Het is niet uitgesloten dat artsen vanaf 1 januari vrij mogen aanrekenen wat ze willen. Dat zal zo zijn als artsenvakbonden en ziekenfondsen maandagavond geen akkoord vinden. Dat schrijven de Coreliokranten maandag.
De kans lijkt plotseling erg klein dat er maandag een akkoord tot stand komt tussen artsenvakbonden en ziekenfondsen. De kloof tussen de onderhandelaars is nog groot. als het akkoord er maandagavond niet is, kan de ziekteverzekering (riziv) de nieuwe honoraria niet meer goedkeuren voor het jaareinde, en dan zijn artsen vanaf 1 januari in principe vrij om aan te rekenen wat ze willen.
Wellicht leidt dat tot een veel forsere tariefstijging dan waarover normaal met de ziekenfondsen een akkoord gesloten wordt.
bvas, de grootste artsenvakbond, wil een forse verhoging van het honorarium voor avondraadplegingen tussen 18 en 21uur: tot 33 procent opslag op middellange termijn.
Het svh herhaalt dat enkel en alleen een echte herwaardering van het huisartseninkomen onontbeerlijk is om de aantrekkelijkheid van het huisartsenberoep te herstellen. De reeds decennia beloofde herwaardering dreigt opnieuw slechts een loze belofte te worden.
Het invoeren van een verhoogd tarief voor avondraadplegingen was voor het bvas een breekpunt. Het is immers terecht dat ook huisartsen, die nog laat beschikbaar zijn voor de patiënten voor dit avondwerk beter vergoed worden. Op de eindmeet naar een conventie is dit al helemaal geen strijdpunt meer voor het BVAS.
Het huisbezoek hinkt van oudsher achterop. Van opwaardering is opnieuw helemaal geen sprake ondanks de ellendige werkomstandigheden omwille van vele tijdsopslorpende verkeers- en parkeerproblemen samen met de sterk verhoogde brandstofprijzen, waarvoor in alle geledingen in onze maatschappij tegemoetkomingen worden gegeven behalve aan de huisartsen.
De hemeltergende bureaucratische waanzin in de huidige voorschrijfregels zullen blijven bestaan, ondanks het feit dat het BVAS steeds aangaf dat voorschrijfregels van medicatie in hoofdstuk 4 én hoofdstuk 2 moesten afgeschaft worden, en dankzij een asgb dat controle van de huisartsen door de overheid aanmoedigt.
In de povere aanzet naar praktijkondersteuning welke dit jaar van start ging, was voorzien dat uitbreiding naar alle praktijkvoerende huisartsen zou volgen. Ook hier komt niks van in huis: de solo-werkende huisartsen als grootste groep binnen het huisartsenkader wordt volledig buitengesloten via de opgelegde criteria.
Niemand in de MM bekommert zich om de huisarts die nochtans de volle rekening doorgeschoven krijgt.
Wellicht leidt dat tot een veel forsere tariefstijging dan waarover normaal met de ziekenfondsen een akkoord gesloten wordt.
bvas, de grootste artsenvakbond, wil een forse verhoging van het honorarium voor avondraadplegingen tussen 18 en 21uur: tot 33 procent opslag op middellange termijn.
Het svh herhaalt dat enkel en alleen een echte herwaardering van het huisartseninkomen onontbeerlijk is om de aantrekkelijkheid van het huisartsenberoep te herstellen. De reeds decennia beloofde herwaardering dreigt opnieuw slechts een loze belofte te worden.
Het invoeren van een verhoogd tarief voor avondraadplegingen was voor het bvas een breekpunt. Het is immers terecht dat ook huisartsen, die nog laat beschikbaar zijn voor de patiënten voor dit avondwerk beter vergoed worden. Op de eindmeet naar een conventie is dit al helemaal geen strijdpunt meer voor het BVAS.
Het huisbezoek hinkt van oudsher achterop. Van opwaardering is opnieuw helemaal geen sprake ondanks de ellendige werkomstandigheden omwille van vele tijdsopslorpende verkeers- en parkeerproblemen samen met de sterk verhoogde brandstofprijzen, waarvoor in alle geledingen in onze maatschappij tegemoetkomingen worden gegeven behalve aan de huisartsen.
De hemeltergende bureaucratische waanzin in de huidige voorschrijfregels zullen blijven bestaan, ondanks het feit dat het BVAS steeds aangaf dat voorschrijfregels van medicatie in hoofdstuk 4 én hoofdstuk 2 moesten afgeschaft worden, en dankzij een asgb dat controle van de huisartsen door de overheid aanmoedigt.
In de povere aanzet naar praktijkondersteuning welke dit jaar van start ging, was voorzien dat uitbreiding naar alle praktijkvoerende huisartsen zou volgen. Ook hier komt niks van in huis: de solo-werkende huisartsen als grootste groep binnen het huisartsenkader wordt volledig buitengesloten via de opgelegde criteria.
Niemand in de MM bekommert zich om de huisarts die nochtans de volle rekening doorgeschoven krijgt.
