Als alle Vlaamse ziekenhuizen goedkoper werken en alle Waalse en Brusselse duurder zijn, waarom moeten de Vlaamse dan evenveel inleveren? Met die simpele vraag gooiden de Vlaamse ziekenhuizen gisteren een bom in het overleg van minister Demotte dat vandaag begint en dat het tekort van 600 miljoen euro in de ziekteverzekering moet wegwerken.
Vanochtend om 8 uur moeten alle sectoren van de gezondheidszorg aan de minister van Volksgezondheid, Rudy Demotte (PS), meedelen of ze zijn besparingsvoorstellen - die het dreigend tekort van 600 miljoen euro in de ziekteverzekering moeten wegwerken - aanvaarden, dan wel of ze alternatieve besparingen voorstellen die evenveel opbrengen. Demotte speculeerde erop dat de meeste sectoren ,,er niet uit zouden raken'' en hoogstens voor een onvoldoende bedrag alternatieven voorleggen, zodat hij zijn plannen kan doorduwen. Dan moet hij alleen nog rekening houden met de Vlaamse liberalen, die in de regering nukkig doen over zijn politiek.
Dat was echter buiten de waard gerekend. De Vlaamse ziekenhuizen overstegen gisteren hun onderlinge tegenstellingen (tussen openbare en privé-ziekenhuizen). Voor het eerst in de geschiedenis kwamen ze allemaal bijeen in een Staten-Generaal van de Vlaamse Ziekenhuizen, waar ze unaniem een hard standpunt vastlegden. ,,Wij zijn niet bereid nog eens in te leveren voor overdreven uitgaven die vooral aan de andere kant van de taalgrens gebeuren. Leg de gemiddelde Vlaamse uitgave per behandeling op als norm aan alle ziekenhuizen in het land. Daarmee is perfect goede geneeskunde te organiseren, dat bewijzen wij dagelijks. Dan zijn meteen de vereiste besparingen gerealiseerd. als de overheid dat niet doet, is de communautaire splitsing van het budget van de ziekteverzekering de enige aanvaardbare oplossing.''
Ze staafden hun stelling met cijfers. In de medische beeldvorming moet volgens de minister 23 miljoen euro bespaard worden. Als men het ,,Vlaams profiel'' oplegt aan alle ziekenhuizen, wordt meteen 49 miljoen euro bespaard. Voor de klinische biologie wordt het budget met 12,8 miljoen euro overschreden. Als de Waalse en de Brusselse ziekenhuizen zouden werken zoals de Vlaamse, wordt 59 miljoen bespaard. Zo vonden ze op een drafje 130 miljoen besparingen.
Ze erkennen dat Demotte op één punt - met de zogenaamde referentiebedragen voor sommige ingrepen - hun filosofie wel volgt, maar daar betwisten ze dan weer de concrete uitwerking ervan.
Ze erkennen ook dat de artsenorganisaties hen niet volgen, ,,maar dat zijn unitaire organisaties, anders mogen ze niet aan de federale onderhandelingstafels zitten''. ,,Als wij onze artsen horen in onze ziekenhuizen, zijn zij dezelfde mening toegedaan als wij'', zeggen de ziekenhuisbeheerders. Ze rekenen vooral op de Vlaamse partijen om hun stelling te ondersteunen.
En die deden dat ook gisteren. N-VA en Spirit, de kartelpartner van SP.A, reageerden enthousiast. CD&V bij monde van kamerlid Luc Goutry ook. Die stipt meteen aan dat het de bedoeling is verder te gaan. SP.A-voorzitter Steve Stevaert zegt dat hij ,,ondubbelzinnig gewonnen is voor het gelijk leggen van de lat en voor het wegwerken van onverantwoorde verschillen'', maar dat het onjuist is ,,alles te reduceren tot het communautaire: de prijzen van de geneesmiddelen zijn te hoog in noord en zuid''. Bovendien, merkt hij op, zijn er ook verschillen tussen Vlaamse ziekenhuizen: ,,Waarom zijn de Limburgse goedkoper dan de andere ziekenhuizen in Vlaanderen?''
De VLD had aanvankelijk een ander discours voorbereid. Ze wou minder besparen op artsen en farma-industrie en meer op ziekenfondsen en ziekenhuizen. Bovenal wou ze, zo blijkt uit verklaringen van kamerlid Yolande Avontroodt, Demotte onder druk zetten om wetenschappelijker en op langere termijn te werken. Maar Avontroodt onkent de kracht van de argumentatie van de Vlaamse ziekenhuizen niet.
Demotte zelf interpreteert de stellingname van de Vlaamse ziekenhuizen als ,,een weigering te besparen, ofschoon er ook in Vlaamse ziekenhuizen af en toe iets mis gaat, zie Dodoens''.
De Vlaamse regering is het eens met de stelling van de Vlaamse ziekenhuizen, zei de Vlaamse minister van Welzijn en Gezondheid, Inge Vervotte (CD&V). Ze eist dat snel de hele gezondheidszorg aan de deelstaten wordt overgedragen. De minister-president, Yves Leterme (CD&V), bevestigde dat dit het standpunt is van de hele Vlaamse regering. Het Forum voor de staatshervorming moet snel concrete beslissingen nemen, zei hij.
Dat was echter buiten de waard gerekend. De Vlaamse ziekenhuizen overstegen gisteren hun onderlinge tegenstellingen (tussen openbare en privé-ziekenhuizen). Voor het eerst in de geschiedenis kwamen ze allemaal bijeen in een Staten-Generaal van de Vlaamse Ziekenhuizen, waar ze unaniem een hard standpunt vastlegden. ,,Wij zijn niet bereid nog eens in te leveren voor overdreven uitgaven die vooral aan de andere kant van de taalgrens gebeuren. Leg de gemiddelde Vlaamse uitgave per behandeling op als norm aan alle ziekenhuizen in het land. Daarmee is perfect goede geneeskunde te organiseren, dat bewijzen wij dagelijks. Dan zijn meteen de vereiste besparingen gerealiseerd. als de overheid dat niet doet, is de communautaire splitsing van het budget van de ziekteverzekering de enige aanvaardbare oplossing.''
Ze staafden hun stelling met cijfers. In de medische beeldvorming moet volgens de minister 23 miljoen euro bespaard worden. Als men het ,,Vlaams profiel'' oplegt aan alle ziekenhuizen, wordt meteen 49 miljoen euro bespaard. Voor de klinische biologie wordt het budget met 12,8 miljoen euro overschreden. Als de Waalse en de Brusselse ziekenhuizen zouden werken zoals de Vlaamse, wordt 59 miljoen bespaard. Zo vonden ze op een drafje 130 miljoen besparingen.
Ze erkennen dat Demotte op één punt - met de zogenaamde referentiebedragen voor sommige ingrepen - hun filosofie wel volgt, maar daar betwisten ze dan weer de concrete uitwerking ervan.
Ze erkennen ook dat de artsenorganisaties hen niet volgen, ,,maar dat zijn unitaire organisaties, anders mogen ze niet aan de federale onderhandelingstafels zitten''. ,,Als wij onze artsen horen in onze ziekenhuizen, zijn zij dezelfde mening toegedaan als wij'', zeggen de ziekenhuisbeheerders. Ze rekenen vooral op de Vlaamse partijen om hun stelling te ondersteunen.
En die deden dat ook gisteren. N-VA en Spirit, de kartelpartner van SP.A, reageerden enthousiast. CD&V bij monde van kamerlid Luc Goutry ook. Die stipt meteen aan dat het de bedoeling is verder te gaan. SP.A-voorzitter Steve Stevaert zegt dat hij ,,ondubbelzinnig gewonnen is voor het gelijk leggen van de lat en voor het wegwerken van onverantwoorde verschillen'', maar dat het onjuist is ,,alles te reduceren tot het communautaire: de prijzen van de geneesmiddelen zijn te hoog in noord en zuid''. Bovendien, merkt hij op, zijn er ook verschillen tussen Vlaamse ziekenhuizen: ,,Waarom zijn de Limburgse goedkoper dan de andere ziekenhuizen in Vlaanderen?''
De VLD had aanvankelijk een ander discours voorbereid. Ze wou minder besparen op artsen en farma-industrie en meer op ziekenfondsen en ziekenhuizen. Bovenal wou ze, zo blijkt uit verklaringen van kamerlid Yolande Avontroodt, Demotte onder druk zetten om wetenschappelijker en op langere termijn te werken. Maar Avontroodt onkent de kracht van de argumentatie van de Vlaamse ziekenhuizen niet.
Demotte zelf interpreteert de stellingname van de Vlaamse ziekenhuizen als ,,een weigering te besparen, ofschoon er ook in Vlaamse ziekenhuizen af en toe iets mis gaat, zie Dodoens''.
De Vlaamse regering is het eens met de stelling van de Vlaamse ziekenhuizen, zei de Vlaamse minister van Welzijn en Gezondheid, Inge Vervotte (CD&V). Ze eist dat snel de hele gezondheidszorg aan de deelstaten wordt overgedragen. De minister-president, Yves Leterme (CD&V), bevestigde dat dit het standpunt is van de hele Vlaamse regering. Het Forum voor de staatshervorming moet snel concrete beslissingen nemen, zei hij.
