Patiënten met hardnekkige partiële epilepsie hebben veel baat bij operatief ingrijpen. Jane de Tisi en andere onderzoekers schrijven deze week in The Lancet dat tien jaar na de operatie bijna de helft van deze patiëntenpopulatie nog aanvalsvrij is of alleen nog eenvoudige partiële aanvallen heeft.
De auteurs onderzochten 615 volwassenen, van wie het overgrote deel een resectie anterior temporaal in hun hersenen onderging. De operaties vonden plaats tussen 1990 en 2008. De auteurs verzamelden gegevens uit patiëntenstatussen en uit jaarlijkse contactmomenten tussen patiënt en neuroloog.
Twee jaar na de ingreep was 63 % van de patiënten aanvalsvrij, waarbij de auteurs eenvoudige partiële aanvallen niet meerekenden. Vijf jaar na de operatie was dat 52 % en na tien jaar 47 procent. Iets meer dan een kwart van de mensen die bij het laatste controlemoment nog altijd aanvalsvrij waren, hadden inmiddels hun medicijnen gestaakt.
Patiënten die postoperatief nog eenvoudige partiële aanvallen hadden, liepen meer risico op terugval. Ook een hogere leeftijd ten tijde van de operatie was geassocieerd met meer kans op terugval, evenals bepaalde pathologische veranderingen in de hersenen, waaronder focale corticale dysplasie. De meest voorkomende neurochirurgische complicatie was uitval van een kwart van het gezichtsveld, bij 8 % van de temporale procedures.
De auteurs doen geen uitspraken over wie de meest geschikte patiëntengroep voor operatieve behandeling van epilepsie zou zijn. Ook geven zij geen pre-operatieve aanvalskarakteristieken van hun patiëntengroep.
Twee jaar na de ingreep was 63 % van de patiënten aanvalsvrij, waarbij de auteurs eenvoudige partiële aanvallen niet meerekenden. Vijf jaar na de operatie was dat 52 % en na tien jaar 47 procent. Iets meer dan een kwart van de mensen die bij het laatste controlemoment nog altijd aanvalsvrij waren, hadden inmiddels hun medicijnen gestaakt.
Patiënten die postoperatief nog eenvoudige partiële aanvallen hadden, liepen meer risico op terugval. Ook een hogere leeftijd ten tijde van de operatie was geassocieerd met meer kans op terugval, evenals bepaalde pathologische veranderingen in de hersenen, waaronder focale corticale dysplasie. De meest voorkomende neurochirurgische complicatie was uitval van een kwart van het gezichtsveld, bij 8 % van de temporale procedures.
De auteurs doen geen uitspraken over wie de meest geschikte patiëntengroep voor operatieve behandeling van epilepsie zou zijn. Ook geven zij geen pre-operatieve aanvalskarakteristieken van hun patiëntengroep.
