De resultaten van een kwaliteitsonderzoek rond de werking van de Belgische centra voor botdensitometrie –het referentie-onderzoek om osteoporose te diagnosticeren- leren dat het goed gaat met de diagnose en follow-up van osteoporose in ons land. De jaarlijkse kostprijs ervan wordt aan de hand van deze studie uitgevoerd door de leden van de Belgian Bone Club geraamd op 4,5 à 7,5 miljoen. Een bericht in het medische weekblad de Huisarts.
Botdensitometrie is het referentieonderzoek om osteoporose te diagnosticeren, het risico voor de patiënt in te schatten en het therapeutisch beleid te bepalen. Hoe zijn de diensten ingericht? Wat is de kostprijs voor de patiënt en de maatschappij? Is de kwalitatieve controle toereikend? Al deze vragen heeft het kwaliteitsonderzoek proberen te beantwoorden. De bedoeling is onder andere om het ministerie voor volksgezondheid aanwijzingen te geven voor beslissingen rond terugbetaling en verdere kwaliteitscontrole in de betrokken diensten. Vragenlijsten werden voorgelegd aan de 351 centra voor botdensitometrie van ons land.
De eerste resultaten zijn gebaseerd op de antwoorden van 56% van de respondenten. Ze tonen aan dat ieder centrum jaarlijks zowat 500 onderzoeken uitvoert, met een maximum van 1.880; de helft zijn eerste onderzoeken. De gemiddelde kostprijs per onderzoek schommelt tussen 25 en 50 euro en de wachttijd bedraagt één week. In ons land wordt botdensitometrie meestal (in 58% van de gevallen) uitgevoerd onder toezicht van een dienst medische beeldvorming en niet van een dienst reumatologie (13% van de gevallen). Dit is een betreurenswaardige situatie, omdat ze aanleiding geeft tot een suboptimale klinische implementering van de resultaten bij de evaluatie van het fractuurrisico. Op kwalitatief vlak scoren onze diensten goed.
Er werd de deelnemers gevraagd hoe ze dachten dat de terugbetaling moet worden geregeld. Hierop antwoordde 57% dat het aantal terugbetaalde onderzoeken per patiënt moet worden beperkt; 47% was van mening dat terugbetaling alleen moet worden toegekend als er een klinisch vermoeden van osteoporose is; een noodzakelijke voorwaarde voor terugbetaling was voor 43% het uitvoeren van een goede kwaliteitscontrole en voor 24% de beschikbaarheid van degelijk opgeleide technici. De meeste respondenten gaven blijk van klinisch en socio-economisch realiteitsbesef: slechts 18% vond dat het onderzoek aan iedereen in om het even welk centrum moet worden terugbetaald. Op basis van deze gegevens kan de jaarlijkse kostprijs van botdensitometrie in België worden geraamd op 4,5 tot 7,5 miljoen.
De eerste resultaten zijn gebaseerd op de antwoorden van 56% van de respondenten. Ze tonen aan dat ieder centrum jaarlijks zowat 500 onderzoeken uitvoert, met een maximum van 1.880; de helft zijn eerste onderzoeken. De gemiddelde kostprijs per onderzoek schommelt tussen 25 en 50 euro en de wachttijd bedraagt één week. In ons land wordt botdensitometrie meestal (in 58% van de gevallen) uitgevoerd onder toezicht van een dienst medische beeldvorming en niet van een dienst reumatologie (13% van de gevallen). Dit is een betreurenswaardige situatie, omdat ze aanleiding geeft tot een suboptimale klinische implementering van de resultaten bij de evaluatie van het fractuurrisico. Op kwalitatief vlak scoren onze diensten goed.
Er werd de deelnemers gevraagd hoe ze dachten dat de terugbetaling moet worden geregeld. Hierop antwoordde 57% dat het aantal terugbetaalde onderzoeken per patiënt moet worden beperkt; 47% was van mening dat terugbetaling alleen moet worden toegekend als er een klinisch vermoeden van osteoporose is; een noodzakelijke voorwaarde voor terugbetaling was voor 43% het uitvoeren van een goede kwaliteitscontrole en voor 24% de beschikbaarheid van degelijk opgeleide technici. De meeste respondenten gaven blijk van klinisch en socio-economisch realiteitsbesef: slechts 18% vond dat het onderzoek aan iedereen in om het even welk centrum moet worden terugbetaald. Op basis van deze gegevens kan de jaarlijkse kostprijs van botdensitometrie in België worden geraamd op 4,5 tot 7,5 miljoen.
