"De Vlaamse Centra voor Geestelijke Gezondheidszorg (CGG's) moeten bezig zijn met mensen en hun problemen, niet met het afsluiten van dure bankkredieten omdat het, zoals begin 2003, vijf maanden duurt voordat er een akkoord is over de subsidie-enveloppe." Dat zegt Vlaams parlementslid Vera Jans (CD&V). "Ik ben dan ook tevreden dat minister Inge Vervotte ingaat op mijn voorstel om maandelijkse voorschotten uit te betalen als de komende onderhandelingen te lang zouden duren."
Jaarlijks wenden zo'n 70.000 Vlamingen zich tot één van de 88 erkende CGG-vestigingsplaatsen met hulpvragen, vooral op het psychologisch vlak: drugs- of alcoholproblemen, relatiemoeilijkheden, geweld tegen vrouwen, kinderen met gedragsstoornissen, enzovoort. Limburg telt drie CGG's met 14 vestigingsplaatsen.
De 21 (overkoepelende) CGG's krijgen Vlaamse subsidies voor lonen en werkingskosten. In 2004 was dat 41.900.000 euro.
"In deze driejaarlijkse overeenkomst worden naast de prestaties en resultaten waartoe de CGG's zich verbinden, ook hun financieringsenveloppe opgenomen. Overeenkomstig het decreet uit 1999 onderhandelen de regering en de sector om de drie jaar hierover", zegt Vera Jans. "De overeenkomst moest een eerste keer worden verlengd vanaf 1 januari 2003. Maar die onderhandelingen sleepten aan, en pas eind april kon een nieuw akkoord voor de periode 2003-2005 aan de Vlaamse regering worden voorgelegd. De enveloppe bedroeg 125 miljoen euro, of 5 miljard oude Belgische franken."
Het was echter al mei 2003 voordat alle CGG's de overeenkomsten ondertekend hadden en toenmalig minister Mieke Vogels de opdracht kon geven de eerste betalingen voor 2003 uit te keren. "Om deze vijf maanden zonder subsidies te overbruggen - zo'n 17 miljoen euro - hebben de CGG's toen dure kaskredieten bij de banken moeten opnemen, en uitstel moeten vragen voor betaling van RSZ-bijdragen voor hun personeel", zegt Jans.
Het Lanakense parlementslid vindt dat de overheid hieruit lessen moet trekken. "De CGG's moeten bezig zijn met mensen en hun problemen, niet met het zoeken naar kredieten. In de sector, die me vanuit mijn opleiding als psychologe nauw aan het hart ligt, zijn trouwens handen tekort. Laten we dan alstublieft ervoor zorgen dat die handen gebruikt kunnen worden voor wat ze dienen."
De CGG-subsidiecontracten moeten vanaf 1 januari 2006 vernieuwd worden. "Ik heb een voorstel uitgewerkt om maandelijkse voorschotten uit te keren aan de CGG's als de onderhandelingen op 31 december 2005 niet zouden zijn afgerond. De CGG's krijgen dan per maand dat de onderhandelingen aanslepen één twaalfde van het geplande jaarbudget uitbetaald. Als dus pas in maart een akkoord wordt bereikt, hebben ze al drie twaalfden ontvangen, en hebben ze dus geen bankkredieten moeten aangaan om te kunnen verderwerken", legt Jans uit.
In de commissie welzijn heeft Vera Jans haar partijgenote, minister Inge Vervotte, hierover gisteren ondervraagd. De minister antwoordde dat ze op 4 februari een decreetswijziging hierrond gaat agenderen. "De minister laat met deze vertrouwenswekkende maatregel zien dat ze mijn bekommernis en die van de sector deelt", reageert een tevreden Vera Jans.
Met deze maatregel voert Vervotte ook het Vlaams regeerakkoord uit, want dat zegt dat de Vlaamse overheid een correcte financiering garandeert van de aan de CGG's opgelegde normen en verplichtingen."
De 21 (overkoepelende) CGG's krijgen Vlaamse subsidies voor lonen en werkingskosten. In 2004 was dat 41.900.000 euro.
"In deze driejaarlijkse overeenkomst worden naast de prestaties en resultaten waartoe de CGG's zich verbinden, ook hun financieringsenveloppe opgenomen. Overeenkomstig het decreet uit 1999 onderhandelen de regering en de sector om de drie jaar hierover", zegt Vera Jans. "De overeenkomst moest een eerste keer worden verlengd vanaf 1 januari 2003. Maar die onderhandelingen sleepten aan, en pas eind april kon een nieuw akkoord voor de periode 2003-2005 aan de Vlaamse regering worden voorgelegd. De enveloppe bedroeg 125 miljoen euro, of 5 miljard oude Belgische franken."
Het was echter al mei 2003 voordat alle CGG's de overeenkomsten ondertekend hadden en toenmalig minister Mieke Vogels de opdracht kon geven de eerste betalingen voor 2003 uit te keren. "Om deze vijf maanden zonder subsidies te overbruggen - zo'n 17 miljoen euro - hebben de CGG's toen dure kaskredieten bij de banken moeten opnemen, en uitstel moeten vragen voor betaling van RSZ-bijdragen voor hun personeel", zegt Jans.
Voorschotten
Het Lanakense parlementslid vindt dat de overheid hieruit lessen moet trekken. "De CGG's moeten bezig zijn met mensen en hun problemen, niet met het zoeken naar kredieten. In de sector, die me vanuit mijn opleiding als psychologe nauw aan het hart ligt, zijn trouwens handen tekort. Laten we dan alstublieft ervoor zorgen dat die handen gebruikt kunnen worden voor wat ze dienen."
De CGG-subsidiecontracten moeten vanaf 1 januari 2006 vernieuwd worden. "Ik heb een voorstel uitgewerkt om maandelijkse voorschotten uit te keren aan de CGG's als de onderhandelingen op 31 december 2005 niet zouden zijn afgerond. De CGG's krijgen dan per maand dat de onderhandelingen aanslepen één twaalfde van het geplande jaarbudget uitbetaald. Als dus pas in maart een akkoord wordt bereikt, hebben ze al drie twaalfden ontvangen, en hebben ze dus geen bankkredieten moeten aangaan om te kunnen verderwerken", legt Jans uit.
Positief antwoord
In de commissie welzijn heeft Vera Jans haar partijgenote, minister Inge Vervotte, hierover gisteren ondervraagd. De minister antwoordde dat ze op 4 februari een decreetswijziging hierrond gaat agenderen. "De minister laat met deze vertrouwenswekkende maatregel zien dat ze mijn bekommernis en die van de sector deelt", reageert een tevreden Vera Jans.
Met deze maatregel voert Vervotte ook het Vlaams regeerakkoord uit, want dat zegt dat de Vlaamse overheid een correcte financiering garandeert van de aan de CGG's opgelegde normen en verplichtingen."
