Liegen doet meer goed dan kwaad

Meestal gaat het om leugentjes om bestwil of om de ander niet te kwetsen. Nooit liegen zou ronduit pijnlijk zijn. Mensen die altijd de ongezouten waarheid zeggen, komen minder sympathiek over. Liegen moet je dan ook zien als een sociaal glijmiddel. We liegen niet alleen tegen anderen, maar ook tegen onszelf.
In enquêtes genre "Hoe gelukkig bent u?" geven mensen bij voorkeur aan dat ze overwegend gelukkig zijn, ook als is dat lang niet het geval. Mensen met een gezonde geest en vaardigheden om met emotionele stress om te gaan, zijn geneigd de werkelijkheid door een roze bril te bekijken.

We leren liegen van kindsbeen af. Je krijgt te horen dat je tante Kaat moet bedanken voor het mooie kerstcadeau, terwijl je het foeilelijk vindt. Aan vreemden mag je nooit zeggen dat je alleen thuis bent, ook als dat wel zo is. Op die manier leren kinderen dat liegen loont.

Liegen kan ook ernstige sociale en emotionele schade berokkenen: je man bedriegt je al jaren met je beste vriendin, of je vennoot is ervandoor met al het geld van je bedrijf. In dat geval worden leugens gebruikt voor direct persoonlijk gewin of om een ander te manipuleren of opzettelijk te schaden. Deze vormen van bedrog geven het liegen zijn slechte reputatie.

Achterhalen of iemand liegt, is moeilijk. Wie denkt dat signalen als wegkijken, minder of meer knipperen met de ogen, zweten of een doorschietende stem wijzen op leugens, zit ernaast. Het kan, maar het biedt zeer weinig houvast. De beste methode om leugens te detecteren is doorvragen op details tot iemand door de mand valt of gebruiken maken van een leugendetector. De test wordt in België zo'n 300 keer per jaar gebruikt, enkel door specifiek daartoe opgeleide politieagenten en enkel bij zeer ernstige misdrijven. Een positief resultaat betekent een extra bezwarend element, maar geldt niet als ultiem bewijs. De leugendetector brengt de waarheid aan het licht in ongeveer 80% van de gevallen.
18 dec 2007 09u17
Bron: BodyTalk
zie ook rubriek