Osteoporose is een aandoening die het skelet verzwakt en het risico op breuken verhoogt. Aan de basis ligt een leeftijdsgebonden versnelling van de botafbraak. Vooral vrouwen in de menopauze worden getroffen. Osteoporotische fracturen treden spontaan op of na een val. Het gaat meestal om pijnlijke wervelinzakkingen en heupbreuken. De aandoening is wijdverspreid: ongeveer 40 procent van de vrouwen en 15 procent van de mannen worden ooit getroffen door een osteoporotische breuk. Het mag dan ook niet verwonderen dat osteoporose wereldwijd een van de belangrijkste bronnen van hospitalisatie vormt.
De laatste jaren zijn efficiënte behandelingen ontwikkeld die nieuwe fracturen kunnen voorkomen. Tot die behandelingen behoren onder meer de zogenaamde bisfosfonaten, geneesmiddelen die gericht het bot opzoeken en daar de botafbraak onderdrukken. Deze bisfosfonaten moeten echter — zoals de meeste medicatie — regelmatig worden ingenomen en daar loopt het vaak mis: 20 tot 40 procent van de patiënten haakt binnen het jaar af, onder meer omdat voor orale bisfosfonaten strikte dosisinstructies moeten worden gevolgd.
Hierin kan nu verandering komen met een nieuw bisfosfonaat, zoledronaat. Het geneesmiddel onderscheidt zich van zijn soortgenoten door een krachtiger en vooral langduriger effect. Na een intraveneuze toediening wordt de normale botombouw gedurende een heel jaar hersteld.
De vraag bleef echter of en hoe lang het geneesmiddel zou beschermen tegen breuken. Hiervoor was een grootschalig onderzoek nodig. 7736 vrouwen met bewezen osteoporose werden gedurende 3 jaar gevolgd in 235 ziekenhuiscentra over de hele wereld. Om deze complexe studie te ontwikkelen en in goede banen te leiden werd een beroep gedaan op een internationale stuurgroep met 8 deskundigen, waaronder prof. dr. Steven Boonen van UZ Leuven.
Patiënten in de studie werden via toevalstrekking verdeeld in twee groepen: de helft onderging de nieuwe behandelingswijze onder vorm van een kort infuus eenmaal per jaar en de andere helft werd behandeld met een placebo-infuus. Voldoende inname van calcium en vitamine D werd verzekerd door supplementen in beide groepen. De resultaten waren uiterst positief. Over verloop van 3 jaar verminderde de kans op heupfracturen met 41 procent en de kans op wervelindeukingen met 70 procent. Bovendien werd de bescherming tegen breuken al na het eerste infuus gezien.
Deze opzienbarende studieresultaten worden vandaag gepubliceerd in het gezaghebbende tijdschrift The New England Journal of Medicine.
Hierin kan nu verandering komen met een nieuw bisfosfonaat, zoledronaat. Het geneesmiddel onderscheidt zich van zijn soortgenoten door een krachtiger en vooral langduriger effect. Na een intraveneuze toediening wordt de normale botombouw gedurende een heel jaar hersteld.
De vraag bleef echter of en hoe lang het geneesmiddel zou beschermen tegen breuken. Hiervoor was een grootschalig onderzoek nodig. 7736 vrouwen met bewezen osteoporose werden gedurende 3 jaar gevolgd in 235 ziekenhuiscentra over de hele wereld. Om deze complexe studie te ontwikkelen en in goede banen te leiden werd een beroep gedaan op een internationale stuurgroep met 8 deskundigen, waaronder prof. dr. Steven Boonen van UZ Leuven.
Patiënten in de studie werden via toevalstrekking verdeeld in twee groepen: de helft onderging de nieuwe behandelingswijze onder vorm van een kort infuus eenmaal per jaar en de andere helft werd behandeld met een placebo-infuus. Voldoende inname van calcium en vitamine D werd verzekerd door supplementen in beide groepen. De resultaten waren uiterst positief. Over verloop van 3 jaar verminderde de kans op heupfracturen met 41 procent en de kans op wervelindeukingen met 70 procent. Bovendien werd de bescherming tegen breuken al na het eerste infuus gezien.
Deze opzienbarende studieresultaten worden vandaag gepubliceerd in het gezaghebbende tijdschrift The New England Journal of Medicine.
