaarlijks worden uitgevoerd, is niet bekend. Puur esthetische chirurgie wordt door het ziekenfonds niet terugbetaald; daardoor bestaat er geen registratie en dus ook geen cijfermateriaal. Reconstructieve chirurgie wordt wel terugbetaald. Het gaat dan om ingrepen die de patiënt van een functionele last bevrijden. Wie door kanker een borst heeft verloren en via een implantaat haar borst wil laten herstellen, krijgt de ingreep wel terugbetaald. Wie niet tevreden is met een cup B en liever een cup D heeft, moet de ingreep zelf betalen.
,,Maar er is een grijze zone'', zegt dokter Van Dam van het riziv. ,,Als iemand met een borst wordt geboren die merkelijk kleiner is dan de andere, is dat dan een misvorming die hersteld en terugbetaald moet worden? Herstel van uitstaande oren wordt terugbetaald, zeker bij kinderen. borstvergroting meestal niet, maar wel bij transseksuelen. Er zullen wel eens ingrepen worden terugbetaald die eigenlijk toch puur esthetisch zijn, maar er is wel een strenge controle.''
Voor borstverkleiningen en borstreconstructie met implantaten is voorafgaand het akkoord van de medische adviseur van het ziekenfonds nodig. In de meeste andere gevallen moet er een medische verantwoording in het dossier zitten. Bij ons werkt het ziekenfonds meestal met steekproeven, zegt Philip Blondeel, plastisch chirurg van het Universitair ziekenhuis in Gent.
Maar de uitgaven voor ingrepen die wel worden terugbetaald, zijn de jongste jaren sterk gestegen. In 1994 gaf het riziv 4 miljoen euro uit. In 2003 was dat 8,5 miljoen euro. Een verklaring was onder meer de stijging van de honoraria van de chirurgen. Maar ook in 2004 nam het uitgegeven bedrag behoorlijk toe, tot 10,7 miljoen euro. Ook het aantal ingrepen steeg. Van 26.796 in 1994 naar 37.925 in 2003. In 2004 nam het aantal nog eens met tien procent toe, tot 41.748.
Omdat esthetische chirurgie niet wordt terugbetaald, is het aantal ingrepen dus een veelvoud. Door televisieprogramma's wordt de indruk gewekt dat er een boom is in plastische heelkunde. Volgens Blondeel is dat een verkeerde indruk. ,,Er is zeker een toename van het aantal mensen in de wachtzaal, maar dat resulteert niet in een evenredige stijging van het aantal ingrepen. De drempel is verlaagd en daardoor komen mensen gemakkelijker om vragen te stellen.''
Hoeveel ingrepen er jaarlijks worden uitgevoerd, is niet bekend. Puur esthetische chirurgie wordt door het ziekenfonds niet terugbetaald; daardoor bestaat er geen registratie en dus ook geen cijfermateriaal. Reconstructieve chirurgie wordt wel terugbetaald. Het gaat dan om ingrepen die de patiënt van een functionele last bevrijden. Wie door kanker een borst heeft verloren en via een implantaat haar borst wil laten herstellen, krijgt de ingreep wel terugbetaald. Wie niet tevreden is met een cup B en liever een cup D heeft, moet de ingreep zelf betalen.
,,Maar er is een grijze zone'', zegt dokter Van Dam van het riziv. ,,Als iemand met een borst wordt geboren die merkelijk kleiner is dan de andere, is dat dan een misvorming die hersteld en terugbetaald moet worden? Herstel van uitstaande oren wordt terugbetaald, zeker bij kinderen. borstvergroting meestal niet, maar wel bij transseksuelen. Er zullen wel eens ingrepen worden terugbetaald die eigenlijk toch puur esthetisch zijn, maar er is wel een strenge controle.''
Voor borstverkleiningen en borstreconstructie met implantaten is voorafgaand het akkoord van de medische adviseur van het ziekenfonds nodig. In de meeste andere gevallen moet er een medische verantwoording in het dossier zitten. Bij ons werkt het ziekenfonds meestal met steekproeven, zegt Philip Blondeel, plastisch chirurg van het Universitair ziekenhuis in Gent.
Maar de uitgaven voor ingrepen die wel worden terugbetaald, zijn de jongste jaren sterk gestegen. In 1994 gaf het riziv 4 miljoen euro uit. In 2003 was dat 8,5 miljoen euro. Een verklaring was onder meer de stijging van de honoraria van de chirurgen. Maar ook in 2004 nam het uitgegeven bedrag behoorlijk toe, tot 10,7 miljoen euro. Ook het aantal ingrepen steeg. Van 26.796 in 1994 naar 37.925 in 2003. In 2004 nam het aantal nog eens met tien procent toe, tot 41.748.
Omdat esthetische chirurgie niet wordt terugbetaald, is het aantal ingrepen dus een veelvoud. Door televisieprogramma's wordt de indruk gewekt dat er een boom is in plastische heelkunde. Volgens Blondeel is dat een verkeerde indruk. ,,Er is zeker een toename van het aantal mensen in de wachtzaal, maar dat resulteert niet in een evenredige stijging van het aantal ingrepen. De drempel is verlaagd en daardoor komen mensen gemakkelijker om vragen te stellen.''
