Muizen met een hartinfarct hebben baat bij een transplantatie van zowel hartspiercellen als overige cellen afgeleid van humane embryonale stamcellen of voorlopercellen uit het menselijke hart. Het verbeterde de hartfunctie van de dieren, dat stelt Linda van Laake vast in haar proefschrift.
Op middellange termijn hadden hartspiercellen het meeste effect, maar op lange termijn (12 weken) was er geen verschil in werkzaamheid tussen de diverse celtypen. Alle cellen verbeterden de ejectiefractie, een maat voor de pompkracht van het hart, met ongeveer 50%. Hartspiercel-specifieke èn algemene effecten van celtransplantatie zorgen dus voor verbetering. Alleen hartspiercellen en bloedvat-vormende cellen overleefden langdurig na injectie in het hart.
Het onderzoek bracht echter ook nieuwe obstakels aan het licht, waaronder litteken-vorming rond de getransplanteerde cellen. Verder onderzoek naar deze mechanismen is nodig om de therapie te optimaliseren, zodat ze uiteindelijk gebruikt kan worden om hartfalen bij patiënten te voorkomen of genezen.
Proefschrift: Cardiac recovery by stem and progenitor cells
Het onderzoek bracht echter ook nieuwe obstakels aan het licht, waaronder litteken-vorming rond de getransplanteerde cellen. Verder onderzoek naar deze mechanismen is nodig om de therapie te optimaliseren, zodat ze uiteindelijk gebruikt kan worden om hartfalen bij patiënten te voorkomen of genezen.
Proefschrift: Cardiac recovery by stem and progenitor cells
