Mondjesmaat lost SP.A-voorzitter Steve Stevaert zijn voorstellen over gezondheidszorg. Het jongste, een aanval op de overconsumptie van medicijnen in ziekenhuizen, past in een ruimer voorstel voor een andere financiering van ziekenhuizen. Dat is dan weer punt vier in wat Stevaert zijn ,,gezondheidsvijfkamp'' noemt.
,,Ziekenhuizen laten de patiënten vaak te veel en te dure medicijnen slikken, omdat ze er zelf geld aan verdienen'', zei Stevaert gisteren. Hij haalt het voorbeeld aan van patiënten die bij de huisarts goedkope, generieke geneesmiddelen krijgen voorgeschreven en in het ziekenhuis moeten overschakelen op de duurdere merkvarianten. Hij stelt een vaste forfaitaire subsidiëring voor van de ziekenhuizen voor de medicijnen die ze voorschrijven aan patiënten, zoals die al bestaat voor de antibiotica.
De inkomsten die de ziekenhuizen op die manier zouden verliezen, wil Stevaert opvangen door transparante, directe subsidies die voldoende hoog zijn. Dat maakt deel uit van het voorstel over de financiering van ziekenhuizen . ,,Ziekenhuizen zijn ondergefinancierd. Om toch uit de kosten te komen, werken ze medische overconsumptie mee in de hand.''
Stevaert kantte zich eerder om dezelfde reden tegen de honoraria- supplementen: de extra kosten die geneesheren-specialisten mogen aanrekenen aan patiënten die op een privé-kamer liggen. De SP.A-voorzitter vroeg de minister van Volksgezondheid om ziekenhuizen die geen of lage supplementen aanrekenen te ondersteunen met extra financiering.
Stevaert begon zijn vijfkamp met het voorstel voor een vaste kostprijs voor medische ingrepen . Die blijken van ziekenhuis tot ziekenhuis te verschillen. Vooral in Wallonië ligt de prijs voor eenzelfde type operatie vaak hoger. Demotte heeft inmiddels beslist dat er voor zestien routine-ingrepen een referentieprijs komt.
Daarna kwam het uit Nieuw-Zeeland geleende kiwimodel: de overheid beslist welke geneesmiddelen via een openbare aanbesteding terugbetaald worden. Stevaert wil hiermee ,,de prijzen van de geneesmiddelen kraken'', waardoor ,,tot 1,5 miljard bespaard kan worden'' in de ziekteverzekering.
Het dreigement van enkele farmaceutische bedrijven om via de rechtbank hun anticonceptiepillen uit het systeem van terugbetaling te halen, bood Stevaert meteen een kans om dit bij wet te laten verbieden en zijn aanbestedingsmodel in de praktijk toe te passen. Hij stelde voor om via een openbare aanbesteding na te gaan wat de goedkoopste pillen zijn. Die zouden op een hogere terugbetaling kunnen rekenen. Overigens kwamen de producenten terug op hun dreigement.
Vervolgens richtte Stevaert zijn pijlen op de verschillen in de verloning van artsen-specialisten , die hij ,,onethisch'' vond. ,,Het kan niet dat artsen die technische prestaties leveren, zoals radiologen, chirurgen of cardiologen, veel hogere lonen hebben dan artsen met intellectuele prestaties zoals kinderartsen, psychiaters, gynaecologen of oncologen .'' De SP.A-voorzitter stelde voor dat de toplonen afgeroomd werden, om het vrijgekomen geld te verdelen onder de artsen die minder verdienen. Hij wees op ,,heel hoge lonen, tot 25 à 30 miljoen Belgische frank per jaar''. Behalve ethische beweegredenen, zag Stevaert hier ook een besparingsoperatie in.
Stevaert kondigt ook een vijfde punt aan, waarnaar het uitkijken is.
De inkomsten die de ziekenhuizen op die manier zouden verliezen, wil Stevaert opvangen door transparante, directe subsidies die voldoende hoog zijn. Dat maakt deel uit van het voorstel over de financiering van ziekenhuizen . ,,Ziekenhuizen zijn ondergefinancierd. Om toch uit de kosten te komen, werken ze medische overconsumptie mee in de hand.''
Stevaert kantte zich eerder om dezelfde reden tegen de honoraria- supplementen: de extra kosten die geneesheren-specialisten mogen aanrekenen aan patiënten die op een privé-kamer liggen. De SP.A-voorzitter vroeg de minister van Volksgezondheid om ziekenhuizen die geen of lage supplementen aanrekenen te ondersteunen met extra financiering.
Stevaert begon zijn vijfkamp met het voorstel voor een vaste kostprijs voor medische ingrepen . Die blijken van ziekenhuis tot ziekenhuis te verschillen. Vooral in Wallonië ligt de prijs voor eenzelfde type operatie vaak hoger. Demotte heeft inmiddels beslist dat er voor zestien routine-ingrepen een referentieprijs komt.
Daarna kwam het uit Nieuw-Zeeland geleende kiwimodel: de overheid beslist welke geneesmiddelen via een openbare aanbesteding terugbetaald worden. Stevaert wil hiermee ,,de prijzen van de geneesmiddelen kraken'', waardoor ,,tot 1,5 miljard bespaard kan worden'' in de ziekteverzekering.
Het dreigement van enkele farmaceutische bedrijven om via de rechtbank hun anticonceptiepillen uit het systeem van terugbetaling te halen, bood Stevaert meteen een kans om dit bij wet te laten verbieden en zijn aanbestedingsmodel in de praktijk toe te passen. Hij stelde voor om via een openbare aanbesteding na te gaan wat de goedkoopste pillen zijn. Die zouden op een hogere terugbetaling kunnen rekenen. Overigens kwamen de producenten terug op hun dreigement.
Vervolgens richtte Stevaert zijn pijlen op de verschillen in de verloning van artsen-specialisten , die hij ,,onethisch'' vond. ,,Het kan niet dat artsen die technische prestaties leveren, zoals radiologen, chirurgen of cardiologen, veel hogere lonen hebben dan artsen met intellectuele prestaties zoals kinderartsen, psychiaters, gynaecologen of oncologen .'' De SP.A-voorzitter stelde voor dat de toplonen afgeroomd werden, om het vrijgekomen geld te verdelen onder de artsen die minder verdienen. Hij wees op ,,heel hoge lonen, tot 25 à 30 miljoen Belgische frank per jaar''. Behalve ethische beweegredenen, zag Stevaert hier ook een besparingsoperatie in.
Stevaert kondigt ook een vijfde punt aan, waarnaar het uitkijken is.
