Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) heeft richtlijnen opgesteld voor vijf vaak gebruikte testen in de oogheelkunde. Hiervoor werkte het KCE samen met een groep van vooraanstaande oogspecialisten. Het is de eerste keer dat er in België oogheelkundige klinische richtlijnen op nationale schaal zijn ontwikkeld.
Er bestaan verschillende methoden voor de diagnose van oog -en zichtstoornissen. In België worden momenteel meer dan 20 soorten testen terugbetaald. Tot vandaag bestonden er geen richtlijnen die rekening hielden met de Belgische situatie. Het doel van het KCE rapport was hierin verandering te brengen door aanbevelingen voor een goede medische praktijk op te stellen. Ze zijn voor de oogartsen een leidraad voor een gepast en meer uniform gebruik van de belangrijkste testen. Een goede opvolging van deze richtlijnen moet leiden tot een betere toewijzing van de middelen door de ziekteverzekering.
Niet alle Belgische oogartsen voeren een bepaalde test voor een cataract operatie evenveel uit. Het gaat om een test die het aantal cellen achteraan het hoornvlies meet (endotheelceldensiteit). Sommige artsen doen de test systematisch bij elke patiënt, anderen slechts bij een kleine minderheid. Gemiddeld krijgt de helft van de patiënten nu dit preoperatieve onderzoek. De KCE richtlijn beveelt de test enkel aan bij patiënten met bijkomende oogproblemen.
De fluoresceïne en indocyanine groen-angiografie zijn testen voor de diagnose en de behandeling van leeftijdsgebonden maculadegeneratie. De aandoening is de grootste oorzaak van blindheid en ernstige zichtstoornis in de geïndustrialiseerde landen. Bij de test wordt er een kleurstof in de bloedbaan van de patiënt ingespoten om de bloedvaten in het netvlies te bekijken. Deze test is echter niet zonder risico’s en is moeilijk te interpreteren. Het KCE beveelt daarom aan deze testen te laten uitvoeren door experts die ook gespecialiseerd zijn in de behandeling van de aandoening.
De twee andere testen waarvoor aanbevelingen werden ontwikkeld zijn het Scheimpflug beeldvormingsysteem, een methode die driedimensionale beelden van het voorste deel van het oog maakt, en de optische coherentie tomografie, een alternatief voor de hogervermelde angiografie. Het KCE stelt vast dat er voor deze testen nog niet genoeg wetenschappelijk bewijs van hun meerwaarde in de klinische praktijk bestaat.
Niet alle Belgische oogartsen voeren een bepaalde test voor een cataract operatie evenveel uit. Het gaat om een test die het aantal cellen achteraan het hoornvlies meet (endotheelceldensiteit). Sommige artsen doen de test systematisch bij elke patiënt, anderen slechts bij een kleine minderheid. Gemiddeld krijgt de helft van de patiënten nu dit preoperatieve onderzoek. De KCE richtlijn beveelt de test enkel aan bij patiënten met bijkomende oogproblemen.
De fluoresceïne en indocyanine groen-angiografie zijn testen voor de diagnose en de behandeling van leeftijdsgebonden maculadegeneratie. De aandoening is de grootste oorzaak van blindheid en ernstige zichtstoornis in de geïndustrialiseerde landen. Bij de test wordt er een kleurstof in de bloedbaan van de patiënt ingespoten om de bloedvaten in het netvlies te bekijken. Deze test is echter niet zonder risico’s en is moeilijk te interpreteren. Het KCE beveelt daarom aan deze testen te laten uitvoeren door experts die ook gespecialiseerd zijn in de behandeling van de aandoening.
De twee andere testen waarvoor aanbevelingen werden ontwikkeld zijn het Scheimpflug beeldvormingsysteem, een methode die driedimensionale beelden van het voorste deel van het oog maakt, en de optische coherentie tomografie, een alternatief voor de hogervermelde angiografie. Het KCE stelt vast dat er voor deze testen nog niet genoeg wetenschappelijk bewijs van hun meerwaarde in de klinische praktijk bestaat.
