Van de 30.000 Belgen die vermoedelijk aan het chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS) lijden, zijn er in twee jaar amper 850 erkend door de vijf Belgische referentiecentra.
Dat blijkt uit cijfers van de federale minister van Volksgezondheid, Rudy Demotte. Niet eens drie procent, zegt Marc Van Impe, voorzitter van het cvs Platform, dat de verenigingen van cvs-patiënten in Vlaanderen overkoepelt.
CVS is moeilijk te definiëren en de oorzaken ervan zijn niet met zekerheid bekend, zegt dr. Jos De Smedt van de Wetenschappelijke Vereniging van de Vlaamse huisartsen (WVVH). De gevolgen zijn volgens hem zeker zwaar genoeg om van een ziekte te spreken. Sommige mensen kunnen niet meer functioneren en zijn werkonbekwaam of invalide te noemen.
In een dinsdag gepubliceerd rapport stelt een Nederlandse onderzoekscommissie alvast dat het om een ,,ernstige ziekte'' gaat. Maar de ziekteverzekering in België erkent CVS nog niet als ziekte. In 2002 kwam hierin enige kentering, toen werden vijf ,,referentiecentra'' opgericht om CVS-patiënten te diagnosticeren en te erkennen, na doorverwijzing door de huisarts.
Midden 2005 moet de werking van deze universitaire centra worden geëvalueerd. In 2002 en 2003 werden amper 850 patiënten gediagnosticeerd, 170 per centrum.
Marc Van Impe heeft kritiek op de therapie die de centra aanhangen. Dat is meestal een combinatie van kinesitherapie en cognitieve gedragstherapie. Deze therapie leert de patiënt leven met zijn handicap, maar geneest die niet. ,,Het is alsof je een kankerpatiënt naar de psycholoog zou sturen'', zegt Van Impe.
CVS is moeilijk te definiëren en de oorzaken ervan zijn niet met zekerheid bekend, zegt dr. Jos De Smedt van de Wetenschappelijke Vereniging van de Vlaamse huisartsen (WVVH). De gevolgen zijn volgens hem zeker zwaar genoeg om van een ziekte te spreken. Sommige mensen kunnen niet meer functioneren en zijn werkonbekwaam of invalide te noemen.
In een dinsdag gepubliceerd rapport stelt een Nederlandse onderzoekscommissie alvast dat het om een ,,ernstige ziekte'' gaat. Maar de ziekteverzekering in België erkent CVS nog niet als ziekte. In 2002 kwam hierin enige kentering, toen werden vijf ,,referentiecentra'' opgericht om CVS-patiënten te diagnosticeren en te erkennen, na doorverwijzing door de huisarts.
Midden 2005 moet de werking van deze universitaire centra worden geëvalueerd. In 2002 en 2003 werden amper 850 patiënten gediagnosticeerd, 170 per centrum.
Marc Van Impe heeft kritiek op de therapie die de centra aanhangen. Dat is meestal een combinatie van kinesitherapie en cognitieve gedragstherapie. Deze therapie leert de patiënt leven met zijn handicap, maar geneest die niet. ,,Het is alsof je een kankerpatiënt naar de psycholoog zou sturen'', zegt Van Impe.
