Een uitstrijkje - een controle op baarmoederhalskanker - wordt straks nog maar eens om de twee jaar terugbetaald door de ziekteverzekering. Maagringen en maagverkleiningsoperaties worden nog maar in een beperkt aantal gevallen terugbetaald. Dat zijn twee van de beslissingen die de artsenvakbonden en de ziekenfondsen overeenkwamen in de werkgroep-Justaert.
Die werkgroep van artsen' style='color:#00896e;border-bottom:1px dotted #00896e;'>artsenvakbonden en ziekenfondsen vergaderde sinds midden vorig jaar en legde donderdag haar rapport voor aan de minister van Volksgezondheid, Rudy Demotte (PS). Na discussie bleven 16 maatregelen overeind; over een deel ervan konden ze consensus vinden; die zijn al doorgevoerd of bijna doorgevoerd. Enkele voorbeelden:
Maagverkleiningsoperaties en het plaatsen van maagringen zijn erg dure ingrepen. Een maagringplaatsing kost de ziekteverzekering ruim 1.300 euro. Ze worden voortaan alleen nog terugbetaald voor patiënten die een bmi (body mass index) hebben van meer dan 40 (dat is zéér veel); ze moeten een jaar lang voedingsregels hebben nageleefd, ze mogen niet onder de 18 of boven de 60 jaar zijn, en een multidisciplinair team moet overtuigd zijn dat die ingreep goed voor ze is. (Het zijn de vuistregels die internationaal algemeen aanvaard worden; veel artsen respecteerden die uit zichzelf al; maar de ziekteverzekering betaalde nog altijd terug als een arts die ingrepen toch nog in andere gevallen uitvoerde.)
De controle op de pacemakers wordt ook nog maar twee keer per jaar terugbetaald. Sommige ziekenhuizen roepen hun patiënten vaker terug, maar met de huidige pacemakers hoeft dat niet meer, zegt Marc Justaert.
Een derde maatregel is de invoering van een lager terugbetalingstarief voor de telemonitoring van patiënten, als die telemonitoring buiten de afdeling intensieve zorgen wordt gebruikt voor ,,het lichtere werk''. Die drie maatregelen zijn volledig afgerond: ze liggen ter ondertekening bij de minister.
Andere maatregelen zijn ,,bijna'' afgerond, meldt Justaert. De beperking van de terugbetaling van de uitstrijkjes bijvoorbeeld. Internationaal wordt algemeen aanvaard dat één uitstrijkje om de twee jaar volstaat. Bij ons laten veel vrouwen dat meermaals per jaar doen (veel vrouwen laten het ook helemaal niet doen). Er komen wel uitzonderingen voor patiënten die medisch ,,opgevolgd'' moeten worden.
De regels om de misbruiken met ziekenhuizen die lab-tests en radiografiëen systematisch laten uitvoeren vóór 8 uur 's morgens omdat ze dan meer mogen aanrekenen, zijn ook ,,bijna klaar''. Marc Justaert: ,,We weten dat dit misbruiken zijn, iedereen erkent dat nu ook, maar we kunnen die enkel aanpakken als we regels ontwikkelen die dit op een onbetwiste manier verbieden. We hebben lang moeten zoeken om dat precies te formuleren.''
In de werkgroep bleef betwisting bestaan over de vraag of er voor alle rusthuizen (,,rvt'' en ,,ROB'') een uniform formularium van de te gebruiken geneesmiddelen komt.
Een voorstel om artsen te straffen die verdacht weinig generieke geneesmiddelen voorschrijven, of ze minstens individueel aan te pakken, werd door de artsen afgewezen. Ze willen alleen stimulerende maatregelen.
De werkgroep raakte het ook niet eens over het voorstel tot afschaffing van het doktersbriefje voor de eerste dag afwezigheid op het werk.
Ze raakte het wel eens over de noodzaak om een uniform patiëntennummer in te voeren. ,,Dat is het enige middel om dubbelonderzoeken echt te bestrijden. Ze gebeuren niet meer in eenzelfde ziekenhuis, maar bij een patiënt die van het ene ziekenhuis naar het andere verhuist, nog wel. Ziekenhuizen kijken ook niet of een huisarts een onderzoek al niet liet uitvoeren.''
De werkgroep was echter niet bevoegd om dit te beslissen en legde dat als een koekoeksei in het nest van een andere commissie.
Maagverkleiningsoperaties en het plaatsen van maagringen zijn erg dure ingrepen. Een maagringplaatsing kost de ziekteverzekering ruim 1.300 euro. Ze worden voortaan alleen nog terugbetaald voor patiënten die een bmi (body mass index) hebben van meer dan 40 (dat is zéér veel); ze moeten een jaar lang voedingsregels hebben nageleefd, ze mogen niet onder de 18 of boven de 60 jaar zijn, en een multidisciplinair team moet overtuigd zijn dat die ingreep goed voor ze is. (Het zijn de vuistregels die internationaal algemeen aanvaard worden; veel artsen respecteerden die uit zichzelf al; maar de ziekteverzekering betaalde nog altijd terug als een arts die ingrepen toch nog in andere gevallen uitvoerde.)
De controle op de pacemakers wordt ook nog maar twee keer per jaar terugbetaald. Sommige ziekenhuizen roepen hun patiënten vaker terug, maar met de huidige pacemakers hoeft dat niet meer, zegt Marc Justaert.
Een derde maatregel is de invoering van een lager terugbetalingstarief voor de telemonitoring van patiënten, als die telemonitoring buiten de afdeling intensieve zorgen wordt gebruikt voor ,,het lichtere werk''. Die drie maatregelen zijn volledig afgerond: ze liggen ter ondertekening bij de minister.
Andere maatregelen zijn ,,bijna'' afgerond, meldt Justaert. De beperking van de terugbetaling van de uitstrijkjes bijvoorbeeld. Internationaal wordt algemeen aanvaard dat één uitstrijkje om de twee jaar volstaat. Bij ons laten veel vrouwen dat meermaals per jaar doen (veel vrouwen laten het ook helemaal niet doen). Er komen wel uitzonderingen voor patiënten die medisch ,,opgevolgd'' moeten worden.
De regels om de misbruiken met ziekenhuizen die lab-tests en radiografiëen systematisch laten uitvoeren vóór 8 uur 's morgens omdat ze dan meer mogen aanrekenen, zijn ook ,,bijna klaar''. Marc Justaert: ,,We weten dat dit misbruiken zijn, iedereen erkent dat nu ook, maar we kunnen die enkel aanpakken als we regels ontwikkelen die dit op een onbetwiste manier verbieden. We hebben lang moeten zoeken om dat precies te formuleren.''
In de werkgroep bleef betwisting bestaan over de vraag of er voor alle rusthuizen (,,rvt'' en ,,ROB'') een uniform formularium van de te gebruiken geneesmiddelen komt.
Een voorstel om artsen te straffen die verdacht weinig generieke geneesmiddelen voorschrijven, of ze minstens individueel aan te pakken, werd door de artsen afgewezen. Ze willen alleen stimulerende maatregelen.
De werkgroep raakte het ook niet eens over het voorstel tot afschaffing van het doktersbriefje voor de eerste dag afwezigheid op het werk.
Ze raakte het wel eens over de noodzaak om een uniform patiëntennummer in te voeren. ,,Dat is het enige middel om dubbelonderzoeken echt te bestrijden. Ze gebeuren niet meer in eenzelfde ziekenhuis, maar bij een patiënt die van het ene ziekenhuis naar het andere verhuist, nog wel. Ziekenhuizen kijken ook niet of een huisarts een onderzoek al niet liet uitvoeren.''
De werkgroep was echter niet bevoegd om dit te beslissen en legde dat als een koekoeksei in het nest van een andere commissie.
