De 100 beantwoordt elke oproep met de grote middelen. De 100-dispatcher kiest enkel tussen een ziekenwagen of een Mug-interventie. Ook al voelt hij aan dat dit ‘overshooting’ is en dat de beste oplossing zou zijn de huisarts inschakelen. De wet laat het inschakelen van de huisarts echter niet toe. Dat is een grote handicap voor ‘de 100’ maar ook voor de huisarts. In het medische weekblad de Huisarts klaagt de Antwerpse professor huisartsgeneeskunde Dirk Avonts (UA) die toestand aan. Hij eist voor de huisartsen een plaats op in het hart van de dringende medische hulpverlening.
huisartsen staan gewoon buitenspel in het goed draaiende en performante systeem van dringende medische hulp, stelt Avonts. Het tegengewicht van ‘bel eerst je huisarts’ is een lachertje, als elke Belg weet dat ‘als seconden tellen, je de 100 moet bellen’. Willen we meedraaien in de dringende medische hulp, dan hoort onze plaats in het 100-systeem en niet in een kreupel parallel circuit.
Een laagdrempelig en indrukwekkend systeem van ‘spoedeisende hulp’ –waarbij de rekening bovendien voor later is- kan een huisarts nooit bieden. Hij of zij wil niet voor elk akkefietje meteen uitrukken. En als de huisarts dan toch de baan opgaat voor een ‘dringend geval’, dan mag zijn auto niet prioritair rijden en daar bovenop vindt hij natuurlijk geen parkeerplaats in de directe buurt van de oproeper... Terwijl de ziekenwagen van de honderd met flikkerende lichten midden op de weg staat, zegt Avonts.
“En misschien moeten huisartsen maar meteen de stap zetten en aan de telefoon van de 100 plaatsnemen!”, stelt Avonts in de Huisarts. “Met een gepaste opleiding zijn huisartsen perfecte dispatchers en kunnen zij een situatie adequaat inschatten. Wanneer is het opportuun om de patiënt naar zijn huisarts te verwijzen? Wanneer is een ziekenwagen op zijn plaats, en wanneer de mug? Onze ervaring, omkaderd met de gepaste communicatietechnieken, moet zo'n opvang mogelijk maken.”
Het herwaardeert de rol van de huisarts in de dringende medische hulpverlening. De oproeper krijgt een hooggeschoolde dispatcher aan de lijn. Er volgt een deskundig gesprek... en er is veel meer kans dat de gepaste hulp uitrukt voor het probleem dat zich aandient: de vaste huisarts, een huisarts van wacht, een ziekenwagen of een mug. En bij een ‘te lichte inschatting’ van de situatie kan de opgetrommelde huisarts nog altijd een ziekenwagen of Mug laten aanrukken.
Een laagdrempelig en indrukwekkend systeem van ‘spoedeisende hulp’ –waarbij de rekening bovendien voor later is- kan een huisarts nooit bieden. Hij of zij wil niet voor elk akkefietje meteen uitrukken. En als de huisarts dan toch de baan opgaat voor een ‘dringend geval’, dan mag zijn auto niet prioritair rijden en daar bovenop vindt hij natuurlijk geen parkeerplaats in de directe buurt van de oproeper... Terwijl de ziekenwagen van de honderd met flikkerende lichten midden op de weg staat, zegt Avonts.
“En misschien moeten huisartsen maar meteen de stap zetten en aan de telefoon van de 100 plaatsnemen!”, stelt Avonts in de Huisarts. “Met een gepaste opleiding zijn huisartsen perfecte dispatchers en kunnen zij een situatie adequaat inschatten. Wanneer is het opportuun om de patiënt naar zijn huisarts te verwijzen? Wanneer is een ziekenwagen op zijn plaats, en wanneer de mug? Onze ervaring, omkaderd met de gepaste communicatietechnieken, moet zo'n opvang mogelijk maken.”
Het herwaardeert de rol van de huisarts in de dringende medische hulpverlening. De oproeper krijgt een hooggeschoolde dispatcher aan de lijn. Er volgt een deskundig gesprek... en er is veel meer kans dat de gepaste hulp uitrukt voor het probleem dat zich aandient: de vaste huisarts, een huisarts van wacht, een ziekenwagen of een mug. En bij een ‘te lichte inschatting’ van de situatie kan de opgetrommelde huisarts nog altijd een ziekenwagen of Mug laten aanrukken.
