Minister Vanackere wil weten hoeveel gehandicapten een passend aanbod hebben geweigerd. De nieuwe aanpak komt er net op het ogenblik dat nieuwe, en weinig rooskleurige cijfers over de wachtlijsten bekend zijn geraakt. 9.203 gehandicapten stonden midden dit jaar op een wachtlijst met een dringende zorgvraag. Vergeleken met midden vorig jaar is dat een stijging met liefst 12,3 procent.
Volgens minister van welzijn Steven Vanackere (CD&V) heeft de stijging te maken met het groeiend aantal minderjarigen dat zich laat registreren wanneer ze op internaat willen, en een stijging van het aantal gehandicapten. Bovendien worden ook mensen geregistreerd die al hulp krijgen die niet helemaal aangepast is aan hun noden.
Vanackere ziet ook een positieve kant aan de slechte cijfers. 'De gemiddelde zwaarte van de zorgvraag is gedaald, wat wil zeggen dat de jongste jaren vooral is geïnvesteerd in opvang voor de zwaarste gevallen', zegt hij. 'Ik wil die lijn blijven aanhouden.'
Wie onder de noemer 'noodsituatie' valt -wat betekent dat hij of zij zich acuut in een onhoudbare situatie bevindt- zal vanaf volgend jaar onmiddellijk geholpen worden, verzekert Vanackere. Een definitieve oplossing op maat moet binnen een periode van zes tot tien weken volgen.
De minister merkt ook op dat de cijfers dateren van voor de extra investering in de gehandicaptensector die de Vlaamse regering in september aankondigde.
Toch blijven de groeiende wachtlijsten vervelend, en dan vooral voor CD&V, de partij die van de aanpak van de wachtlijsten een strijdpunt had gemaakt in de Vlaamse verkiezingscampagne van 2004.
In de aanloop naar de verkiezingen haalde CD&V vanuit de oppositie zwaar uit naar de lange wachtlijsten voor gehandicapten. Paars-groen repliceerde telkens dat op die wachtlijsten ook mensen stonden die zich uit voorzorg op de lijst hadden laten zetten, bijvoorbeeld omdat ze niet weten hoe lang ze nog voor hun gehandicapt kind kunnen zorgen. Een aantal van hen hebben al eens een aanbod geweigerd, maar staan wel op de wachtlijst.
Nu meer dan drie jaar later, op een moment dat duidelijk is dat extra geld de wachtlijsten niet oplost, erkent CD&V-minister van welzijn Steven Vanackere dat dit inderdaad een deel van het probleem is. Naar verluidt heeft een voorziening voor beschermd wonen onlangs 103 telefoons moeten doen alvorens ze een kandidaat vond die wou toehappen.
Vanackere wil wel eens weten hoeveel van die gevallen op de wachtlijst dringend zijn. Gehandicapten die een passend voorstel afslaan, krijgen de melding 'bis' op hun dossier.
'Ik verwijt die mensen geen opportunisme, ik wil de wachtlijsten ook niet uitzuiveren', zegt Vanackere. 'Ik wil wel het verhaal nuanceren alsof al die mensen aan hun lot worden overgelaten en de dringendste zorgvragen beter in kaart brengen.'
Toch zal wie drie keer een voorstel weigert, verhuizen naar een lagere urgentiecode. Vanackere gaat er dan van uit dat ze ten onrechte op de wachtlijst met dringendste vragen terecht zijn gekomen.
Vanackere ziet ook een positieve kant aan de slechte cijfers. 'De gemiddelde zwaarte van de zorgvraag is gedaald, wat wil zeggen dat de jongste jaren vooral is geïnvesteerd in opvang voor de zwaarste gevallen', zegt hij. 'Ik wil die lijn blijven aanhouden.'
Wie onder de noemer 'noodsituatie' valt -wat betekent dat hij of zij zich acuut in een onhoudbare situatie bevindt- zal vanaf volgend jaar onmiddellijk geholpen worden, verzekert Vanackere. Een definitieve oplossing op maat moet binnen een periode van zes tot tien weken volgen.
De minister merkt ook op dat de cijfers dateren van voor de extra investering in de gehandicaptensector die de Vlaamse regering in september aankondigde.
Toch blijven de groeiende wachtlijsten vervelend, en dan vooral voor CD&V, de partij die van de aanpak van de wachtlijsten een strijdpunt had gemaakt in de Vlaamse verkiezingscampagne van 2004.
In de aanloop naar de verkiezingen haalde CD&V vanuit de oppositie zwaar uit naar de lange wachtlijsten voor gehandicapten. Paars-groen repliceerde telkens dat op die wachtlijsten ook mensen stonden die zich uit voorzorg op de lijst hadden laten zetten, bijvoorbeeld omdat ze niet weten hoe lang ze nog voor hun gehandicapt kind kunnen zorgen. Een aantal van hen hebben al eens een aanbod geweigerd, maar staan wel op de wachtlijst.
Nu meer dan drie jaar later, op een moment dat duidelijk is dat extra geld de wachtlijsten niet oplost, erkent CD&V-minister van welzijn Steven Vanackere dat dit inderdaad een deel van het probleem is. Naar verluidt heeft een voorziening voor beschermd wonen onlangs 103 telefoons moeten doen alvorens ze een kandidaat vond die wou toehappen.
Vanackere wil wel eens weten hoeveel van die gevallen op de wachtlijst dringend zijn. Gehandicapten die een passend voorstel afslaan, krijgen de melding 'bis' op hun dossier.
'Ik verwijt die mensen geen opportunisme, ik wil de wachtlijsten ook niet uitzuiveren', zegt Vanackere. 'Ik wil wel het verhaal nuanceren alsof al die mensen aan hun lot worden overgelaten en de dringendste zorgvragen beter in kaart brengen.'
Toch zal wie drie keer een voorstel weigert, verhuizen naar een lagere urgentiecode. Vanackere gaat er dan van uit dat ze ten onrechte op de wachtlijst met dringendste vragen terecht zijn gekomen.
