Er zijn in ons land 150 drugsverslaafden die geholpen kunnen worden door de toediening van heroïne. Dat blijkt uit een ,,haalbaarheidsstudie'', die dr. Jean Reggers van de Luikse universiteit gisteren voorstelde op een wetenschappelijk congres in Gent over het drugsbeleid. De belangrijkste vraag blijft of het voorstel politiek haalbaar is.
Heroïne laten verstrekken door artsen' style='color:#00896e;border-bottom:1px dotted #00896e;'>artsen, het blijft een heikel voorstel. Toch gebeurt het in Nederland, Zwitserland en Spanje. Ook in Luik loopt sinds 1999 een experiment met de verstrekking van heroïne aan drugsverslaafden.
Volgens Reggers is het proefproject vooral bedoeld om een ,,verborgen'' groep zwaarverslaafden terug naar de hulpverlening te halen.
,,Dertig tot vijftig procent van alle heroïneverslaafden volgt geen behandeling. Dat is ontstellend hoog. De meesten hebben verscheidene ontwenningskuren gevolgd, maar hielden het niet vol. Wij denken die groep te kunnen bereiken, door hun onder gecontroleerde omstandigheden heroïne te verstrekken.''
De Luikse arts lanceerde het voorstel om aan telkens vijftig heroïneverslaafden in de steden Luik, Brussel en Antwerpen de harddrug toe te dienen. Het project heeft in de eerste plaats een medisch doel. Het voorkomt dat de verslaafden aids oplopen door spuiten te ruilen. Ze kunnen daarenboven medisch worden gevolgd. Een neveneffect, zegt Reggers, is dat de kosten voor de samenleving afnemen, door de verminderde criminaliteit. ,,Een soortgelijk experiment in Liverpool heeft aangetoond dat de wijk waar de heroïne werd verstrekt, opnieuw leefbaar werd.''
De junkies waren niet langer ,,verplicht'' elke dag op rooftocht te trekken, om hun verslaving te betalen.
In het Luikse experiment werkte men met mensen die al minstens vijf jaar verslaafd waren aan heroïne en waarop de hulpverlening geen vat had. ,,Het is voor de betrokkenen geen pretje'', zegt Reggers.
,,De verslaafden moeten drie keer per dag om een dosis komen, zeven dagen per week. Sommigen zeggen dat de behandeling erger was dan de gevangenis. Driekwart stapt uiteindelijk na twee tot drie jaar over op (het vervangproduct) methadon. Een vierde stopt volledig met drugs. Ze willen ook wel eens met hun familie op vakantie gaan.''
Het voorstel ligt voor goedkeuring op het bureau van de minister van Volksgezondheid, Rudy Demotte (PS). Over de haalbaarheid ervan spreekt de medicus Reggers zich niet uit. ,,Maar in 1999 hebben we de toestemming gekregen van de Orde van Geneesheren, van de Luikse justitie en van alle politieke partijen.''
Een veel minder verslavende drug, cannabis, kan als medicijn worden toegediend. Maar de toepassingen zijn beperkt, zei professor Bernard Sabbe van de Antwerpse universiteit op het congres ,,Je moet geen jointje roken om tandpijn te bestrijden. Het moet gaan om erge, aanhoudende pijnen, zoals zenuwpijn.''
Zenuwpijn komt onder meer voor bij patiënten met multiple sclerose. De klassieke geneesmiddelen bieden daar weinig soelaas. Ook om spierspanningen te milderen, kan cannabis mogelijk helpen, maar daarover is meer onderzoek nodig.
Volgens Reggers is het proefproject vooral bedoeld om een ,,verborgen'' groep zwaarverslaafden terug naar de hulpverlening te halen.
,,Dertig tot vijftig procent van alle heroïneverslaafden volgt geen behandeling. Dat is ontstellend hoog. De meesten hebben verscheidene ontwenningskuren gevolgd, maar hielden het niet vol. Wij denken die groep te kunnen bereiken, door hun onder gecontroleerde omstandigheden heroïne te verstrekken.''
De Luikse arts lanceerde het voorstel om aan telkens vijftig heroïneverslaafden in de steden Luik, Brussel en Antwerpen de harddrug toe te dienen. Het project heeft in de eerste plaats een medisch doel. Het voorkomt dat de verslaafden aids oplopen door spuiten te ruilen. Ze kunnen daarenboven medisch worden gevolgd. Een neveneffect, zegt Reggers, is dat de kosten voor de samenleving afnemen, door de verminderde criminaliteit. ,,Een soortgelijk experiment in Liverpool heeft aangetoond dat de wijk waar de heroïne werd verstrekt, opnieuw leefbaar werd.''
De junkies waren niet langer ,,verplicht'' elke dag op rooftocht te trekken, om hun verslaving te betalen.
In het Luikse experiment werkte men met mensen die al minstens vijf jaar verslaafd waren aan heroïne en waarop de hulpverlening geen vat had. ,,Het is voor de betrokkenen geen pretje'', zegt Reggers.
,,De verslaafden moeten drie keer per dag om een dosis komen, zeven dagen per week. Sommigen zeggen dat de behandeling erger was dan de gevangenis. Driekwart stapt uiteindelijk na twee tot drie jaar over op (het vervangproduct) methadon. Een vierde stopt volledig met drugs. Ze willen ook wel eens met hun familie op vakantie gaan.''
Het voorstel ligt voor goedkeuring op het bureau van de minister van Volksgezondheid, Rudy Demotte (PS). Over de haalbaarheid ervan spreekt de medicus Reggers zich niet uit. ,,Maar in 1999 hebben we de toestemming gekregen van de Orde van Geneesheren, van de Luikse justitie en van alle politieke partijen.''
Een veel minder verslavende drug, cannabis, kan als medicijn worden toegediend. Maar de toepassingen zijn beperkt, zei professor Bernard Sabbe van de Antwerpse universiteit op het congres ,,Je moet geen jointje roken om tandpijn te bestrijden. Het moet gaan om erge, aanhoudende pijnen, zoals zenuwpijn.''
Zenuwpijn komt onder meer voor bij patiënten met multiple sclerose. De klassieke geneesmiddelen bieden daar weinig soelaas. Ook om spierspanningen te milderen, kan cannabis mogelijk helpen, maar daarover is meer onderzoek nodig.
