Het SARS-coronavirus kwam tot een paar jaar geleden alleen voor bij dieren. Eind 2002 sprong het voor het eerst over op mensen. Het veroorzaakte een kortdurende, maar beangstigende epidemie. Hoewel er na 2004 geen nieuwe gevallen van SARS meer zijn geconstateerd, is het virus nog altijd aanwezig bij dieren. Kennis over dit virus en de bestrijding ervan is daarom noodzakelijk om goed voorbereid te zijn bij een nieuwe uitbraak.
Monique Oostra bestudeerde tijdens haar promotieonderzoek twee typen eiwitten van het sars-virus' style='color:#00896e;border-bottom:1px dotted #00896e;'>coronavirus. Het eerste type betreft de niet-structurele eiwitten, die betrokken zijn bij het vermeerderen van het virale genoom en de expressie van de virale genen. Deze eiwitten bieden daardoor mogelijk een aanknopingspunt om in te grijpen. De tweede groep eiwitten die Oostra bestudeerde, is niet essentieel voor de levenscyclus van het virus. Ze spelen wel een belangrijke rol bij het verloop en de ernst van een infectie in de gastheer. Kennis over deze eiwitten is van belang voor een beter begrip van de door (corona)virussen veroorzaakte ziekteprocessen.
