Het aantal valincidenten bij ouderen kan met de helft worden teruggebracht wanneer het gebruik van bepaalde medicatie wordt verminderd of zelfs gestopt. Het betreft medicijnen als slaapmiddelen, kalmeringsmiddelen, antidepressiva of middelen tegen hart- en vaatziekten. Dit concludeert Nathalie van der Velde, van de afdeling Klinische Geriatrie van het Erasmus MC in haar onderzoek waarop zij promoveerde.
Dertig procent van de 65-plussers in Nederland valt tenminste éénmaal per jaar. Dit loopt op naar 50% bij de 85-plussers. In eerdere onderzoeken leek al een verband te bestaan tussen valincidenten en bepaalde soorten medicatie. Bij een deel van de patiënten die medicijnen gebruiken als slaapmiddelen, kalmeringsmiddelen, antidepressiva en middelen tegen hart- en vaatziekten ontstaan bijwerkingen als gestoorde mobiliteit of bloeddrukdalingen. Van der Velde heeft voor het eerst onderzocht wat het effect is wanneer gebruik van deze medicatie wordt verminderd of stopgezet.
Zij vond dat het aantal valincidenten dan met de helft verminderde. Dit betekent een belangrijke verbetering van de kwaliteit van leven van deze ouderen. Van der Velde benadrukt wel dat verandering van medicatie alleen onder begeleiding van een specialist, bijvoorbeeld de geriater, dient te gebeuren. Patiënten zouden daarvoor bijvoorbeeld terecht kunnen bij de Valpolikliniek van de afdeling Klinische geriatrie van het Erasmus MC. Volgens Van der Velde weegt het feit dat de kans op vallen met de helft wordt teruggebracht ruim op tegen het risico als gevolg van vermindering van het medicijngebruik. In haar onderzoek vond zij verder dat het medicijngebruik in sommige gevallen inmiddels overbodig was geworden.
Wanneer medicatie toch nodig bleek te zijn, werd daarmee weer gestart, of werd naar een alternatief gezocht.
Daarnaast deed Van der Velde voor het eerst onderzoek naar het effect van hartafwijkingen op het valrisico.
Zij vond een significant verband tussen hartafwijkingen, zoals een verminderde pompfunctie of hartklepfunctie, en het vóórkomen van valincidenten. Zij pleit daarom voor een hartecho bij hoog-risico patiënten, zodat tijdig een juiste behandeling kan worden ingezet. Tot slot berekende Van der Velde dat de vermindering van valincidenten de Nederlandse gezondheidszorg 500 Euro per val bespaart, wat neerkomt op 60 miljoen Euro per jaar.
Zij vond dat het aantal valincidenten dan met de helft verminderde. Dit betekent een belangrijke verbetering van de kwaliteit van leven van deze ouderen. Van der Velde benadrukt wel dat verandering van medicatie alleen onder begeleiding van een specialist, bijvoorbeeld de geriater, dient te gebeuren. Patiënten zouden daarvoor bijvoorbeeld terecht kunnen bij de Valpolikliniek van de afdeling Klinische geriatrie van het Erasmus MC. Volgens Van der Velde weegt het feit dat de kans op vallen met de helft wordt teruggebracht ruim op tegen het risico als gevolg van vermindering van het medicijngebruik. In haar onderzoek vond zij verder dat het medicijngebruik in sommige gevallen inmiddels overbodig was geworden.
Wanneer medicatie toch nodig bleek te zijn, werd daarmee weer gestart, of werd naar een alternatief gezocht.
Daarnaast deed Van der Velde voor het eerst onderzoek naar het effect van hartafwijkingen op het valrisico.
Zij vond een significant verband tussen hartafwijkingen, zoals een verminderde pompfunctie of hartklepfunctie, en het vóórkomen van valincidenten. Zij pleit daarom voor een hartecho bij hoog-risico patiënten, zodat tijdig een juiste behandeling kan worden ingezet. Tot slot berekende Van der Velde dat de vermindering van valincidenten de Nederlandse gezondheidszorg 500 Euro per val bespaart, wat neerkomt op 60 miljoen Euro per jaar.
