Een behandeling van kanker waarbij gezond weefsel gespaard blijft is antilichaam-immuuntherapie. Antilichamen kunnen een specifiek molecuul op de tumorcel herkennen en deze cel direct doden of de afweermechanismen van het lichaam activeren.
De bekendste en meest succesvolle vorm is anti-CD20 antilichaamtherapie met rituximab, gericht tegen het CD20-molecuul op lymfklierkankercellen. In zijn proefschrift beschrijft Tom van Meerten het directe verband tussen het aantal CD20 moleculen op de celmembraan en de complement-gemedieerde activiteit van rituximab. Ook laat hij zien hoe verbeterde humane anti-CD20 antilichamen het mogelijk maken om rituximab-resistente cellen te doden.
