Voor radio-isotopen voor medisch gebruik betaalt de Belgische ziekteverzekering soms meer dan het dubbele in vergelijking met onze buurlanden, terwijl deze radio-isotopen vaak in België worden geproduceerd. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) beveelt daarom een aanpassing van hun manier van financieren aan.
Radioactieve isotopen worden in een kernreactor of een cyclotron aangemaakt. Ze worden gebruikt bij medische beeldvorming om tumoren op te sporen (bvb scanner) of voor de behandeling van bepaalde kankers.
De totale riziv uitgaven voor radio-isotopen bedragen jaarlijks ongeveer 27,5 miljoen euro. Daarvan is het grootste deel, bijna 21miljoen euro, voor diagnostische doeleinden bestemd en de rest voor kankerbehandelingen (therapeutische isotopen). Terwijl de uitgaven voor diagnostische radio-isotopen de laatste jaren met 7% stegen, namen de uitgaven voor isotopen voor kankerbehandelingen met 300% toe, van 2 miljoen euro naar bijna 7 miljoen.
Deze stijging wordt het meest veroorzaakt door de implantatie van radioactieve jodium zaadjes voor de behandeling van prostaatkanker. In België bedraagt de kostprijs voor deze radio-isotoop meestal 6900 euro. In Nederland en Frankrijk betaalt men bijna de helft minder, namelijk ongeveer 3600 euro, terwijl de radio-isotopen vaak worden ingevoerd vanuit België.
Deze situatie bleef onopgemerkt o.a. door de manier waarop de ziekteverzekering de therapeutische radio-isotopen vergoedt. De producent of de verdeler stuurt de factuur voor de therapeutische radio-isotoop naar het ziekenhuis. Dit stuurt op haar beurt de factuur zonder verdere controle door naar de verzekeringsinstelling, die de kostprijs dan volledig aan het ziekenhuis terugbetaalt.
Het KCE stelt twee opties voor om de financiering van therapeutische radio-isotopen aan te passen. Ofwel vergoedt men de radio-isotopen als onderdeel van een forfaitair bedrag dat zowel de honoraria, de isotoop als andere noodzakelijke kosten dekt. Ofwel behoudt men de terugbetaling op factuur, maar dan met een door het riziv bepaalde terugbetaling die in lijn ligt met de internationaal geldende prijzen.
Het huidige RIZIV coderingsysteem van diagnostische isotopen is onvoldoende transparant om een analyse toe te laten van het gebruik van een specifieke isotoop voor een bepaalde test. Daarom stelt het KCE de registratie van alle leveringen van radio-isotopen in de database van het FANC (Federaal Agentschap voor Nucleaire controle) voor met een koppeling naar de facturatiegegevens van het RIZIV.
De volledige tekst van de studie is beschikbaar op de website van het KCE: www.kce.fgov.be (rubriek publicaties) onder de referentie KCE Reports vol.79A.
De totale riziv uitgaven voor radio-isotopen bedragen jaarlijks ongeveer 27,5 miljoen euro. Daarvan is het grootste deel, bijna 21miljoen euro, voor diagnostische doeleinden bestemd en de rest voor kankerbehandelingen (therapeutische isotopen). Terwijl de uitgaven voor diagnostische radio-isotopen de laatste jaren met 7% stegen, namen de uitgaven voor isotopen voor kankerbehandelingen met 300% toe, van 2 miljoen euro naar bijna 7 miljoen.
Deze stijging wordt het meest veroorzaakt door de implantatie van radioactieve jodium zaadjes voor de behandeling van prostaatkanker. In België bedraagt de kostprijs voor deze radio-isotoop meestal 6900 euro. In Nederland en Frankrijk betaalt men bijna de helft minder, namelijk ongeveer 3600 euro, terwijl de radio-isotopen vaak worden ingevoerd vanuit België.
Deze situatie bleef onopgemerkt o.a. door de manier waarop de ziekteverzekering de therapeutische radio-isotopen vergoedt. De producent of de verdeler stuurt de factuur voor de therapeutische radio-isotoop naar het ziekenhuis. Dit stuurt op haar beurt de factuur zonder verdere controle door naar de verzekeringsinstelling, die de kostprijs dan volledig aan het ziekenhuis terugbetaalt.
Het KCE stelt twee opties voor om de financiering van therapeutische radio-isotopen aan te passen. Ofwel vergoedt men de radio-isotopen als onderdeel van een forfaitair bedrag dat zowel de honoraria, de isotoop als andere noodzakelijke kosten dekt. Ofwel behoudt men de terugbetaling op factuur, maar dan met een door het riziv bepaalde terugbetaling die in lijn ligt met de internationaal geldende prijzen.
Het huidige RIZIV coderingsysteem van diagnostische isotopen is onvoldoende transparant om een analyse toe te laten van het gebruik van een specifieke isotoop voor een bepaalde test. Daarom stelt het KCE de registratie van alle leveringen van radio-isotopen in de database van het FANC (Federaal Agentschap voor Nucleaire controle) voor met een koppeling naar de facturatiegegevens van het RIZIV.
De volledige tekst van de studie is beschikbaar op de website van het KCE: www.kce.fgov.be (rubriek publicaties) onder de referentie KCE Reports vol.79A.
