De oranje-blauwe onderhandelaars schroeven een reeks socialistische verwezenlijkingen in de gezondheidszorg terug. De onderhoudsplicht wordt opnieuw een plicht, de wet op de medische fouten wordt herbekeken.
De belangrijkste knelpunten in het luik gezondheidszorg - het budget en de communautaire eisen - waren al ontmijnd door ze naar later te verschuiven. Daardoor heeft oranje-blauw makkelijk een akkoord kunnen bereiken over de rest van het hoofdstuk.
Daarin valt op dat de onderhandelaars niet aarzelen om terug te komen op socialistische strijdpunten. Zo is beslist om de wet op de medische fouten, die minister van Sociale Zaken Rudy Demotte (PS) nog vlak voor de ontbinding van het parlement liet goedkeuren, opnieuw te bekijken. Oranje-blauw vindt dat de wet met haken en ogen aaneenhangt. Ook vanuit de sector was er scherpe kritiek.
De onderhandelaars vrezen bovendien een oplopend prijskaartje. Voormalig minister van Volksgezondheid en Sociale Zaken, Rudy Demotte, zette 78 miljoen euro opzij voor het fonds dat de schade moet betalen. Maar het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg raamt de kostprijs op 140 miljoen euro, zonder de ziekenhuisinfecties.
Ook de invoering van de onderhoudsplicht voor kinderen om hun ouders bij te staan als die hun verblijf in het rusthuis niet meer kunnen betalen, strijkt de socialisten tegen de haren in. Vooral onder druk van de socialisten kunnen de ocmw's sinds 2004 beslissen om de betaalde kosten niet meer te recupereren bij onderhoudsplichtige familieleden.
Daardoor bestaat die onderhoudsplicht vandaag in sommige gemeenten niet en in andere wel. Oranje-blauw wil een federale regeling goedkeuren waardoor die weer overal verplicht wordt. Dat moet wel gebeuren tegen een redelijk tarief, dat niemand in financiële problemen brengt.
De federale onderhandelaars hebben in hun akkoord ook beslist om maatregelen te nemen die vermijden dat de remgelden nog verder oplopen en die de supplementen in de ziekenhuizen voort beperken.
Daarnaast staan nog de administratiekosten van de ziekenfondsen (ongeveer 900 miljoen euro, red.), een taboe onder de regeringen met de socialisten, ter discussie. De liberalen dringen erop aan de groei van de beheerskosten te beperken, bijvoorbeeld door ze te koppelen aan de kostprijs van de federale administratie, zeker nu er een budgettair probleem rijst.
Een akkoord is er nog niet, want CD&V en CDH pruttelen tegen. Zij zijn ervan overtuigd dat de ziekenfondsen nu al tegen een zeer redelijke kostprijs werken en denken dat een overheidsinstantie het niet zo goedkoop kan. Uiteindelijk is beslist om ook dat punt door te verwijzen naar een aparte werkgroep onder leiding van formateur Yves Leterme.
Over de rest van het hoofdstuk bestaat geen discussie meer. De beperking van het aantal artsen (contingentering) blijft bestaan tot ten minste 2013. Dat was nog een heikel punt omdat Franstalig België met een overschot van 600 studenten geneeskunde kampt.
Voor geneesmiddelen komt er een regeling waardoor voor het goedkoopste geneesmiddel van een bepaalde categorie een duidelijk lager remgeld moet worden betaald. Daarnaast wordt een regeling voor het elektronisch voorschijven uitgewerkt.
Daarin valt op dat de onderhandelaars niet aarzelen om terug te komen op socialistische strijdpunten. Zo is beslist om de wet op de medische fouten, die minister van Sociale Zaken Rudy Demotte (PS) nog vlak voor de ontbinding van het parlement liet goedkeuren, opnieuw te bekijken. Oranje-blauw vindt dat de wet met haken en ogen aaneenhangt. Ook vanuit de sector was er scherpe kritiek.
De onderhandelaars vrezen bovendien een oplopend prijskaartje. Voormalig minister van Volksgezondheid en Sociale Zaken, Rudy Demotte, zette 78 miljoen euro opzij voor het fonds dat de schade moet betalen. Maar het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg raamt de kostprijs op 140 miljoen euro, zonder de ziekenhuisinfecties.
Ook de invoering van de onderhoudsplicht voor kinderen om hun ouders bij te staan als die hun verblijf in het rusthuis niet meer kunnen betalen, strijkt de socialisten tegen de haren in. Vooral onder druk van de socialisten kunnen de ocmw's sinds 2004 beslissen om de betaalde kosten niet meer te recupereren bij onderhoudsplichtige familieleden.
Daardoor bestaat die onderhoudsplicht vandaag in sommige gemeenten niet en in andere wel. Oranje-blauw wil een federale regeling goedkeuren waardoor die weer overal verplicht wordt. Dat moet wel gebeuren tegen een redelijk tarief, dat niemand in financiële problemen brengt.
De federale onderhandelaars hebben in hun akkoord ook beslist om maatregelen te nemen die vermijden dat de remgelden nog verder oplopen en die de supplementen in de ziekenhuizen voort beperken.
Daarnaast staan nog de administratiekosten van de ziekenfondsen (ongeveer 900 miljoen euro, red.), een taboe onder de regeringen met de socialisten, ter discussie. De liberalen dringen erop aan de groei van de beheerskosten te beperken, bijvoorbeeld door ze te koppelen aan de kostprijs van de federale administratie, zeker nu er een budgettair probleem rijst.
Een akkoord is er nog niet, want CD&V en CDH pruttelen tegen. Zij zijn ervan overtuigd dat de ziekenfondsen nu al tegen een zeer redelijke kostprijs werken en denken dat een overheidsinstantie het niet zo goedkoop kan. Uiteindelijk is beslist om ook dat punt door te verwijzen naar een aparte werkgroep onder leiding van formateur Yves Leterme.
Over de rest van het hoofdstuk bestaat geen discussie meer. De beperking van het aantal artsen (contingentering) blijft bestaan tot ten minste 2013. Dat was nog een heikel punt omdat Franstalig België met een overschot van 600 studenten geneeskunde kampt.
Voor geneesmiddelen komt er een regeling waardoor voor het goedkoopste geneesmiddel van een bepaalde categorie een duidelijk lager remgeld moet worden betaald. Daarnaast wordt een regeling voor het elektronisch voorschijven uitgewerkt.
