In Antwerpen worden meer kinderen geboren met een aangeboren afwijking dan het gemiddelde van Europa. Dat blijkt uit het Eurocat-rapport dat de aangeboren afwijkingen bij kinderen registreert.
Antwerpen is de enige regio in Vlaanderen die systematisch de aangeboren afwijkingen bij pasgeborenen opvolgt. Tussen 1989 en 2003 kwamen er 5.012 kinderen ter wereld met een aangeboren afwijking. In die periode werden er in de provincie 180.927 kinderen geboren. 2,77 procent van de pasgeborenen had een afwijking. Dat percentage ligt hoger dan het Europese gemiddelde over dezelfde periode van 2,17 procent.
afwijkingen van het spijsverteringsstelsel, hart- en vaatstelsel en van de ledematen komen het meest voor. In vergelijking met de Europese gegevens komen problemen met het zenuwstelsel en de ledematen vaker voor, terwijl afwijkingen van de chromosomen en van het hart minder geregistreerd werden.
Het verschil tussen de Antwerpse en de Europese cijfers wordt voor een groot deel verklaard doordat pylorusstenosen vaak voorkomen in Antwerpen. Pylorusstenosen zijn een verdikking van de spier aan de maaguitgang. Het eten kan daardoor moeilijker naar de darmen, waardoor de baby veel moet overgeven.
De aandoening werd de laatste zeven jaar steeds minder geregistreerd. In de meeste Europese databanken wordt ze zelfs niet geregistreerd. Zonder pylorusstenosen bedraagt het Antwerpse percentage 2,42 procent.
Het overgrote deel van de kinderen met afwijkingen wordt levend geboren. Slechts 2,5 procent komt niet levend ter wereld, en in 7,8 procent van de gevallen werd de zwangerschap beëindigd vanwege de afwijking. Het merendeel van de afwijkingen (70 procent) werd ontdekt voor of tijdens de eerste levensweek. Nog 29 procent van de gevallen werd opgemerkt nadat de moeder de kraaminrichting had verlaten, 1 procent werd bij autopsie ontdekt.
De provincie registreert samen met de universiteit Antwerpen al sinds 1989 de afwijkingen bij pasgeborenen. Daarbij wordt het Eurocat-registratiesysteem (European Registration of Congenital Anomalies) gehanteerd.
afwijkingen van het spijsverteringsstelsel, hart- en vaatstelsel en van de ledematen komen het meest voor. In vergelijking met de Europese gegevens komen problemen met het zenuwstelsel en de ledematen vaker voor, terwijl afwijkingen van de chromosomen en van het hart minder geregistreerd werden.
Het verschil tussen de Antwerpse en de Europese cijfers wordt voor een groot deel verklaard doordat pylorusstenosen vaak voorkomen in Antwerpen. Pylorusstenosen zijn een verdikking van de spier aan de maaguitgang. Het eten kan daardoor moeilijker naar de darmen, waardoor de baby veel moet overgeven.
De aandoening werd de laatste zeven jaar steeds minder geregistreerd. In de meeste Europese databanken wordt ze zelfs niet geregistreerd. Zonder pylorusstenosen bedraagt het Antwerpse percentage 2,42 procent.
Het overgrote deel van de kinderen met afwijkingen wordt levend geboren. Slechts 2,5 procent komt niet levend ter wereld, en in 7,8 procent van de gevallen werd de zwangerschap beëindigd vanwege de afwijking. Het merendeel van de afwijkingen (70 procent) werd ontdekt voor of tijdens de eerste levensweek. Nog 29 procent van de gevallen werd opgemerkt nadat de moeder de kraaminrichting had verlaten, 1 procent werd bij autopsie ontdekt.
De provincie registreert samen met de universiteit Antwerpen al sinds 1989 de afwijkingen bij pasgeborenen. Daarbij wordt het Eurocat-registratiesysteem (European Registration of Congenital Anomalies) gehanteerd.
